கிரிஜா சோனாலி 3 27

மற்றவர்கள் சிரிக்க, அவன் கிரிஜாவின் முலையைப் பிடித்துக் கசக்கினான். அவனது உள்ளங்கை அவளது முலையில் அழுந்தி இறுக்கியது. அவளது கண்களை அவன் நிர்தாட்சண்யமாகப் பார்த்தான். அவளது முகத்தை குதூகலத்தோடு வெறித்தபடி அவனது கை அவளது முலையின் மீது மென்மேலும் இறுகியது.

“சரிதானே நான் சொன்னது? நீ எவனாயிருந்தாலும் காலை விரிச்சுக் கொடுப்பே தானே?”

“டேய்! தப்பாப் புரிஞ்சுக்கிட்டேடா!” என்றான் முன்சீட்டுக்காரன். “அவ யாரையுமே ஓக்க மாட்டாளாம். பத்தினித்தெய்வமாம்..”

“அவ சொன்னா நம்பிடுவோமா?” என்று கேட்டான் வண்டியை ஓட்டிக்கொண்டிருந்தவன்.

“அப்படியா சொல்றே?” என்று கேட்டவன் கிரிஜாவின் பிராவுக்குள்ளே கைகளை விட்டுத் தடவத் தொடங்கினான்.”சென்னையிலே ஸாஃப்ட்வேர் கம்பனிங்க வர்றதுக்கு முன்னாடி இந்த கிளப் பஞ்சாபி டாபாவா இருந்தது. நீங்க வந்து போக ஆரம்பிச்சதுக்கப்புறம் இங்கே என்னென்ன நடக்குதுன்னு ஊருக்கே தெரியும். இங்கே நீ வந்திருக்கே! ஒருத்தன் கூட உன்னை ஓக்கலேன்னா சொல்லறே?”

கிரிஜாவுக்குப் புரிந்தது; அவர்கள் அவளை வதைத்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள். வேண்டுமென்றே அவளை சீண்டிக்கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களது பேச்சு திரும்பத் திரும்ப ’ஓப்பது’ பற்றியே இருந்தது. அவனது கை தனது பிராவுக்குள்ளே வலுக்கட்டாயமாக நுழைந்து தனது சதைக்கோளங்களை சீண்டத் தொடங்கியதும் அவள் நெளிந்தாள். இன்னொரு பக்கத்திலிருந்தவன் அவளது புடவையின் கொசுவத்தை உருவி, அவளது புடவையை இழுத்து விட்டு, அவளது பெட்டிக்கோட்டின் நாடாவையும் அவிழ்த்து விட்டுக்கொண்டிருந்தான். அடுத்து அவனது கை அவளது பேன்ட்டீஸுக்குள்ளே புகுந்து கொண்டிருந்தது. அவனது முரட்டு விரல்கள் அவளது புழையைத் தொட்டு வருடி விடத் தொடங்கியிருந்தன. அவன் சிரித்தபோது கீழ்வரிசையில் இரண்டு பற்கள் இல்லாதிருந்தது கிரிஜாவின் கலவரத்தை அதிகரித்தது.

“அடுத்ததா அம்மணி என்ன சொல்லுவா தெரியுமா?” அவன் சிரித்தபோது கிரிஜா கண்களை பயத்தில் மூடிக்கொண்டாள். “அவளை இன்னும் எவனுமே கன்னிகழிக்கலேன்னு சொல்லுவா..இல்லையா?”

அவனது முகம் கிரிஜாவின் முகத்தை நோக்கித் தாழ்ந்ததும், அவனது மூச்சு அவளை ஆக்கிரமிப்பது போலிருந்தது.

“இந்தக் கிளப் என்ன கிளப்? இங்கே நடக்கிற பார்ட்டி என்ன பார்ட்டி? இங்கே வர்றவுக யாரு? எல்லாம் எமக்குத் தெரியும்,” என்று அவன் கூறவும் எல்லாரும் சிரித்தனர். “இதெல்லாம் உங்க ஐ.டி.இண்டஸ்ட்ரீ ஊத்திக்கிற வரைக்கும் தான் நடக்குமுன்னும் எங்களுக்குத் தெரியும். அதுவரைக்கும் நாங்க காத்திருக்க முடியுமா?”

அவனது விரல் கிரிஜாவின் புழைக்குள்ளே முரட்டுத்தனமாக இறங்கியது. அவளது மொட்டை அவன் இரக்கமேயில்லாமல் அழுத்தித் தேய்த்தான். வலியிலும் பயத்திலும் கிரிஜா வெடவெடத்துக்கொண்டிருந்தாள். அவனது விரல் மென்மேலும் தனது மொட்டில் அழுந்த அழுந்த, அவள் துடிதுடித்தாள். தன் முலையைப் பிடித்துக் கசக்கிக்கொண்டிருப்பவன், தன் மொட்டைப் பிடித்து அழுத்திக்கொண்டிருப்பவன், இவர்கள் இருவரில் எவருக்காகப் பயப்படுவது என்று குழம்பினாள். கார் நகர் எல்லையைத் தாண்டியிருந்ததால், உதவிக்கு வாய்ப்பில்லையென்பதை உணர்ந்து கொண்டவள், இப்படி நான்கு மிருகங்களின் கையில் சிக்கிக்கொண்டு விட்டோமே என்று தன்னிரக்கப்படத் தொடங்கினாள்.

“நல்லாத் தேய்ச்சுத் தேய்ச்சு அவ கூதியைக் கொழகொழன்னு ஆக்குங்கடா!” என்று கட்டளையிட்டான் முன்சீட்டுக்காரன். “அப்பத் தான் நாலு பேரும் சுகமா ஓக்கலாம். முதல்லே நானு…”

“டேய், என்னடா எவ கிடைச்சாலும் முதல்லே நீ தான் ஓப்பியா?”

“அடேய், என் வயசுக்கும் சீனியாரிட்டிக்கும் மரியாதை கொடுக்கக் கத்துக்குங்கடா!”

காரில் சிரிப்பலை எழும்பியது.

“இந்த தடவை இவளை நான் முதல்லே போட்டுடறேன்,” என்றான் அவன். “இவளைப் பார்த்ததுமே முதல்லே போடணுமுன்னு வெறியே வந்திருச்சிடா மச்சி!

அவர்கள் பேச்சிலிருந்து நால்வரில் மூவரது பெயர்கள், ஜோ, பாபு மற்றும் பிரேம் என்று கிரிஜாவுக்குப் புரிந்தது. ஆனால், காரை ஓட்டிக்கொண்டிருந்தவனின் பெயர் அவளுக்குப் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. அந்த சமயம் பார்த்து அவர்கள் சென்றுகொண்டிருந்த கார், நெடுஞ்சாலையிலிருந்து விசுக்கென்று திரும்பி ஒரு ஆளரவமற்ற பாதைக்குள்ளே புகுந்தது கொண்டது. கண்ணாடி வழியாகப் பார்த்தபோது, கண்ணுக்கெட்டிய தூரத்தில் எங்கோ நாலைந்து டியூப்-லைட்டுகள் தென்பட்டன. ஏதோ ஸ்டீல் ரோலிங் மில் என்று பாதி அழிந்திருந்த பலகை தெரிந்தது. கார் திரும்பி வந்த திசையை நோக்கி நின்று கொண்டது. இன்ஜின் அணைக்கப்பட்டு, விளக்குகளும் அணைந்தன.