மறு நாள் காலை 6 மனிகேல்ல்லாம் இருவரும் எழுந்து கல்லூரிக்கு தயாரானோம் .நான் அம்மாவிற்கு போன் செய்தேன்
அம்மா ” ஹலோ ”
மதன் ” அம்மா எங்க வந்துட்டு இருக்க ?”
அம்மா “மதுரைய நெருங்கிட்டேன் .. ஒரு 15 நிமிஷத்துல பஸ் ஸ்டான்ட் வந்துடுவேன் ”
மதன் ” சரிமா நீ அங்கேந்து ஆட்டோ புடிச்சு என் collage கு வந்துடு ”
கோட் சூட் எல்லாம் அணிந்த படி தயாராகி மாடியில் இருந்து இறங்கினார் .
மாணிக்கம் மெல்லிய குரலில் ” யார்கிட்ட பேசுற?”
நான் போனை முடிகொண்டு ” அம்மா ” என்றேன் .
மாணிக்கம் “மதுரை வந்துட்டாங்களா ?”
மதன் “இன்னும் 10 நிமிஷத்துல வந்துடுவாங்க ”
மாணிக்கம் ” சரி சரி .. ”
போனில் அம்மா ” டேய் இருக்கியா என்னடா “?
மதன் “ஒண்ணுமில்லமா நீ வந்துடு ”
போனை கட் செய்தேன் .
வழக்கத்தை விட இன்று மாணிக்கம் மிக கவர்ச்சியாக தோன்றினார். விசேஷ நாளில் மட்டும் அணியும் கோட்டை இன்று அணிந்து இருந்தார் , கையில் ரொலெக்ஸ் வாட்ச் , பாரின் சென்ட் என புது மாப்பிள்ளை போல் இருந்தார் .
மதன் ” சார் ஆளே வேற மாறி இருக்கீங்க … இணைக்கு ஏதும் காலேஜ் ல விசேஷமா ?”
மாணிக்கம் ” ஏதும் புரியாத மாறி கேக்காத இணைக்கு லக்ஷ்மி வரால”என்றார் வெக்கத்துடன் .
மதன் நான் குறும் சிரிப்புடன் எதுவும் கூறாமல் அமைதியாக வெளியேறினேன் .
மாணிக்கம் வண்டியை எடுக்க நாட்டுநடப்புகளை அலசியவாறு கல்லுரி வாசலை அடைந்தோம் .
மதன் “சார் ”
மாணிக்கம் ” என்ன மதன் ?”
மதன் ” சார் என் மேட்டர் அஹ மறந்துடாதிங்க ”
மாணிக்கம் ” ஒன்னும் பிரச்சனை இல்ல நீ வழக்கம் போல 4 இயர் படிக்கலாம் .. ஒரு பார்மல் லெட்டெர் மட்டும் எழுதிகுடுதா போதும் நான் பாத்துக்குறேன் .. அப்பறம் லக்ஷ்மி யா நான் பாக்கணும் காபின் கு அழச்சிட்டு வரியா ?”
மதன் ” சரி சார் எந்த டைம் நீங்க ப்ரீ ?”
மாணிக்கம் ” 10 மணிக்கு வந்துடு ”
மதன் “சரி சார் , அப்பறம் சார் … ” எனக்கு உள்ளுக்குள் ஒரு சிறு பயம் இருந்தது என் தாயை பற்றி வேறு ஒருவருடன் அசிங்கமாக பேசியுள்ளேன் இப்பொழுது அவர் என் தாயை பார்க்க போகிறார் . அவர் எல்லை தண்டி என் அம்மா கோப பட்டு உண்மை வெளியே தெரிந்தால் ..என்று யோசிக்கும் போதே காரின் ஏசி யையும் தாண்டி எனக்கு வியர்த்தது .
மாணிக்கம் ” மதன் நீ என்ன நினைக்குரனு புரியுது , நீ நினைக்குற மாறி நா உன்ன மீறி எந்த விஷயத்துக்கும் போக மாட்டேன் . உண்மைய சொல்லனும்னா நெத்தி நைட் நடந்தது வெளிய தெரிஞ்ச எனக்கு ரொம்ப அசிங்கம் .நான் உன்ன நம்புறேன் நீ என்ன நம்பு .”
பேசிகொண்டிருக்கும் போதே வண்டி காலேஜை நெருங்கியது . வண்டியை நிறுத்திவிட்டு இருவரும் இறங்கினோம் .
என் வகுப்பு சக மாணவர்கள் நான் மாணிக்கம் சார் வண்டியில் இருந்து அவருடன் இறங்குவதை பார்த்து அதிர்ச்சியுற்றனர் .
மதன் ” சார் நீங்க போங்க நான் அம்மாவை அலசிட்டு 10 மணிக்கு உங்கள வந்து பாக்குறேன் ”
மாணிக்கம் ” சரி மதன் அப்பறம் முக்கியமான விஷயம் .. முத்து கிட்ட ஏதும் உளறிடாத ”
மதன் ” சரி சார் ”
மாணிக்கம் சென்றபின் .நான் கல்லூரியின் வாசலில் அமர்ந்து அம்மாவின் வருகைக்காக காத்திருந்தேன் .
ஒரு 10 நிமிடத்தில் ஆட்டோவில் வந்து இறங்கினால் .சும்மா கும்மென்று சிவப்பு நிற சேலைகட்டி தலை நிறைய மல்லிகை பூவுடன் கையில் இருந்த சிறு பையை பிடிக்கும் பொழுது தன சேலை விலகி தன் இடுப்பு அனைவருக்கும் விருந்தாவதை கவனிக்காமல் ஆடோகாரனிடம் பணத்தை கொடுத்து விட்டு என்னை நோக்கி வந்தால் .
லக்ஷ்மி “என்ன மதன் இப்படி இளசிட்ட, ஒழுங்கா சாப்புடுரியா இல்லையா ?”
மதன் ” அம்மா அதுலம் இல்லமா நீ வா ”
லக்ஷ்மி ” டேய் என்னடா ஏதும் பெரிய பிரச்சனையா ? பரிசை பபெர்லாம் திருத்திடான்களா ?”
மதன் ” இல்ல மா நீ வா ” என்று அவளை அழைத்துக்கொண்டு சென்று காலேஜ் காண்டீனில் காலை சிற்றுண்டியை முடித்தேன் . மணி 10 ஆனது . மாணிக்கம் சார் நியாபகம் வர அவரது காபின் நோக்கி அம்மாவை அழைத்துக்கொண்டு நடந்தேன் .
காபின் வெளியே உள்ள இருக்கையில் அம்மாவை அமரவைத்தேன் . காபின் முழுவதும் அடைக்கப்பட்ட குளிருட்டப்பட்ட அரை அதனால் மாணிக்கம் சிருக்கு வெளியே யார்வந்தாலும் தெரியாது .
கதவை மெல்லமாக தட்டினேன்
மாணிக்கம் ” எஸ் கம் இன் ”
நான் கதவை மெல்ல திறந்து என் தலையை மட்டும் உள்ளே நிட்டினேன்