லல்லியும் கட. கட. ன்னு காலேஜ் கிளம்பினாள். எனக்குள் ஒரே சிந்தனை? எப்படி இன்னிக்கு இவங்களோட ஓழ்
பஜனையை பார்ப்பது? சடக். னு ஒரு ஐடியா தோணியது. அம்மா சமையல் அறையில் பிஸியாய் இருந்தாள். மனோ, கட்டிலில் சுருண்டு படுத்திருந்தான். அவன் இன்னிக்கு அம்மாவை எந்தெந்த மாதிரி ஓக்கணும். னு கனவில் இருப்பான். . இருக்கட்டும். லல்லி எங்கே?அவளை
கூப்பிட்டு கொண்டு, அம்மாவிற்கும், மனோவிற்கும் தெரியாமல் பின் கட்டிற்கு சென்றேன். அவள் வல் தாளாமல். .
“என்ன. ண்ணா. ”
“ஸ்ஸ். சத்தம் போடாதே. டி. இன்னிக்கு காலேஜ் கிளம்பற மாதிரி கிளம்பு னா காலேஜ் மட்டம் போடு. ”
“ஏன. ண்ணா. அண்ணா. எனக்கு இங்கேல்லாம் வலிதெரியுமா?” தன் மார்பிலும் இடுப்பையும் காட்ட. நான் அவளை நெருங்கி பட்டுனு
அணைத்து
“சாரி செல்லமே. எனக்கும் புதுசில்லே, அதான் பழக்கமாயிடும். கவலை படாதே, அடுத்த முறை பூ மாதிரி கையாளப்போகிறேன்.
இன்னிக்கு மனோ ஏன் காலேஜுக்கு மட்டம் தெரியுமா?”அவளுக்கு இவங்க திட்டத்தை சொல்ல, மெல்ல அதிர்ந்து என்னிடமிருந்து விலகி
“ச்சீ. அண்ணா. யாராவது வரப்போராங்க? என்ன. ண்ணா திட்டம்? நாம் எப்படி பார்க்கமுடியும்?”பதட்ட பட்ட அவளை சாந்தபடுத்தி அவள்
காதில் கிசுகிசுத்தேன். அவள் தன் நெஞ்சில் கை வைத்து பயந்து,
“அண்ணா. அம்மாக்கு தெரிஞ்சா. ல். அவ்வளவுதான். அதுவில்லாமல் எனக்கு காலேஜ். ல ப்ராக்டிகல். ண்ணா. ”
“ச்சூ. ச்ச்சூ. தெரியாம திட்டம் போட்டாச்சு. இங்கும் ப்ராக்டிகல்தான். டா. . இந்த ப்ராக்டிகலைவிடவா அது முக்கியம்? நீ பட்டுனு கிளம்பி நான் சொன்ன மாதிரி செய். டா” அவளும் சரி. ன்னு கிளம்பினாள்.
எங்கள் வீட்டில் பரண் அதாவது முதல் மாடி போல பனைமட்டைகளை கொண்டு, சற்று உயரத்தில் கூரைக்கு கீழ் பலகைகளை
அடுக்கி தட்டு முட்டு சாமான்களை போட்டு வைப்பார்கள். ஓடு வேய்ந்த வீடுகளில் இன்றும் இருக்கும். கீழிருந்து ஏணிகளின் மூலம் தான் ஏற முடியும். ஒரு ரூம் மேல ஏறினால், எங்கள் வீடு முழுதும் மேலேயே சுற்றி வரலாம். அங்கங்கே பலகைகள் விலகி இருப்பதால் கீழே
பார்க்க முடியும். சூரிய ஒளி கூட அதன் வழியே உள்ளே சிறு சிறு ஒளிகற்றைகளாய் விழும். மனோ இன்னும் தூங்கிகொண்டு இல்லை
தூங்குவதுபோல பாவ்லா பண்ணிகொண்டிருந்தான். ஒரு தலயணை, ரெண்டு போர்வை எடுத்து மடித்து சுருட்டி, யாரும் கவணிக்காதபோது
பரண் மேலே வீசிவிட்டேன்.
அம்மா எங்களிருவருக்கும் டிபன் கொடுத்துட்டு, மத்தியான டிபனையும் கட்டி கொடுத்தாள். நாங்களும் பேருக்கு விழுங்கிவிட்டு. என்
பைக்கை வெளியே எடுத்தேன். அம்மா கவணிக்காதபோது நாங்க பரண் மேல ஏறிவிட வேண்டும்.
“அம்மா. கேட்க மறந்தே போனேன். உங்க வலி எப்படி. ம்மா இருக்கு? மனோஜ் நல்லா தடவிவிட்டானா. ம்மா. ”
“மா. ண்டா. இன்னிக்கு லேட்டாய் எழுந்ததாலே எல்லாம் மறந்து போச்சு. வலி கொஞ்சம் தேவலாம். டா. மனோ பையன் கொஞ்சம்
முரடுதான். அந்த வலியை விட இவன் பிடிச்சுவிட்டவலிதான் அங்கெங்கே அதிகமாயிருக்கு. ” பட்டுனு அதிகம் உளறிட்டோமோ. ன்னு
நாக்கை கடித்துகொண்டாள். நாங்களும் அதை கவணிக்காதது போல.
“அம்மா. இன்னிக்கு மனோவுக்கு ஜுரம். னு படுத்திருக்கான். அவன் எழுந்ததும் இன்னும் கொஞ்சம் அதே ஜெல்லை தடவச்
சொல்லு. ம்மா. இன்னும் ரெண்டு மூனு நாளைக்கு தேய்த்தால்தான் சரியாகும். நேற்று டாக்டரிடம் பார்க்கும்போது நான் பயந்தே
போனேன். ம்மா. அப்படியே அவனுக்கும் என்ன. ன்னு பாரும்மா. வேணுமின்னா டாக்டரிடம் அழைச்சிட்டு போங்க. ஏய் லல்லி ரெடியா?” அம்மாவும் நான் சொல்ல சொல்ல நெளிந்தாள். எனக்கு எப்படி அம்மாவிற்கு தெரியாமல் மேலே ஏறுவது. ன்னு ஒரே யோசனை. லல்லியும் கும்முனு சுடியில் அமர்க்களமாய் வந்தாள். அதே நேரம் அம்மாவும்.
“டேய். னந்த். நீங்க கிளம்புங்க. டா. நான் குளிக்க போறேன். கதவை பூட்டிக்கோ. டா. நான் உள்ளிருந்து திறந்து கொள்கிறேன். ”
அப்ப்பா. ண்டவனுக்கு நன்றி. .
“அம்ம்மா. சரி.ம்ம்மா. உங்களுக்கு ரொம்ப வலியில்லையே? இல்லை நான் வேணுமின்னா லீவ் போட்டுட்டு டாக்டரிடம் கூட்டிட்டு
போகவா?” அம்மாவின் அவஸ்தையை ரசித்தேன். அதே நேரம் லல்லியும்.
“அண்ணா. எனக்கு டைம் ச்சு. ண்ணா. பிளீஸ். ண்ண்ணா. ” எல்லா பைகளும் எடுத்து கிளம்ப, அம்மாவும் பாத்ரூமுக்குள் போனதும்,
பட்டுனு முற்றத்துக்கு வந்து ஏணியை வைத்து, லல்லியை கூப்பிட்டு, அதில் மேலே ஏறச்சொன்னேன். அவளும் ஏறி மேலே சென்றதும்,
சத்தமாக.
“அம்ம்ம்ம்மா. நாங்க கிளம்பரோம். வீட்டை பூட்டிகிடுரேன். பத்திரம். னு” சொல்லிட்டு, கதவை சற்றே ஓங்கி சாத்திட்டு, ட்டோ
மேட்டிக் பூட்டாச்சே. குடு. குடு. ன்னு வெளியே ஓடி என் வண்டியை எடுத்து ஸ்டார்ட் செய்து, பட்டுனு வீட்டை ஒட்டி சந்தில் விட்டுட்டு, வீட்டுள்ளே வந்து.
ஏணியை நகர்த்தி சர். ருனு மேலேறி, அந்த தடயமே தெரியாமல், அதே இடத்துக்கு ஏணியை மேலிருந்தே நகர்த்தி வச்சுட்டு, பூனை நடை நடந்து மேலே தங்கச்சி லல்லியின் அருகே போய்ட்டேன். அங்கே. லல்லி.
“அண்ண்ணா. எனக்கு இதயமே படக். படக். னு வெளியே வந்துடும் போலிருக்கு. ண்ணா. பாருங்களேன். ” தன் துப்பட்டாவை உதற
நானும் அவளோட இடது முலையை மெல்ல பிடிக்க. . நிஜம்தான். மெல்ல நடுங்கியது. அப்படியே அணைத்து கொண்டே இரு கனிகளையும் மெதுவா பிசைய. எனக்கும் ஒரே படபடப்பாயிருந்தது.
“அண்ணா. உங்க ரெண்டு பேருக்கும் தைரியம் ஜாஸ்தி. ண்ணா. ” நடுங்கிய அவளின் கோவை இதழ்களை மெதுவா கவ்வி சுவைத்தேன்.
கீழே, அனைத்தும் தெரியுமாறு ஓரிடத்தில் நின்றோம். அம்மா இன்னும் பாத்ரூமிலிருந்து வரலை. மனோவும் எழுந்திருக்கவில்லை.
“எங்களுக்கு தைரியமா? சொல்லப்போனால் அம்மாவிற்கும் தைரியம்தான். பட்டுனு மகனுடனே பல்லாங்குழி ட ஒத்துகொண்டாளே.
Raam swathi story cont
Tere naal o shayrana lakadi