“நோ! நோ!!”
கிரிஜா கண்களை மூடிக்கொண்டு முணுமுணுத்தாள். அவளது முலைகளை ஆளுக்கொன்றாக இருவர் பக்கவாட்டில் படுத்துக்கொண்டு சப்பத் தொடங்கிய அதே நேரத்தில் மூன்றாமவன் அவளது கால்களை விரித்து, அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணியை செலுத்தினான். சற்று முன்பு வரை தன்னை ஓத்துக்கொண்டிருந்த அந்த வாலிபன் எழுந்து கொண்டு, ’ஹேவ் ய நைஸ் டைம்,’ என்று சொல்லிவிட்டு இருட்டில் காணாமல் போனான்.
ஒரு மணி நேரம் கழித்து கிரிஜாவுக்கு அந்த அகால இரவிலும் குளித்தே தீர வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டு விட்டது. அந்த மூன்று வாலிபர்களும் அவளை ஒரு வழியாக்கி விட்டிருந்தார்கள். நீச்சல் குளத்தில் ஜலக்கிரீடைகள் இன்னும் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கவே, கிரிஜா ஒரு பாத்ரூமுக்குள்ளே ஓசையின்றி நுழைந்து, குளித்து முடித்து விட்டு, ஓரளவு ஆசுவாசப்பட்டவளாக வீட்டுக்குக் கிளம்பினாள். சோனாலி வெட்டவெளியில் எவன் மீதோ படுத்திருக்க, அவளது புழையில் ஒன்றும், சூத்தில் ஒன்றும், வாயில் ஒன்றுமாக மொத்தம் மூன்று சுண்ணிகளை சமாளித்துக்கொண்டிருந்தாள்.
அதற்கு மேல் அங்கிருப்பது மிச்சம் மீதமிருக்கும் ஆண்களின் கவனத்தையும் கவர்ந்து விடும் என்பதால், அவள் அங்கிருந்து, இருட்டையும் பொருட்படுத்தாமல் வெளியேறினாள். அந்த கிளப்பின் வாயிலின் முன்பாக, நட்ட நடுவில் காரை நிறுத்தியபடி இரண்டு பேர் சிகரெட் புகைத்துக்கொண்டிருப்பதை அவள் கவனித்தாள்.
“என்னம்மா கண்ணு?” என்று அவள் அந்தக் காரைக் கடந்தபோது ஒருவன் அவளை அழைத்தான்.”கம்பனி வேணுமா?”
ஒரு கணம் திரும்பி நோக்கியவள், அவர்களது பார்வையை அலட்சியம் செய்தபடி தொடர்ந்து நடக்கத்தொடங்கினாள். அரைகுறையாகப் பார்த்திருந்தபோதும் இருவரும் கவர்ச்சியான கட்டிளங்காளைகளாகவே தோன்றினர். அது தானே அவளுக்கு அப்போது தேவைப்பட்டிருக்கவில்லை. அப்போது அவளுக்கு வீட்டுக்குப் போய் ’அக்கடா’வென்று படுத்து உறங்க வேண்டும் என்ற அயர்ச்சி மாத்திரமே மிச்சமிருந்தது.
“அம்மணி! நில்லுங்க!” என்று கூவினான் இன்னொருவன். “கூப்பிடக் கூப்பிடப் பேசாமப் போனா என்ன அர்த்தம்?”
“ப்ளீஸ்! டோண்ட் டிஸ்டர்ப் மீ,” என்று திரும்பி அவர்களை நோக்கி இரைந்து விட்டு அவள் நடக்கத்தொடங்கினாள். கிளப்பின் வளாகத்தை விட்டு அவள் முக்கிய சாலைக்குத் திரும்பும் முன்னரே…தடதடவென்று இரண்டு பேர் ஓடி வந்து அவளது இரண்டு பக்கங்களிலும் நின்று கொண்டனர். அனேகமாக அவர்கள் இருட்டுக்குள்ளே மறைந்துகொண்டிருந்திருக்க வேண்டும்.
“நாங்கெல்லாம் கூப்பிட்டா வர மாட்டியோ?” என்று ஒருவன் அவளிடம் சீறினான். அவள் பதைபதைத்து நின்றிருந்தபோதே, இருவரும் அவளைப் பிடித்துத் தரதரவென்று அவள் ஏற்கனவே கடந்து வந்திருந்த காருக்கு இழுத்து சென்றனர். கிரிஜா கூச்சலிடுவதற்காக வாயைத் திறந்தபோது, அவளது வாயில் ஒரு கை வந்து இறுக்கியது. அவளது தொப்புளின் மீது ஒரு கூரிய கத்தி உரசிக்கொண்டு நின்றது.
“கூச்சலெல்லாம் வேண்டாமே,” என்று அவன் கிசுகிசுத்தான். “பேசாம வா!”