மூன்று தினம் 1 146

“அப்படியா.. நா கேக்குறது கண்டிப்பா உன்னால குடுக்க முடியும். குடுப்பியா.. ”

“ம்ம்.. முதல்ல கேளுங்க.. முடிஞ்சா தரேன்.. ”

“முடியும்.. உன்னால.. நீ கண்டிப்பா தரேன் சொல்லு. ”

“அய்யோ.. உங்கள… சரி தரேன்… கேளுங்க… ”

“மாங்காயும், பலாப்பழமும் வேணும்… ”

“என்னங்க நீங்க.. இந்த ராத்திரில இதுக்கு நா எங்க போவேன்.. ”

“அட. நீ எங்கேயும் தேடி போய் அலைய வேண்டாம்.. உன்கிட்ட இருக்கு… ”

சிறிது வினாடி யோசனைக்கு பிறகு…

“என்னங்க.. நீங்க.. கேக்குறது, முடிஞ்சா தரேன் சொன்னதுக்கு இதலாமா என்கிட்ட கேப்பீங்க..” (வெட்கப்பட்டு கொண்டே சொன்னாள்.)

“ஆமா… உன்கிட்ட என்ன ஸ்பெஷல்லா இருக்கோ.. அதான கேட்க முடியும்.. ”

“ம்ம்.. நல்லா தான் பேசுறீங்க.. விட்ட அடிமடில கை வச்சிடுவீங்க போல.. ”

“யாரு.. நானா.. அடிமடில கை வச்சேன்.. நீ தான் வண்டியில வரும் போது என் அடிமடில கை வச்ச.. வச்சதும் இல்லாம.. தடவி, உரசி எல்லாம் பாத்திட்டு வந்த… இப்ப என்ன குத்தம் சொல்ற..” (கொஞ்சம் கண்டிப்போடு சொன்னேன்.)

“அய்யோ.. இல்லைங்க.. நா எதுவும் பண்ணல. நீங்க ஏதோ ஏதோ பொய் எல்லாம் சொல்றீங்க..”

“யாரு.. நா பொய் சொல்றனா.. நீ தான் பண்ணிட்டு செஞ்சத ஒத்துக்க மாட்ற.. என்ன ஏமாத்துற.. ”

“அய்யோ.. இல்லைங்க.. ”

“ஆமா.. நீ பொய் தான் சொல்ற..” (கோவமாக சொன்னேன்).

அதன் பிறகு அவளிடம் இருந்து எந்த மெசேஜ் வரவில்லை.. நானும் சில நிமிடங்களுக்கு அனுப்பவில்லை.

(இரண்டு, மூன்று நிமிடங்கள் டைப் செய்து டைப் செய்து அழித்திருப்பாள் போல.. என் மொபைலில் ‘டைப்பிங்’ என காட்டியது.. ஆனால் எந்த மெசேஜ் வரவில்லை..)

இனி பேசமாட்டாள் என நினைத்து நெட்டை ஆஃப் செய்துவிட்டு படுத்தேன்..

சில நிமிடங்கள் கழித்து அவள் எண்ணில் இருந்து கால் வந்தது. அதை அட்டன் பண்ணி காதில் வைத்தேன்.. ஆனால் எதுவும் பேசவில்லை.. இரு பக்கமும் அமைதியே நிலவியது… நா ஹலோ என்றதும் அவள் விசும்பும் சத்தம் எதிர்முனையில் கேட்டது. திரும்பி ஹலோ என்றதும் அவள் அழ ஆரம்பித்துவிட்டாள்..

“ஹேய்.. இப்ப எதுக்கு அழற.. நா தான் உன்ன எதுமே சொல்லலயே.. ”

“இல்லிங்க.. எனக்கு ஸ்கூல் படிக்கும் போது இருந்தே உங்கள எனக்கு பிடிக்கும்.. எனக்கு மட்டுமல்ல.. என் கூட படிச்ச அத்தன பேருக்கும் உங்கள பிடிக்கும்.. உங்ககிட்ட ஒரு நாளாவது பேசிடமாட்டமா எவ்வளவு நாள் ஏங்கி இருக்கேன்.. உங்கள லவ் பண்ற தகுதி எல்லாம் எனக்கு இருக்கா தெரியல.. இருந்தாலும் உங்கள ரொம்ப பிடிக்கும்.. நா குள்ளமா இருக்குறதுனால பசங்கெல்லாம் கிண்டல் தான் பண்ணியிருக்காங்க. அதுனாலே நா யார் கூட போய் பேசமாட்டேன். பயம் இருந்தாலும் ஆசையும் இருக்கும்.. ஆனா கிண்டல் பண்ணுவாங்க நினைக்கும் போது பேசவே தோணாது…”

“நீங்க நல்லா சகஜமா எல்லார்கூட பேசறது பாத்திருக்கேன். என்கூட நிறைய தடவ பேசியிருக்கிங்க. அப்பலாம் நீங்க ஜாலியா தான் பேசியிருக்கிங்க… மனசு கஷ்டபடுற மாதிரி பேசினது இல்ல. அதுனாலே உங்கள எனக்கு ரொம்ப பிடிக்க ஆரம்பிச்சது.. இன்னிக்கு கூட உங்கள பஸ்ஸாப்பில பாத்ததும் அவ்வளவு சந்தோஷம்.. உங்க வண்டில உங்க பின்னாடி உட்காந்துட்டு வந்தது மனசுக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருந்துச்சு தெரியுமா. மனசு பிடிச்சவங்க கூட இப்படி வண்டில போறது எல்லா பொண்ணுகளுக்கும் பிடிக்கும்..”

“எனக்கு அந்த அதிர்ஷ்டம் தானா கிடைச்சது. வண்டில உட்காந்து வரும் போது நீங்க பேசிட்டே வந்தது, பின்னாடி பொண்ணு உட்காந்து இருக்கு மத்த ஆளுங்க மாதிரி வேகமாக போகமா கரைட்டா வண்டிய ஓட்டுனது… இன்னும் நிறைய பிலீங் எல்லாம் வந்துச்சுங்க. அது எல்லாம் ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது. அது எல்லாம் உடம்புக்குள்ள போய் ஒரு மாதிரி ஆகி ஏதோ தெனவு எடுத்து தெரியாம அப்படி பண்ணிட்டேன்ங்க.. என்ன மன்னிச்சிடுங்க..” என மூச்சு விடாமல் ஒரே மூச்சில் பேசிவிட்டு விசும்பி விசும்பி அதிகமாக அழ ஆரம்பித்துவிட்டாள்..

“ஹேய். கூல்.. இப்படி அழுதா தூங்கு உன் அம்மா என்ன கேட்பாங்க.. அழுகையை நிறுத்து..”

“இல்லிங்க.. என்ன மன்னிச்சிட்டேன் ஒரு வார்த்தை சொல்லுங்க..”

“உன்ன மன்னிக்கிற அளவுக்கு நீ என்ன தப்பு பண்ண?”

“உண்மைய சொல்லனும்னா உன்னய ரொம்ப பிடிக்கும்..”

“நெசமா தான் சொல்றீங்களா..”

“ம்ம் ஆமா..”