என்ன வாழ்க்கைடா இது – பகுதி 3 124

எங்கள் ரூமிற்கு நேர் எதிரே வாட்டர் டான்க். பக்கவாட்டில் மாடிப்படி வரும் சுவர். மாடியின் சுற்றுச் சுவர் பெரியது. கிட்டத்தட்ட 5 அடி. பிற்காலத்தில் மேலே ஒரு தளம் கட்ட தேவைப்படும் என்று கட்டியிருக்கலாம். வாட்டர் டாங்கில் ஏற தேவையான இரும்புப் படிகள் எனக்கு உட்கார வசதி செய்துக் கொடுத்தன. நான் இரண்டாவது படியில் அமர்ந்தேன்.
அக்கா தயங்கித் தயங்கி வெளியே வந்தாள். எனக்கும் மாடி சுற்று சுவருக்கும் இடையே இருவர் கட்டிக்கொண்டு நிற்க தேவையான இடைவெளி இருந்தது. ரூம் கதவை சாற்றிய அக்கா அங்கு வந்து நின்றாள். மூச்சு வாங்கியது. தலை கவிழ்ந்து இருந்தது.
நான் என் வலது கையை கொண்டு அவள் தலையின் பின் பகுதியை பிடித்தேன். கிட்ட இழுத்தேன். சத்தம் வெளியே வந்துவிடக்கூடாது என்று ரொம்ப பிரயத்தனப்பட்டு தன் அழுகையை அவள் அடக்கிக் கொண்டு இருந்தாள் என்றாலும் அவள் கண்ணீர் வழிந்துக்கொண்டே இருந்தது.
“அக்கா….அழாத ப்ளீஸ்” அவளுக்கு மட்டும் கேட்கும் படி கிசுகிசுத்தேன்.
இடது கையால் அவள் முகவை கட்டையை நிமிர்த்தினேன். அவள் கண்ணீரை துடைத்தேன். மேலும் அழத்தான் செய்தால். பொங்கி எழுந்த தேம்பலை அடக்கிக்கொண்டு.
அவள் தலையை பற்றிய வலதுக் கையை அவள் முதுகிற்கு இறக்கி மெல்ல கிட்ட அணைத்தேன்.
“அக்கா நீ எந்த தப்பும் பண்ணல. போதுமா. எதுக்கு அழுவுற”
“என் புருஷனுக்கும் என் பொண்ணுக்கும் துரோகம் பண்ணிட்டேன்”
“நிச்சயமா இல்ல”
என்னை ஏறெடுத்து பார்த்தாள்.
“பசிக்கு சாப்டா அது துரோகமா? ராகவிக்கு எடுத்து வெச்சிருக்குற சாப்பாட்ட நீ பசிக்கு சாப்டா அது அவளுக்கு நீ பண்ணுற துரோகமா? இல்லயே….அவளுக்கு வேனுங்குறப்ப அவளுக்கும் சாப்பாடு கெடைக்கும். சோ….நீ ராகவிக்கு துரோகம் பண்ணல…”
சின்ன கேப் விட்டு அவளை பார்த்தேன். என்னையே உற்றுப் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
“மாமாவே நீ பண்ணுனத ஒத்துக்குவார். என்ன தப்பு. வெளிய யார் கிட்டையோ சோரம் போயி குடும்ப மானத்த வாங்கல….குடும்பத்துக்குள்ள தான….நீ என்ன மாமா பக்கத்துலையே இருக்குறப்பவ அடுத்தவன பாத்த. காய்ஞ்சு போயிருக்குரப்ப தான. நீ பத்தினி தான். என் அக்கா பத்தினி தான். நீ யாருக்கும் துரோகம் பண்ணல. போதுமா….”
அவளை இன்னமும் கிட்டே அணைத்து மறுபடியும் அவள் வாயோடு என் வாயை சங்கமித்தேன்.
என் இடது கை அவள் தோல் மேலும் வலது கை அவள் இடுப்பை அணைத்தும் இருந்தன. அவள் எதிர்ப்புக் காட்டவில்லை.
“இன்னமும் டவுட் இருக்கா”
“த….”
“தம்பி தான். இப்பவும் எப்பவும். சொல்லுக்கா…”
“இந்த விஷயம் உங்க மனசுல இருந்து பின்னாடி எப்பவாவது….”
“என்ன சொல்லிக்காட்டுவேன் இல்ல உன் பொண்ணுக்கு கஷ்டம் கொடுப்பேன்னு நெனைக்கிறியா?”
“ஹ்ம்ம்”
“என் மேல சத்தியம். என் ராகவியை கண்கலங்காம காலம் முழுக்க பாத்துக்குவேன். உன்னையும் காலம் முழுக்க கன்கலங்காதபடி பாத்துக்குவேன்….”
“என்னை ….”
“ஆமாங்க்கா….இது சிறுகதை இல்ல தொடர் கதை….”