அந்த பயல் டேனிக்கு அடிச்சுது லக்கு – Part 2 41

ஆதியின் அம்மா சுந்தரி, ஒரு துடைப்பத்தை கொண்டு தரையை பெருக்கிக்கொண்டு இருந்தாள். அவள் ஒரு பக்க புடவை கொத்தாக அள்ளி இடுப்பில் சொருகி இருந்தாள். அவள் அப்படி சொருகி இருந்ததால், சுந்தரியின் கால்கள் முட்டி வரை தெரிந்தன. அவளது கெண்டைக்கால் வாழை தண்டைப் போல வழவழ என்று இருந்தன. அவள் குனிந்து பெறுக்க, இடுப்பில் மடிப்பு தெரிந்தது. அதற்கும் கீழே அவளது பிரமாண்டமான குண்டி புடவைக்குள் திமிறிக்கொண்டும், எக்கதளமாய் தூக்கிக்கொண்டும் இருந்தது. அவள் மெதுவாக அடி மேல் அடி எடுத்து வைத்து தரையை கூட்ட, அவளது மேனியின் எடை ஒரு காலில் இருந்து மற்றொரு காலுக்கு மாறியது. அதற்கு ஏற்றார் போல, சுந்தரியின் உருண்ட குண்டிகள் ஒன்றுடன் ஒன்று இழைந்தன. ஒரு சமயம் இடப்பக்கம் தூக்கிக்கொண்டும், மற்றொரு சமயம் வலது பக்கம் தூக்கிக்கொண்டும் மாறி மாறி ஆட்டம் போட்டன. ஆதி மெதுவாக நெருங்கி தனது அம்மாவின் பின்பக்கம் இருந்து அணைத்தான்.
“என்னடா ஆதி! எம் பின்னாடி ஏதோ முட்டுற மாதிரி தெரியுதே.!” என்று சொல்லிக்கொண்டே சுந்தரி பெருக்கிக்கொண்டு இருந்தாள்.
ஆதி தனது சுன்னியை அம்மாவின் குண்டிப்பிளவில் வைத்து அழுத்திய படியே அவள் போகும் இடத்திற்கெல்லாம் போனான். அம்மா சோபாவின் எதிரில் தரையை கூட்டும் போது, ஆதி தனது அம்மாவின் புடவையும் பாவாடையும் சேர்த்து அவளது இடுப்புக்கு மேலே தூக்கினான்.
“டேய்.. என்னடா பண்ணர.. படவா.. விடுடா. அம்மாவோட குண்டிய ஏண்டா இப்படி தூக்கி பார்க்கிற..” என்று சுந்தரி கொஞ்சிக்கொண்டே, துடைப்பத்தை தரையில் போட்டுவிட்டு, சோபாவில் கை ஊன்றி நின்றாள்.
“எதுக்கு தூக்கி பார்க்கிறேன்னு இப்ப சொல்லரேன்..” என்ற வாரே ஆதி அவளது தூண் போன்ற தொடைகளை வருட ஆரம்பித்தான்.
“டேய்.. டேய்.. எனக்கு கூசுதுடா..” என்று சுந்தரி நெளிந்தாள்.
ஆதி அம்மாவின் தொடைகளை தடவிய படியே, தன் கையை மேல் ஏற்றி, அவளது தொடை இடுக்கி, உப்பி இருந்த அவளது பணியாரத்தை வருடினான். சுந்தரியின் பணியாரத்தில் உப்பலாக இருக்க, அதன் மேல் கருகரு என்று முடி பரவி இருந்தது. ஆதி அவள் தொடைகளுக்கு இடையே முட்டி போட்டு அமர்ந்தான்.
“அம்மா.. நல்ல குனிம்மா..” என்றான்.
“டேய் ஆதி என்னடா செய்ய போற.. என்னை விடுடா..” என்று சொன்னாலும், அவன் சொன்னது மாதிரி, சுந்தரி சோபாவில் தாம் ஊன்றி இருந்த கையை மடக்கிகொண்டு இன்னும் குனிந்தாள். கூடவே தன் கால்களையும் அகட்டிக்கொண்டு நின்றாள்.
அவளது தொடைகள் சேர்ந்த இடத்தில், நாயர் கடை இட்லி மாதிரி இருந்த சுந்தரியின் பணியாரத்தில், மேலிருந்து கீழாக நீளமாக வெடிப்பு தென்பட்டது. ஆதி சுந்தரியின் தடித்த புண்டை உதடுகளை தன் விரல்களால் விரிக்க, அதனுள் செவசெவ என்று அவளது சொர்க்கபுரி தெரிந்தது. ஆதி அதற்கு அருகே தனது முகத்தை எடுத்து செல்ல, அவனது சூடான மூச்சுக்காற்று பட்டு சுந்தரி நெளிந்தாள்.
“டேய் ஆதி.. அங்கென்னாடா மோந்து பார்க்கிற.. நீ என்ன நாயா நீ..” என்றாள் சுந்தரி.
“ஆமா.. நான் நாய் தான். அம்மவோட புண்டைய மோந்து பார்க்கிற நாய், நான்..” என்று கூறிக்கொண்டே, ஆதி தனது நாவினை அம்மாவின் சொர்க்கபுரியில் விட்டு ஆட்ட ஆரம்பித்தான்.
“ஆவ்.. ஆவ்.. ஆவ்.. நல்லா நக்கு நாயே..” என்று சுந்தரி பூனைக்குட்டியைப் போல கீச்சு கீச்சு என்று கத்தினாள்.
அம்மாவின் புண்டை வாசனையை பிடித்துக்கொண்டே ஆதி நக்கிக்கொண்டு இருந்த வேளையில்…
“சரக்..சரக்..சரக்” என்று விந்து அந்த cubicle முழுவது பீய்ச்சி அடிக்க, ஆதி உச்சம் அடைந்து, சுய நினைவு பெற்றான். டிஷ்யூ பேப்பரை எடுத்து, ஆங்காங்கே தான் அடித்து வடித்து இருந்த கஞ்சியை துடைத்துவிட்டு, ஜிப்பை இழுத்து போட்ட படியே ஆதி வெளியேரினான். மனம் ஒரு வழியாய் வேலையில் செல்ல, ஆதி வேலையில் ஈடுப்பட்டான். மாலை மணி ஐந்து ஆனதும், ஆதி தனது வேலையை முடித்துக்கொண்டு, வீட்டுக்கு புறப்பட்டான்.
வீட்டை அடைந்த ஆதி, அம்மா சுந்தரியை பயமுறுத்த வேண்டும் என்று விளையட்டாக நினைத்த படி சத்தம் போடாமல் கதவில் சாவியை நுழைத்தான். சாவி உள்ளே நுழைந்ததே தவிர, அது துவாரத்தில் திரும்பவில்லை. ஆதி ஆச்சரியம் அடைந்தான். சாவியை வெளியே எடுத்து, அதனை உற்றுப்பார்த்தான். சந்தேகமே இல்லை. அது அவனுடைய வீட்டு சாவி தான்! “பின்னர் ஏன் திறக்க மாட்டேன்கிறது?” என்று ஆதி அதிசயத்தான். பின்னர் அவன் கதவின் நாப்பில் கை வைத்து திருப்ப, அது தானாய் திறந்தது. “இந்த அம்மா ஏன் இப்படி தனியா இருக்கும் போது கதவை தாழ்ப்பால் கூட போடாமல் வைத்து இருக்கிறோளோ! ரொம்ப தைரியம் தான்!” என்று எண்ணிக்கொண்டே, ஆதி அடி மேல் அடி வைத்து உள்ளே சென்றான்.
மறைந்து நின்ற படியே ஆதி ஹாலில் பார்வையை செலுத்தினான். அம்மா இல்லை. மெதுவாக நகர்ந்து கிச்சன் பக்கம் போனான். அம்மா அங்கும் இல்லை. மீண்டும் “எங்கே போனாள், அம்மா?” என்று யோசித்த படியே ஹாலுக்கு வந்து, தனது படுக்கை அறைக்கதவை ஆதி லேசாய் திறந்து உள்ளே பார்க்க, அவன் அதிர்ந்து போனான்.
மாலை ஆகிவிட்டிருந்ததால், படுக்கை அறைக்குள் பாதி இருட்டாக இருந்தது. முதலில் என்ன பார்க்கிறோம் என்றே ஆதிக்கு விலங்கவில்லை. ஆனாலும் அவனது டபுல் பெட்டின் மீது அலங்கோலமாக, ஆனால் அம்மணமாக படுத்துக்கிடந்த அம்மா சுந்தரியை அடையாலம் கண்டுக்கொள்ள ஆதி தவறவில்லை. உண்மை தனது மண்டைக்கு உறைக்க, ஆதி தனது தலையை வெளியே இழுத்துக்கொண்டு, நகர்ந்து பக்கத்தில் இருந்த சுவரில் சாய்ந்துக்கொண்டு, மூச்சு வாங்கினான். ஆதிக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லை. “அம்மா ஏன் இந்த நேரத்திலே தூங்கிக்கொண்டு இருக்கிறாள்? அதுவும் அம்மணமா? அதுவும் கதவை திறந்து வைத்துவிட்டு?” என்று ஆதி எண்ணினான். திடீரென்று அவனுக்குள் பயம் ஏற்பட்டது.