என்ன வாழ்க்கைடா இது – பகுதி 3 122

“இதுக்கு மேல சாப்பிட முடியலக்கா”
“ராகவி நீ எடுத்துக்கோயேன்”
“நானும் புல்ம்மா”
தயக்கம் இன்று என் தட்டில் தன் பக்கம் எடுத்துக்கொண்டு மீதம் இருந்த பிரியாணி ரைஸ், பீசுகளை சாப்பிட தொடங்கினாள் அக்கா. எனக்கு பெருமிதம் தாங்க வில்லை.
புகாரியில் இருந்து வெளியே வந்ததும் “ரூமுக்கு போலாமா இல்ல சினிமா போலாமா”என்றேன்
“பீச்சுக்கு போலாமே தம்பி”
“மாமா சினிமா போலாம் மாமா. சென்னை தியேட்டர்ல சினிமா பாக்க ஆசையா இருக்கு மாமா”
“அக்கா இன்னைக்கு சினிமா போவோம். நாளைக்கு பீச் போவோம்”
“சரிங்க தம்பி” என்று சிரித்தாள்.
“ஏங்க்கா சிரிக்கிற”
“பொண்டாட்டி சொல்லுறத தான் கேக்குறீங்க” என்றாள் முகத்தில் பெருமிதத்தோடு. அடியே அக்கா…இந்த ட்ரிப் முடியிரப்ப நீயும் என் பொண்டாட்டி தான் என்று நினைத்துக்கொண்டு நானும் சிரித்தேன்.
பக்கத்தில் ஆல்பர்ட் தியேட்டரில் படம் ஒன்னும் சரியாக இல்லை. ஆட்டோ பிடித்து தேவி காம்ப்ளெக்ஸ் போனோம். 3 மணிக்குத்தான் ஷோ. டிக்கெட் வாங்கிவிட்டு காத்திருந்தோம்.
“ஐஸ் க்ரீம் சாப்டுவோமா” என்றேன். ரெண்டும் குஷியாக தலையாட்டின. ஒரு வெண்ணிலா ஸ்ட்ராபெரி சாக்லேட் என்று தனித்தனியாக கோன் ஐஸ் ஆர்டர் செய்தேன். அக்காவிற்கு ஸ்ட்ராபெரியும் ராகவிக்கு சாக்லேட்டும் கொடுத்தேன்.
“உங்களுக்கு இந்த வெள்ளை ஐஸ் தான் பிடிக்குமா மாமா” – டூ வீலர் பார்க்கிங்கின் ஊடே சென்று உட்கார ஒரு இடம் பிடித்த பின் ராகவி கேட்டாள்.
“வெள்ள ஐஸ் இல்லடி குட்டி…வெண்ணிலா சொல்லு…”
“அது தான் பிடிக்குமா மாமா”
“எனக்கு நீங்க ரெண்டு பேர் சாப்பிடுறதும் கூட பிடிக்குமே…”
“அப்போ சினிமா முடிஞ்சி போறப்போ நீங்க வேற வாங்கிப்பீன்களா”

“அது வரைக்கும் ஏன் காத்திருக்கணும். நீ கொஞ்சம் சாப்பிட்டதும் எனக்கு அதை கொடுத்துட்டு இதை எடுத்துக்கோ. அப்புறம் அக்கா சாப்பிடுற ஸ்ட்ராபெரி வாங்கிக்கிட்டு சாக்லேட்டை கொடுப்பேன்”
ராகவி பேந்த முழித்தாள். என் எச்சிலை அவள் சாப்பிடுவாள். ஆனால் அம்மா எப்படி மாமா எச்சிலை சாப்பிடும் என்று குழப்பம்.
ஆனால் அக்கா ஒன்றும் சொல்லாமல் தான் இருந்தாள்.
“இத சாப்பிடுறீங்களா மாமா” என்று ராகவி நீட்டினாள்.
“சாக்லேட் சாப்பிட்டுட்டு ஸ்ட்ராபெரி சாப்பிட்டா நல்லா இருக்காது. இரு…அக்கா உன் கோனை கொடு” என்று அக்காவிடம் மாற்றிக்கொண்டேன். அக்காவும் இயல்பாக மாற்றிக்கொண்டால். என் ஆசை நாயகியின் எச்சில் பட்ட ஐஸ் க்ரீமை சுவைக்க என சுன்னி படம் எடுக்க தொடங்கிவிட்டது.
அக்கா இயல்பாக என் எச்சில் பட்ட ஐஸ்க்ரீமை நக்கினால். கொஞ்சம் அதிர்ச்சியான ராகவி பின் அமைதி ஆகிவிட்டால் என்பது அவள் பார்வையிலும் பாடி லாங்குவேஜிலும் தெரிந்தது
அடுத்து ராகவியையும் அக்காவையும் மாற்றிக்கொள்ள சொன்னேன். ராகவிக்கு ஏமாற்றம் ஏற்பட்டது உண்மை. என் எச்சில் ஐஸ் க்ரீமிர்க்காக காத்திருந்தாள். அதை திசை திருப்ப….
“ரகு பயலையும் கூட்டி வந்திருக்கலாம். அவனுக்கு மேங்கோ வாங்கி இருந்தா நல்லா இருந்திருக்கும்” கேஷுவலாக சொன்னேன். ‘என்ன மாமா நீங்க…உங்களுக்கு ஐஸ் க்ரீம் தான் முக்கியமா…என் கூட ரொமான்ஸ் செய்யுறத விட்டுட்டு…’ என்பது போல ராகவி என்னை பார்த்தாள். ‘அடிக் குட்டி….இந்த ட்ரிப் உன் அம்மா கூட ரொமான்ஸ் பண்ண’ என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.
“அவங்க வாத்தியார் லீவ் கொடுக்க மாட்டேன்னு சொல்லிட்டரு தம்பி” அக்கா. நல்ல வாத்தியார் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.
கூட்டம் இல்லாததால் தான் நான் கேட்டபடி கார்னர் சீட் கிடைத்து இருந்தது. நான் ஓர சீட்டிலும், அடுத்து ராகவியும் அடுத்து அக்காவையும் உட்கார வைத்தேன். (இப்படித்தான் மாமாவும் ஷோபியும் அந்தக்காலத்தில் உட்காருவார்கள்). உட்கார்ந்தவுடன் ராகவியின் தோளில் கையைபோட….இதற்காகவே காத்திருந்தது போல என் தோளில் சாய்ந்துக்கொண்டாள். சுற்றும் முற்றும் ஒரு பார்வை பார்த்தேன். மோதத்தான் 20-25 பேர் தான் இருப்பார்கள். அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக உட்கார்ந்திருந்தார்கள். 1-2 சிங்கிள் ஆட்களை தவிர எல்லாம் ஜோடி தான். என் ரோவில் நாங்கள் 3 பேர் மட்டும் தான்.
என் கையை அவள் டாப்சின் கழுத்து பாகத்தின் வழியே உள்ளே விட்டேன். மறைத்துக்கொள துப்பட்டா நன்றாக மூடும் படி போட்டுக்கொண்டாள் ராகவி.
“அக்கா ஞாபகம் இருக்கா…..உன்னருகே நான் இருந்தால் படத்துக்கு மாமா, நீ, நான் போனோமே….”
அக்கா செமையாக வெட்கப்பட்டாள். அந்த படம் எங்கள் ஊர் தியேட்டர் வந்து 50 நாட்கள் ஆகி இருந்தது. மேட்னி ஷோ கிட்டத்தட்ட 10-15 பேர் தான் இருப்பார்கள். கடைசி வரிசையில் ஒர சீட். அக்காவின் ஜாக்கெட் எல்லா கொக்கிகளையும் அவிழ்த்து, பின்னல் ப்ரா ஹூக்கையௌம் அவிழ்த்து முலைகளை சப்பாத்தி மாவு பிசைவது போல பிசைந்துக்கொண்டு இருந்தார் மாமா – பர்ச்ட் ஹாப் முழுவதும். இன்டர்வெல் விடும் போது அக்கா முந்தானையை இழுத்து போர்த்தி செய்வதறியாது உட்கார்ந்திருந்தாள். என்னை துணைக்கு உட்கார வைத்துவிட்டு மாமா மட்டும் போய் 2 கோன் ஐசும் 6 சமோசாவும் வாங்கி வந்தார். ஒரு ஐஸ் எனக்கு. ஒன்றும் இருவரும் மாறி மாறி நக்கிக்கொண்டார்கள். செகெண்ட் ஹாப் அடுத்த லெவல். படம் போட்ட பின் தான் மாமாவை துணைக்கு அழைத்துக்கொண்டு மூத்திரம் கழிக்க போனால் அக்கா (லைட் அணைத்தவுடன் அவசர அவசரமாக மாமா அக்காவின் ப்ரா கொக்கியை போட்டு விட, அக்கா வேகவேகமாக ஜாக்கெட் கொக்கிகளை போட்டுக் கொண்டு கிளம்பினால்….பாவம் மூத்திரம் முட்டியிருக்கும்)
திடீர் என்று அக்காவின் பக்கம் திரும்பிப் பார்க்கிறேன்…அக்கா குனிந்து மாமாவின் தொடையில் தலை வைத்து இருந்தாள். தூங்குகிறாள் போல என்று அந்த இருட்டில் சிரமப்பட்டு உற்றுப்பார்த்தேன். இதற்கு முன் ஒரு முறை என் அம்மா அப்பாவிற்கு செய்ததை பார்த்திருக்கிறேன். மாமா வாங்கி வந்த கோன் ஐஸ் க்ரீமை விடவா மாமா சுன்னி ஐஸ்க்ரீம் சுவையாக இருந்திருக்கும்? மாமா எழுந்து டாய்லெட் போனார். அக்கா வெட்கத்தோடு வாயை நாக்கை சுழற்றி தொடைத்துக்கொண்டு..மாமாவை பார்த்து கண்ணடித்தது அந்த இருட்டிலும் எனக்கு நன்றாக தெரிந்தது.
இப்போ ஏன் அக்கா வெட்கப்பட்டாள்ன்னு புரியுதா?
அடியே ஷோபி அக்கா…உன் புருஷனுக்கு மட்டும் தான் மொலையில சப்பாத்தி மாவு பிசைய தெரியுமா….உன் பொண்ணு படுற அவஸ்த்தையை பாரு….

ஒரு கை தான் முலை வேலை….இன்னொரு கை இடுப்பு, தொடை & புண்டைப் பகுதி (துணிக்கு மேல் இருந்து தான்).
“மாமா டாய்லெட் போகணும்”
“அக்காவ கூட்டிக்கிட்டு போ”
இருவரும் போனார்கள். கிட்டத்தட்ட 10 நிமிடம் ஆனது. வரவில்லை. பயந்தேவிட்டேன். நானும் வெளியில் வந்து பார்க்க போனேன். 5 நிமிடம் லேடிஸ் டாய்லேட் பகுதியை நோட்டமிட்டு நின்றிருந்தேன். ராகவி வந்தாள்.

1 Comment

  1. Sema feeling better

Comments are closed.