மெதுவாக நான் அம்மாவிலிருந்து ஒரு தேவடியாளாக மாறிக் கொண்டு இருந்தேன். இது ஒரு நாளில் நடக்கவில்லை, இந்த மன மாற்றம் ஆறு மாதத்திற்கு மேல் ஆனது. ஒரு ஹவுஸ் வொஃப் ஆகவும், என் மகனுக்கு தாயாகவும் இருந்த நான், எங்கள் இருவதாம் கல்யாண வருடத்தில் மெதுவாக மகனுக்கு முந்தானை விரிக்கும் மன நிலைக்கு போனேன். என் கணவர் ஒரு நல்ல ஹஸ்பெண்டாகத்தான் இருந்தார், ஒரு நல்ல அப்பாவாகவும் இருந்தார். நாங்கள் சந்தோஷமாக இருக்க எல்லா முயற்சிகளையும் அவர் மேற்கொண்டார். சில சமயம் அவர் அளவுக்கதிகமாக அக்கறையும் எடுத்துக் கொண்டார்.
நான் தீபக்கை கல்யாணம் செய்யும்போது எனக்கு 21 வயது. அரெஞ்ச்ட் மேரேஜ். கல்யாணத்திற்கு முன் நான் அவரை பார்த்ததேயில்லை, அவர் பெற்றோர்கள் என் பெற்றோருக்கு நண்பர்கள். அவர் படிப்பு முடித்த உடனேயே கல்யாணம் முடிந்தது. அவன் பணக்காரனாக இருந்தான். எங்கள் முதல் இரவு வழக்கமானதாக ஒன்றாக இருந்தது. அதாவது ஒன்றும் பெரியதாக சொல்லிக் கொள்ளும்படியாக இல்லை. காமம் இருந்தது – ஆனால் வெறி இல்லை. அவன் நல்ல பணக்காரன். ஆனால் இன்னும் தொழில் நிறைய செய்தான். பல இடங்களுக்கு அவனுக்கு உத்தியோக மாற்றம் இருந்தது. பெரும்பான்மையான நாட்கள் நாங்கள் ஓட்டலிலேயே காலம் கழிக்க வேண்டி இருந்தது. உடனே ராஹுலை என் வயிற்றில் சுமந்து கர்ப்பமானேன். அவருக்கு வேலை உயர்வு அதிகமானதும் அவருக்கு செக்ஸ் ஆர்வம் குறைந்தது. இதனால் பல சண்டைகள் வந்தது. கடைசியில் சென்னை வந்து அவன் சொந்த தொழில் செய்ய ஆரம்பித்தான். தலைவிதியே என்று நினைக்கும்போது நான் என் நாற்பது வயது அடைந்தேன்.
இப்போது ராஹுல் ஒரு இளைஞனாக மாறியிருந்தான். விளையாட்டு வீரனாக, அதிலும் உடற்பயிற்சியில் அதிகம் நாட்டம் உடையவனாக. வீட்டிலேயே சிறிய ஜிம் வைத்தான். அவன் சின்ன ஷார்ட்ஸ் போட்டுக் கொண்டு அவன் பயிற்சி செய்யும்போது என்னுள் விநோத எண்ணங்கள் எழுவதை உணர்ந்தேன். அவன் அரை நிர்வாணமாக வெயிட்ஸ் தூக்கும்போது என் வயிற்றுள் ஏனோ பட்டாம்பூச்சி. அதற்கான காரணம் புரிந்தது ஆனால் அவனை அப்படியே கண்ணில் பருகுவதை நான் விரும்ப ஆரம்பித்து விட்டேன். ராஹுல் கல்லூரியில் சேர்ந்தான்.