அதிர்ஷ்டக்காரன் பாகம் 1 158

அக்கா…அக்கா….
“ஏண்டி” என்று பத்மினி…வர்ஷினியின்…சூரிதாரின்.. பாட்டத்தை கழட்டும் முயற்சியில் இருந்தாள்…வர்ஷினி அதை தடுக்கும் நோக்கில் தன் ஒரு கையால் பிடித்து தடுத்துக் கொண்டு ….அக்கா…ரூமிற்கு போயிடலாமாக்கா?….எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு…..பத்துக்கா…என் செல்ல…அக்க்க்க்கா….வாக்கா…உன் ரூமிற்கு போயிடலாம்….அப்பத்தான் நமக்கு வசதி…புல் நியூடலாயிடலாம்….உங்க புஸியை டேஸ்ட் பண்ணணும் போல எனக்கு ஆசையா இருக்குதக்கா…ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்க்கா…வாங்கக்கா…இதழை நாவால் ஈரப்படுத்திக்கொண்டாள்….இங்கே வேண்டாங்கக்கா….எனக்கு யாராவது பார்த்துடுவாங்கன்னு பயமாயிருக்குதக்கா……நம்ம ரூமாய் இருந்தால்…நம்ம இஷ்டத்திற்கு இருக்கலாம்….
ஏண்டி,,இப்படி பயப்படுறே?..நம்மை யாருடி பார்க்கப்போறாங்க?…மேலே இருக்கிற சந்திரன்தான் பார்த்திட்டு இருக்கான்…அதைத் தவிர ஒரு ஈ. காக்கைகூட இல்லை….காரணமில்லாமே பயப்படாதேடி….இப்படி ஓபன் ப்ளேஸில் …செக்ஸ் வச்சிக்கிறதில் ஒரு த்ரில் இருக்குதடி…அதை அனுபவிச்சாத்தான் தெரியும்……பத்மினி…குரலில் எல்லையற்ற காமம் வழிந்தது…விரல்கள்..வர்ஷினியின் பாட்டத்தை ..லூஸ் பண்ணுவதிலை குறியாய் இருந்ததன…..
அப்படின்னா…கொஞ்ச நேரம் கிஸ் பண்ணிட்டு அப்புறம் நியூட் ஆயிக்கலாம்…வர்ஷினி..கெஞ்சினாள்….அப்படியே பத்மினியின் இதழ்களை ஒருசேர கவ்வினாள்…ஸ்ஸ்…
அப்பப்பா….முரட்டுப்பெண்ணா இருக்கியேடி….இப்படித்தான் கடிக்கிறதா?…..பத்மினி செல்லமாய் கோபித்துக்கொண்டாள்..
மன்னிச்சுக்கங்கக்கா…உங்களை டிரெஸ்ஸோட பார்த்தாலே…எனக்கு கண்டரோல் இருக்காது…அப்படி இருக்கும் போது..இப்படி பாதி திறந்த நிலையில் பார்த்தாக்க…வர்ஷினி..கொஞ்சினாள்…

அக்கா….வர்ஷினி…கொஞ்சினாள்…..
ஏண்டி….
எனக்கு மறுபடியும் ஜூஸ் சாப்பிடனும் போல ஆசையா இருக்குதுக்கா….வர்ஷினி….தன் இதழ்களை நாவால் ஈரப்படுத்தி….பத்மினியின் புண்டை ஜூஸ் குடிக்கிற ஆர்வத்தில்..அவளை தயார் படுத்தினாள்…
என்னடி எப்ப பார்த்தாலும் என் ஜூஸையே குடிக்கிற..ஆனால் எனக்கு எதுவுமே தரமாட்டேங்கிற?…பத்மினி சிணுங்கினாள்…
ரூமிற்கு வாங்கக்கா…எல்லாமே உங்களுக்குத்தான்….நான் மறுப்பே சொல்ல மாட்டேன்…இங்கே எனக்கு கூச்சமா இருக்குதக்கா…
சரி அப்ப உன் இஷ்டம்…..பத்மினி எழ…….வர்ஷினி…அப்படியே மல்லாந்து கொண்டாள்……
பத்மினி..பாவாடையை….தொடைவரை சுருட்டிக்கொண்டு…வர்ஷினியின்..கழுத்துக்கு இருபுறமும் கால்களை ஊன்றியவள்…அப்படியே மெல்ல மண்டியிட்டு….அட்ஜஸ்ட் செய்துகொண்டு…பாவாடையை விட்டு விட்டு…அப்படியே..செட் ஆனாள்…உடனேயே..ம்க்கும்…ஒரு சிலிர்ப்பு…அவளின் உடலில் ஓடியது………..கேட்பாரற்று கிடந்த தன் கொழுத்த முலைகளை தானே பிசைந்து கொள்ளத் தொடங்கினாள்….தன் இரண்டு விரல்களால்..காம்பை திருகி…இழுக்க….சிலிர்த்துக்கொண்டாள்….
திடீரென…வர்ஷினி..வீட்டில் ..லைட் எரிய…என்னமோ கசகசவென்ற பேச்சுக்குரல்…………எல்லோருமே திடுக்கிட்டோம்…………..
இரண்டு குட்டிகளும் அவசரம் அவசரமாக..துணிகளை சுருட்டி எடுத்துக்கொண்டு …வீட்டிற்குள் ஓடினார்கள்…என்ன ஒரு அற்புதமான காட்சி…இரண்டு அழகு பருவசிட்டுகள்..டாப்லெஸ்ஆக..குண்டிகளை குலுக்கிக்கொண்டு ஓடுவது..பார்க்க பார்க்க…அழகுதான்….
ஆனால் எனக்குத்தான்..கைக்கு எட்டியது வாய்க்கு எட்டாமால் போய்விட்டது…அப்பவே போய் இருந்தால்…இரண்டு பேரையும் ஓத்து இருக்கலாம்…அட்லீஸ்ட்…..இருவரின் புண்டைகளையாவது ஆசைதீர நக்கி இருக்கலாம்…அதுவும் போச்சே..மனம் அலைபாய்ந்தது..
இன்னும் ஒன்னும் கெட்டுப்போய்விடவில்லை…இருவரின் காம களியாட்டங்களை என் செல்போனில் பதிவு செய்து வைத்திருக்கிறேன்…அதை காட்டியாவது இருவரையும் கண்டிப்பாய் ஓத்து விட வேண்டும்…இனிமேல் கை வேலை என்பது…கண்டிப்பாய் பண்ணக்கூடாது……
எதற்கு பண்ணவேண்டும்? அதுதான் ஒருத்திக்கு இரண்டு பேர் இருக்கிறார்களே? சுருக்கமாக சொல்ல வேண்டுமென்றால் ஒரு புண்டைக்கு…..இரண்டு புண்டை இருக்கிறதே?…நான் எதற்கு கவலைப்படவேண்டும்?……இப்போதைய பிரச்சனை என்னவென்றால்..முதல் புண்டையை எப்படி கரெக்ட் பண்ணுவது என்பதைப் பற்றித்தான்………….

கீழே என்னதான் நடக்கிறது என்பதை பார்ப்போம்…என்று கவனித்தேன்….வேறு வழி இல்லாத என் சுன்னியை பெர்முடாஸுக்குள் திணித்து….மேலேற்றிக்கொண்டேன்…..
கீழே பேசியதில் இருந்து தெரிந்தது என்னவென்றால்….வர்ஷினியின் பாட்டி கீழே விழுந்து ரொம்ப சீரியசான கண்டிஷனில் ஹாஸ்பிட்டலில் அட்மிட் செய்திருக்கிறார்களாம்…ஆகவே எல்லோரும் குடும்பத்துடன்…கிளம்பவேண்டும்..ஆனால் பத்மினி வீட்டில் யாரும் இல்லாத போது…எப்படி போவது என்றுதான்…..அப்போதுதான் தெரிந்து கொண்டேன்..நான் ரூமிற்கு வந்ததை யாரும் பார்க்கவில்லை என்று…நான் ஏதோ புட்பால் மேட்சுக்கு போய்விட்டதாக பேசிக்கொண்டார்கள்….வருவதற்கு எப்படியும் இரண்டு நாள்கள் ஆகும்..இரண்டு வீட்டையும் ஒரு வயசுப்பொண்ணை பார்த்துக்கச்சொல்லி எப்படி விட்டுட்டு போவது என்று கவலைப்பட்டார்கள்….
ஆனால் பத்மினி அதை பற்றி எல்லாம் கவலைப்படாமல் ஊருக்குப் போகச் சொன்னாள்…அவர்கள் நகருவதாக தெரியவில்லை..எனக்கும் சுன்னி அடங்குவதாக தெரியவில்லை…பழம் நழுவி பாலில் விழுந்த கதை போல் ஆகி விடும் போல் இருக்கிறது…ஒருவேளை..அவர்கள் …பத்மினியை..தனியாக வீட்டில் விட்டு விட்டு போய் விட்டால்….நம்ம பாடு யோகம்தான்…அவர்கள் வரும் வரை பத்மினியை ஒருவழி பண்ணிவிடலாம்….நினைக்க நினைக்க என் சுன்னி பயங்கரமாய் சீறியது…
கடவுளே…எனக்கு ஏதாவது நல்லது பண்ணுப்பா……கடவுளை மனம் உருகி வேண்டிக்கொண்டேன்…..இது நடந்தால் உனக்கு தேங்காய் உடைக்கிறேன்….என்று பிராத்தித்திக்கொண்டேன்….நிமிடங்கள்….பயங்கர சஸ்பென்சாய்…நகர…..
கடைசியில் .. பத்மினியின் அம்மாவை போனில் பிடித்தார்கள்…….என்னமோ..கசகசவென்று பேசினார்கள்……கடைசியில் கடவுள் என் பக்கம் கண்களை திறந்துவிட்டார்….என் சுன்னியின் வேண்டுதலுக்கு செவிசாய்த்துவிட்டார்…..மகிழ்ச்சியில் கத்தி கூப்பாடு போட வேண்டும் போல் இருந்தது……..ஆனால் காரியம் கெட்டுவிடும் என்று அடக்கிக்கொண்டேன்…..பத்மினியை தனியாக விட்டுவிட்டு கிளம்பினார்கள்…நானை காலை பத்மினி ஊருக்கு கிளம்பி போவதாக உறுதியளித்த பின்தான்…நகர்ந்தார்கள்…

அவர்கள் எல்லோரும் கிளம்பி போவதை உறுதி செய்த பின் அடித்தேன் ஒரு போன் பத்மினியின் செல்லுக்கு…
“ஹல்லோ….”குயில் கொஞ்சியது…”யார் பேசறது?”….
“நான்தாங்க ரவி…பேசறேன்…”…பத்மினி..மூச்சை இழுப்பது நன்றாக கேட்டது எனக்கு…
“எங்கேயிருந்து பேசறீங்க?…” குரல் அப்படியே அமுங்கி…கிணற்றுக்குள் இருந்து வருகிறாற் போல் இருந்தது…
“உங்க வீட்டு மொட்டை மாடியில் இருந்து தான் பேசறேன்..”…
“ஆ..!”…அதிர்ந்தாள்…என்று நினைக்கிறேன்….
“சும்மா விளையாடாதீங்க…மேட்ச் முடிஞ்சிடுச்சா?…நீங்கதானே ஜெயிச்சீங்க?….”….பத்மினி நான் பொய் சொல்லுகிறேன் என்று நினைத்துக்கொண்டாள்…
இனிமேல்தான் மேட்ச் ஆடனும்டி..அதுவும் உன்னை மல்லாத்தி போட்டுன்னு நினைத்துக்கொண்டு…”நான் இன்னிக்கு மேட்ச்குக்கு போகலீங்க….மேட்ச் கேன்சலாயிருச்சுங்க…..”நான் பேசி முடிப்பதற்குள்…குறுக்கிட்டாள்…
“அப்போ..வீட்டுக்கு எப்போ வந்தீங்க?”..பதற்றமாய் கேட்டாள்…
“பதட்டப்படாதீங்க..நான் பேசறதை பொறுமையாக கேளுங்க…நான் வீட்டிற்கு வந்து வெகு நேரமாயிருச்சுங்க…..”
“ரூமிலே தூங்கிட்டா இருந்தீங்க?…” மறுபடியும் பதற்றமாகத்தான் கேட்டாள்..
“இல்லீங்க…நீங்களும்..வர்ஷினியும் …மொட்டை மாடிக்கு வர்றதை பாத்தேன்…”…”அப்புறம் அப்படியே தூங்கிட்டேன்…..இப்பத்தான் சத்தம் கேட்டு எழுந்து பார்த்தேன்…எல்லோரும் கிளம்பி..போகிறார்களே?..என்ன விஷயம்ங்க?”….என்று எதுவும் தெரியாத அப்பாவி போல் கேட்டேன்..
“அப்பாடி…என்னை ஒரு கணத்திலே பயப்படுத்தீட்டீங்க….”….”நானே..என்னவோன்னு பயந்திட்டேன்..”..”வர்ஷினியோட பாட்டி கீழே விழுந்துட்டாங்கன்னு..எல்லோரும் ஊருக்கு கிளம்பி போயிட்டாங்க…நீங்க வந்ததை யாரும் பார்க்கலே போலிருக்கு..”….
“மொட்டை மாடிக்குத்தான் வாங்களேன்…கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு இருக்கலாம்….”..மெல்ல ஒரு பிட்டை போட்டேன்…”போனிலேயே பேசிட்டு இருந்தால் காது வலிக்குதுங்க..””…ரொம்ப சாதுவாய் பேசினேன்….
“சரி…வர்றேன்..”…செல் அணைந்தது…சில நிமிடங்களில்…மொட்டை மாடியில் தோன்றினாள்….உண்மையிலேயே மயக்கும் மோகினியாய்…..அதே பாவாடை தாவணிதான்…ஆனால்..அதை திருத்தமாக உடுத்தியிருந்தாள்…மீண்டும் தலை நிறைய மல்லிகை பூவைச் சூடியிருந்தாள்….