அக்…அக்க்கா…க்க்கா…! 227

’என் பூலை அக்கா ஏன் அப்படி வெறித்துப் பார்த்தாள்?’ வாசு யோசிக்கத் தொடங்கினான். ‘அவளது கண்கள் ஏன் அப்படி விரிந்தன? அவளது வாய் ஏன் அப்படிப் பிளந்தது? அவளது உடல் ஒரு கணம் சிலிர்த்ததுபோலிருந்ததே? அது ஏன்? ஒருவேளை, சகுந்தலாவின் கணவனின் பூலைவிட தனது பூல் பெரிதாக இருக்கிறதோ? அல்லது, அவளது கணவன் அவளைச் சரிவர கவனிப்பது இல்லையோ? மோகம் முப்பது நாள் என்பது அக்கா விஷயத்தில் உண்மையாகி விட்டதோ?’

வாசுவுக்கு திடீரென்று ஒரு உண்மை புரிந்தது. சில நிமிடங்களாக அக்காவைப் பார்த்தபடி, அவள் தனது பூலைப் பார்த்த சம்பவத்தை ஞாபகப்படுத்தியதில், அவனது பூல் அபாரமாக எழுச்சிபெற்று, ஜட்டிக்குள் முட்டிக்கொண்டு நின்றது. பழைய ஜட்டி என்பதால், எலாஸ்டிக் சற்றுத் தொய்வுற்றிருந்ததால், நிமிர்ந்து எழுந்த அவனது பூல் ஜட்டியிலிருந்து வெளியே எட்டிப்பார்த்து, லுங்கியில் ஒரு கூடாரத்தை எழுப்பியிருந்தது. அனுபவத்தின் காரணமாக, உடனடியாக பாத்ரூமுக்குச் சென்று கையடிக்காவிட்டால், தனது பூல் தன்னை உறங்கவிடாது என்பதை உணர்ந்தான் வாசு. ஆனால், இன்று தானிருக்கும் அவஸ்தையில், தப்பித்தவறி மீண்டும் அக்காவைப் பற்றியே எண்ணியபடி கையடித்தால் எவ்வளவு அசிங்கமாயிருக்கும்?

கையால் பூலைச் சரிசெய்து ஜட்டிக்குள் திணித்துவிட்டுப் புரண்டு படுத்தான் வாசு. கண்களை மூடியவனுக்கு பல வருடங்களுக்கு முன்னர், அக்காவுடன் கேரம்போர்டு, செஸ் விளையாடியபோது, அவள் குனிந்தபோதெல்லாம் திருட்டுத்தனமாக அவளது முலைகளையும், முலைப்பிளவையும் பார்த்து ரசித்தது ஞாபகத்துக்கு வந்தது.

”சே!” தலையைச் சிலுப்பியபடி வாசு சற்றே உரக்கவே சொல்லி விட்டான்.

”வாசு? என்னாச்சு வாசு?” என்றபடி எழுந்த சகுந்தலா, அவனது தோளைப் பிடித்து உலுக்கினாள்.

”ஒண்ணுமில்லே!” தர்மசங்கடத்துடன் திரும்பிப்பார்த்த வாசு அதிர்ந்தான். படுக்கையிலிருந்து எழுந்தவேகத்தில் அக்காவின் முந்தானை சரிந்திருப்பதையும், அவள் ஒரு கையை மடக்கி ஒருக்களித்தவாறு எழுந்து அமர்ந்திருந்ததால், அவளது ரவிக்கையில் முலைகள் பிதுங்கியபடி தெரிவதையும் பார்த்தான். சற்று அடங்கத்தொடங்கியிருந்த அவனது பூல், மீண்டும் உயிர்பெற்று, லுங்கியில் கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் ஒரு பெரிய கூடாரம் எழும்பியது.

1 Comment

Comments are closed.