உருட்டு கட்டைகிட்ட மாட்டி,தினமும் அடி. இடி! 43

இருவரும் சிறிது நேரம் அயர்ந்து தூங்கிட்டோம். நடுவில் எங்கோ சாப்பிட பஸ்ஸை நிறுத்தும்போதுதான் விழித்தோம்.
“அப்ப்பா. என்ன தூக்கம். டா. இது எந்த இடம் னந்த்? டேய். உன்தலை அழுந்தி என் தோள் பட்டையே வலிக்குது. டா. மடையா இங்கே பாரு. சிவந்தே போச்சு. ” அதை கண்ட நான்.
“சாரிம்மா. இது போதும் இதுக்கு மேல தூங்க மாட்டேன். நீங்க வேணுமின்னா என் மடிலகூட படுத்து தூங்கு. ம்மா. ” இறங்கி எதையோ சாப்பிட்டுவிட்டு வந்து மீண்டும் பஸ் கிளம்பியதும். எல்லோரும் செட்டிலானதும் அம்மாவை. மடியில் படுத்துக்க சொன்னேன். அவளும் படுக்க. ஒரு கையை இடுப்பில் போட்டு பிடித்துகொண்டேன்.
“அம்மா. உங்களோட தொடையில் வலி எப்படி இருக்கும்மா. மனோஜ் மருந்து தடவினானா இல்லையா? காலையில்?” மெல்ல கைகளை அவளோட தொடைகளை வருட.
“வலி பரவாயில்லேடா. மனோஜ் தடவி பிடிச்சும் விட்டான். டா. கிளம்பும் அவசரத்துல அந்த மருந்து ட்யூப் ஜெல்லை மறந்து விட்டேன். ” நான் உடனே.
“அம்மா. நீங்க மறந்துடுவீங்க. ன்னு எனக்கு தெரியும், அதனாலே நான் எடுத்து வச்சிட்டேன். பையிலே. ” அம்மா. உடனே என் கை பற்றி இழுத்து அதில் முத்தம் வைத்து. இடுப்பில் இருந்து கையை அம்மா இழுத்து வாயில் வைக்கும் போது அது அவளோட, பழுத்த கனிகளை தடவிகொண்டேதான் சென்றது. நானும் விடாமல் முழங்கையால் அம்மாவின் கனிகளை அழுத்திகொண்டே.
“அம்மா. அங்கே நேரம் கிடைக்கும்போது நானே தேய்ச்சுவிடறேன். ” அம்மாவின் கோவை இதழ்களை விரல்களால் மெல்ல தடவி கிள்ள அம்மா சினுங்கினாள்.

“டேய். பஸ். ல பொது இடம்? சும்மா இரு. டா. யாராவது பார்த்தா என்ன நினைப்பாங்க? உன்னை பார்த்தாலும் என் பிள்ளைமாதிரி தெரியுதா. நல்லா வளர்ந்துட்டே. ? பெங்களூர் போய்ட்டு அங்கே வச்சு நல்லா தடவு. டா. ” ஹா, அம்மாவே சொல்றாளே. நிச்சயம் திரும்பறதுக்குள்ளே, சான்ஸ் கிடைக்குதா பார்க்கலாம். கையை அம்மாவின் மார்பிலேயே வைத்து கைகளை அகல விரித்து, அவளோட கனிகளில் ஒன்றை மெல்லபிடித்து கொண்டேன். அம்மாவும் ஒன்னுமே சொல்லலை. குளிருக்கு இதமா இருந்தது. பிசைய பயமா இருந்தது. னா பிடித்து கொண்டேன். அப்படியே மீண்டும் தூங்கிவிட்டோம். இடையிடையே முந்தானை விலகி முலைகளின் கலர் தெரிய, எப்படி இவளை பெங்களூரில் அனுபவிக்காமல் ஊர் திரும்ப கூடாது. ன்னு வெறி ஏற்பட்டது. தடியும் ஜட்டிக்குள்ளே முட்டிகொண்டே வந்தது. பெங்களூரூம் வந்தது. இழவு வீட்டிற்கு சென்றோம். அப்பாவும் வந்திருந்தார். பெரியம்மாவை எடுத்ததும் நாங்க கிளம்பினோம். அப்பா அப்படியே ஊருக்கு போய்விடுவதாகச்சொன்னார். நானும் சந்தோஷமாக தலையாட்டிவிட்டு பெங்களூர் பஸ் ஸ்டேன்ட் வந்தோம். அன்று அனைத்து சென்னை பஸ்களுமே கேன்சல். . ஏதோ ஒகேனேகல் பிரச்னையாம். அம்மாவும். என்னடா இது? காவிரி ப்ரச்னைக்கப்புறம் இது ஒகேனேகல் ப்ரச்னை. எனக்கோ, இன்னிக்கு அம்மாவை ஓக்கர ப்ரசனைதான்? இந்த ப்ரசனையை நமக்கு சாதகமாக உபயோகப்படுத்தி ஏதாவது லாட்ஜில் தங்கிடலாம். னு உதித்தது.
“அம்மா. மாலைவரை பஸ் இல்லையாம். அதுக்கப்புறமும் எப்போது எடுப்பார்கள் தெரியலை. நேற்று இரவும் சரியாய் தூங்கலை. ம்மா. (ஏன் முந்தாநாள் ராத்திரி கூட தூங்கவேயில்லையே) அதனால் எங்கியாவது தங்கி நாளைக்கு போகலாமே. ம்மா. ”
“ஆமான். டா. எனக்கும் ரொம்ப அசதியாய்த்தான் இருக்கு. (பின்னே இருக்காதா. இரண்டு நாளா று தடவை ஷாட் போட்டா)அவங்க வீட்டுக்கே போய் தங்கிடலாமா?”
“அய்யோ. வேண்டா. ம்ம்மா. அங்கே வசதியாய் இருக்காது. அதுவும் இழவு வீடு. அதனாலே ஏதாவது நல்ல லாட்ஜிலே ரூம் ஏடுத்துட்டா பஸ்கள் கிளம்ப தொடங்கியதும் நாமும் கிளம்பிடலாம். ம்மா. ” என் மனதிற்குள் அம்மா மறுக்ககூடாது. ன்னு ண்டவனை வேண்டினேன்.
“அதுவும் சரிதான். டா. சரி வா நல்ல ஹோட்டலா பாருப்பா. ” அப்ப்ப்ப்பா. குஷியோடு ஓடினேன். மெஜஸ்டி சர்கிளுக்கு அருகில் ஜம்முனு ஏஸி ரூம் போட்டேன். சிங்கிள் ரூம் போதும். வேணுமின்னா ஒரு எக்ஸ்ட்ரா பெட் வாங்கிகொண்டேன். யாருக்கும் சந்தேகம் வரக்கூடாதே. . ரூமுக்கு போனதும் பொத்து. னு கட்டிலில் விழுந்தேன். அம்மா. என்னருகில் அமர்ந்து.
“என்னடா. ரொம்ப அசதியா இருக்கா? வேணுமின்னா ஒரு குளியல் போட்டு தூங்கேன். டா. உடம்பு சூடாகி இருக்கலாம்?”
“மாம். ம்மா. ஷாம்பு போட்டு தலைக்கே குளிச்சிட்டு வந்துடறேன். இருங்க. ” பாத்ரூம் போய் ஜட்டியோடு நின்று கொண்டு அம்மாவை எப்படியாவது உள்ளே வரவழைக்கனும். ன்னு திட்டம் போட. அம்மாவே குரல் குடுத்தாள்.
“டேய். ஆனந்த், தலைக்கு நான் தேய்ச்சு விடட்டா. டா. கதவை திறடா. ” லொட். லொட். னு கதவை தட்ட. ஹா. இன்னிக்கு. ல்ல இப்போதே அம்மாவை முடிஞ்சா பாத்ரூமுக்குள்ளேவே முடிச்சிடணும். னு நினைத்து கொண்டே திறக்க. உள்ளே வந்து, என்னை கீழே அமர்த்தி. ஷாம்பூவை தலை. ல கொட்டி தேய்க்க, நானும் சந்தர்ப்பத்திற்காக காத்திருந்தேன். தண்ணீர் ஊற்றிகொள்ளும்போது அம்மாவின் புடவையும் நனையவே அவளே.
“டேய். இந்த ஒரு புடவைதான். டா இருக்கு. இன்னொன்னு நனைஞ்சு இருக்கு. இதுவும் நனைஞ்சா வேறெதுவும் இல்லே. நானும் குளிக்கணுமில்லே. ” சொல்லிகொண்டே, எனக்கு முதுகை காட்டிகொண்டு திரும்பி, புடவையை கழட்டிவிட்டு, துண்டை தன் மார்பில் போட்டுகொண்டு, முனையை பாவாடையில் சொறுகிகொண்டு. முலைகளை மறைத்துகொண்டு, என் பக்கம் திரும்பினாள். னால் அவள் புடவையை கழட்டும்போதே, அங்கிருந்த கண்ணாடியில், அம்மாவின் பெரிய முலைகள் கண்களுக்கு விருந்தளித்தன. மனோவின் கை பட்டு பிசையப்பட்ட முயல் குட்டிகள், ஜாக்கெட்டில் பிதுங்கி. வழிந்து. கும்முனு இருந்தன. என் பக்கம் திரும்பியவள், பாவாடையையும் தூக்கி சொறுகிகொண்டாள். அப்ப்ப்பா. முழங்கால்கள் சிவந்து, எனக்கு அங்கிருந்து கண்கள் அகல மறுக்க. அம்மா ஏதும் தெரியாமல் தலையை தேய்க்க தொடங்க. நானும், அவளோட கால்களை முட்டியருகே பிடித்து கொண்டேன். டாமல் இருக்க. அம்ம்ம்ம்மா.
“ஸ்ஸ்ஸ். டேய். ப்ப்பா. ரெண்டு காலும் ஒரே குடைச்சல். டா. முழுக்காலும் இவ்வள்வு நேரம் பஸ் ஸ்டேன்ட். ல நின்னுகொண்டே இருந்தோமில்லையா? அதுதான் வலிக்குது. அப்படியே பிடிச்சுக்கோ. டா. ” இது போதாதா எனக்கு. மெல்ல மெல்ல பிடித்துகொண்டே. கொஞ்சம் முட்டிக்கு மேலேறினேன். ஹா. அம்மா எந்தலையை லேசாக தேய்த்தாள். அவளுக்கு என் கைகளால் பிடிக்கும்போது சுகமாயிருந்ததோ என்னவோ?ஐந்து நிமிடம் பிடித்து விட்டேன். அம்மாவும் என் தலையிலிருந்து கையை எடுக்காமல், தேய்க்கவும் இல்லாமல் சும்மாவே நின்று விட்டாள்.
“அம்மா. அந்த அடி பட்ட இடம் எப்படி இருக்கு. ம்மா. ? இந்த கால்தானே?” அம்மாவின் வலது காலில் முட்டிக்கு மேலே மெல்ல கையை ஏற்ற. . அம்மாவும்,
“ஆமாண். டா. இந்த கால். லதான். இன்னும் கொஞ்சம் மேலே. ஸ்ஸ்ஸ். அங்கேதான். ” என் கைகள் அவளோட உச்சி தொடைக்கு வந்துட்டது. மெல்ல வருட. அம்மா சற்று வலியுடனோ. இல்லே சும்மாவோ. லேசாக கத்தினவள். டக்குனு லேசாக பின்னோக்கி சாய்ந்து சுவற்றில் சாய்ந்து கொள்ள, நான், அவங்க பாவாடையை நல்லா தூக்கி, மயிரடர்ந்த இன்ப சுரங்கத்தை, கலசத்தை பார்த்து விட்டேன். அதை பார்த்ததும், என் தடி பட்டுனு ஜட்டிக்குள்ளேயே முட்டி, வெளியவே வந்துட்டான். அம்மா அதை கவனிக்காமல். முனகினாள். உடனே கையை எடுத்து என் தடியை, அமுக்கி ஜட்டியுள்ளே வைக்கும்போது, அம்மாவும் சகஜ நிலைக்கு, வந்து. என் தலையில் மெல்லமாய் குட்டி, போதும்ம்ம்ம்ம்ம். சீக்கிரம் குளிச்சிட்டு வா. டா. நானும் குளிக்கணும். . கழுதைங்க. ரொம்ப மோசமான பசங்க. டா. நீங்க. என் கன்னத்தை கிள்ளிவிட்டு, பாத்ரூமை விட்டு வெளில வந்துட்டாள். எனக்கும் புரிந்துவிட்டது. அம்மாவின் பணியாரத்தை நாம் பார்த்தது. அதனால் என் தடி ஜட்டியை விட்டு வெளியே வந்தது. அதை அம்மா பார்த்துட்டுதான், வெட்கத்தில் வெளியே போய்ட்டாள். குளிச்சி முடித்ததும் ஜெல் தடவும் சாக்கில் ஜோலியை முடித்துவிடணும், அந்த நினைப்பே எனக்கு ஒரு உற்சாகத்தை கொடுக்க. கட. கட. ன்னு குளிச்சி வெளியே வந்ததும், அம்மா உள்ளேபோய். குளிக்க தயாராகி எனக்கு குரல் குடுத்தாள்.

“டேய். இந்த பாத்ரூமில் கேமரா, கீமரா வச்சிருக்கமாட்டாங்களே. டா. பயமாயிருக்கு. எனக்கும் மாத்து துணியில்லாததால் எல்லாம் அவுத்துபோட்டுத்தான் குளிக்கணும். ”
“அதெல்லாம் இருக்காது. ம்மா. சரி, கதவை திறங்க, நான் வேணுமின்னா ஒரு பார்வை பார்த்துடறேனே. ?” அம்மாவும் கதவை திறக்க, நான் அம்மா முழுநிர்வாணமா இருப்பாங்களோ. ன்னு, வாய் நிறைய ஜொல்லோடு மனசு முழுக்க ஏக்கத்தோடு பார்த்தேன். அம்மா பாவைடை மற்றும் மேலே துண்டு கட்டி முக்கிய ஐட்டமெல்லாம் மறைத்து வைத்திருந்தாள். அதனாலென்ன? பார்க்கலாம். இன்னிக்கு ராத்திரி இங்கேயேதானே ஸ்டே. உள்ளே போய், பாத்ரூம் சுவர், ஷவர், கண்ணாடி இடுக்கெல்லாம் தேடினேன். அம்மாவும்.