காயத்ரிக்கு தூக்கி வாரிப் போட்டது.
காயத்ரி:என்னைப் பத்தி ஏதாவது கேட்டாரா?
அனிதா:இல்ல..நானே தான் எல்லா உண்மையையும் சொல்லிட்டேன்.
காயத்ரி:என்ன சொன்னே அவரு கிட்ட?
அனிதா:நானும் நீங்களும் விமல் மற்றும் வினோத் கூட படுத்ததை பத்தி தான்..
காயத்ரி:அதையெல்லாம் நீ எதுக்கு அவருகிட்ட சொன்னே?
அனிதா:இந்த ஊருல எனக்கு இங்க யாரைத் தெரியும்னு கேட்டாரு..நான் உங்களைத் தான் சொன்னேன்.அதுக்கு அவரு தான் என்னை உங்க வீட்ல தங்க சொல்லி அனுப்பி வெச்சாரு.
காயத்ரிக்கு இப்பொழுது தான் புரிந்தது.அனிதா எல்லா விசயத்தையும் சொல்லித்தான் அவன் தன்னை வேட்டையாட தைரியமாக வந்திருக்கிறான் என்று.இனி என்ன ஆனாலும் சரி அவனை வீட்டுக்குள்ளயே விடக் கூடாது என்று முடிவெடுத்தாள்.
அன்று மாலை காயத்ரிக்கு கால் செய்தான் ரமணா.
ரமணா:நான் இன்னைக்கு இரவும் உன் வீட்டுக்கு வர்றேன்.குளிச்சு முடிச்சு ரெடியா இரு.
காயத்ரி:நீங்க எதுக்கு என் வீட்டுக்கு வரணும்?
ரமணா:உன்னை இன்னைக்கும் போடணும் போல இருக்கு.
.
காயத்ரி:நீங்க தினமும் போடுறதுக்கு நான் என்ன உங்க பொண்டாட்டியா?
ரமணா:என்னடி கேள்வி எல்லாம் ஒரு மாதிரியா இருக்கு?
காயத்ரி:இங்க பாருங்க சார்..எதாவது விசாரணைனா கூப்பிடுங்க..நானே ஸ்டேஷன்னுக்கு வர்றேன்.
ரமணா:விசாரணை எல்லாம் எதுவும் இல்ல..சாயந்திரம் ஆறு மணிக்கு அண்ணா அறிவாலயம் முன்னாடி வந்து வெயிட் பண்ணு.உன்கூட ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசனும்.
காயத்ரி:எதுவா இருந்தாலும் போன்லயே சொல்லுங்க.
ரமணா:அதை நேர்ல தான் சொல்லணும்.என் மேல நம்பிக்கை இல்லைனா உன் கூட அனிதாவையும் கூட்டிட்டு வா உன்னோட பாதுகாப்புக்கு.
காயத்ரி:சரி.வர்றேன்.இது தான் கடைசி தடவை.இனிமேல் அங்க வா ..இங்க வா..ன்னு என்னை கூப்பிட்டு தொந்தரவு பண்ணுணீங்கன்னா நான் கமிசனர் கிட்ட கம்ப்ளைன்ட் பண்ணிருவேன்.
ரமணா:சரி தொந்தரவு பண்ண மாட்டேன்.
காயத்ரி அழைப்பைத் துண்டித்தாள்.அவளுடைய மனம் சந்தோசத்தில் ஊஞ்சலாடியது.எப்படியும் இனிமேல் ரமணா அவளை தொந்தரவு பண்ண மாட்டான் என்று நினைத்துக் கொண்டு அனிதாவிடம் சந்தோசத்தை பகிர்ந்து கொண்டாள்.