இப்போதைக்கு இது போதுண்டா….ஆள விடு…. 108

நான் பதிலுக்கு சிரித்தேன். அவள் தன் சேலையை சரியாய் அணிந்து முடிவதற்கும், தியேட்டரில் உள்ள அணைத்து விளக்குகளும் மீண்டும் ஒளிர்வதற்கும் சரியாய் இருந்தது. படம் முடிந்துவிட்டதை அது உணர்த்தியது. நாங்களிருவரும் பாக்சை விட்டு வெளியேறினோம். தியேட்டரில் படம் பார்க்க வந்த அனைவரும் எங்களை ஒரு மாதிரி பார்வை பார்த்தனர். நாங்களிருவரும் எங்களுக்கு மட்டுமே புரியுமாறு அர்த்தமாய் சிரித்துக்கொண்டு என் பைக் பார்க் செய்த இடத்தை அடைந்தோம்.

நான் பைக்கில் ஏறி அமர்ந்து அதை ஸ்டார்ட் செய்தேன். பின் அத்தைபைக்கில் என் பின்னால் ஏறி அமர்ந்தாள். ஒரு இருபது நிமிடப் பயணத்துக்குப்பிறகு இருவரும் அத்தையின் வீட்டை அடைந்தோம். அத்தை வரும் வழியில் எல்லாம் என்னை சீன்டிப்பார்த்துகொண்டே வந்தாள். நானும் அவற்றை ரசித்துக்கொண்டே பைக்கை ஓட்டிக்கொண்டு வந்தேன்.

வீட்டை அடைந்ததும், அத்தை இறங்கிபோய் வீட்டின் கதவின் பூட்டை தன் கைப்பையில் இருந்த சாவி கொண்டு திறந்து உள்ளே சென்றாள். நான் பைக்கிலிருந்து இறங்கி அத்தையின் வீட்டினுள் பைக்கை தள்ளி ஏற்றி ஸ்டாண்டிட்டு நிறுத்திவிட்டு, வெளிக்கதவை தாளிட்டுவிட்டு வீட்டினுள் சென்றேன்.

“அப்பா…அருமையான படம்….அதுக்கும் மேல அருமையாய் இருந்துது நீ என் மார்பகங்களோட விளையாடின விளையாட்டு…” என்று என்னை சீன்டினாள்.

“அப்ப இன்னொரு வாட்டி படம் பாக்கலாமா….” என்று கண் சிமிட்டிக்கொண்டே நான் பதிலுக்கு அவளை சீண்டினேன்.

“இப்போதைக்கு இது போதுண்டா….ஆள விடு….” என்று பொய்க்கோபம் கொண்டவளாய் தன் அறைக்குள் நுழைந்தாள். நான் ஹாலில் இருந்த சோபாவில் அமர்ந்து டிவியை ஆன் செய்து என்ன சேனல் பார்க்கலாம் என்று தேட ஆரம்பித்தேன்.

_FINISHED_

1 Comment

  1. Kathau nalla erukku

Comments are closed.