மூன்று தினம் 1 146

என் உடம்பில் இருந்த சூடு ஒரு அளவுக்கு குறைந்திருந்தாலும் உடம்பு கசகசத்து கொண்டு தான் இருந்தது. குளித்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியது. கலட்டிய சட்டை, பனியனை எடுத்துக் கொண்டு பாத்ரூம்க்குள் நுழைத்தேன். குழாயை திருகி தண்ணீரை வாளியில் நிரப்ப ஆரம்பித்தேன். தண்ணீர் நிரம்பும் இடைவெளியில் உடம்பிலிருந்த பேண்டை கலட்டி அங்கிருந்த கதவின் மேல் போட்டேன். என் ஜட்டியை விலக்கி பார்த்தேன். என் சுண்ணி பாதி சுருங்கிய நிலையில் தான் இருந்தது. ஆனால் அதன் தோலை பின்னுக்கு தள்ளி பார்த்த போது நுனியில் விந்து நீர் கசிந்து தேங்கி இருந்தது.

என் உடம்பில் இருந்த ஜட்டியை கலட்டிவிட்டு வாளியில் இருந்த தண்ணீரை எடுத்து உடம்பின் மேலே ஊற்றினேன். அது கொஞ்சம் உடல் சூட்டை குறைக்க உதவியது. என் சுண்ணியிலும் தண்ணீர் பட்டு குளிர்ச்சியாக இருந்தது.. அடுத்த இரண்டு முறை நீரை எடுத்து உடம்பில் ஊற்றும் போது என் நினைவுக்குள்(கனவில்) லாவாண்யா வந்தாள். என்னுடன் வண்டியில் வரும் போது தன் கை வைத்து சுண்ணியை தடவியதை நினைக்கும் போது என்னையும் அறியாமல் என் சுண்ணியை முழு விறைப்பை அடைந்து தலை தூக்கி நின்றது.

அப்போது நடந்த மாதிரி இப்போது நடந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியது. லாவாண்யா பாத்ரூமில் என் பக்கத்தில் இருப்பதை போல் உணர்ந்தேன். (கனவில் தான்).. என் பக்கத்தில் நின்று தன் மெல்லிய கை வைத்து விறைத்திருந்த சுண்ணியை பிடித்து உறுவினாள். பின் அங்கிருந்த சோப்பை எடுத்து என் சுண்ணியில் நுரை பொங்க தேய்த்து உறுவிவிட்டாள். சுண்ணியை உறுவிக் கொண்டே அடியில் இருந்த கொட்டையை(விதைப்பை) கசக்கி தூக்கிபிடித்து உறுவினாள்.

என்னையும் அறியாமல் உடம்பை தூக்கி சுண்ணியிலிருந்து விந்து நீரை பீச்சி அடித்தேன்… அவள் என்னுடன் இருப்பது போல் கனவு கண்டுக் கொண்டே கை அடித்திருக்கிறேன் என்று.. அப்போது தான் தெரிந்தது. அந்த கனவே அவ்வளவு சுகமாக இருந்ததால் நிஜமாக என்னுடன் இருந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியது.. நான் கண்ட கனவு நினைவாகுமா என்று தெரியாது… இதை எல்லாம் யோசித்துக் கொண்டே குளித்துவிட்டு வெளியே வந்தேன்.

வெளியே வந்ததும் தான் என் வீட்டினில் ஆள் இல்லை என்பதை மண்டைக்கு உரைத்தது.. ஆம்.. என் வீட்டில் காலையில் தான் சொந்தத்தில் ஒரு சாவு விழுந்துவிட்டது என்று கிழம்பி உறவினருடன் சென்றனர்.. வருவதற்கு எப்படியும் இரண்டு, மூன்று நாட்கள் ஆகும்.. அதற்கு மேல் ஆனாலும் ஆச்சரியம் இல்லை. அதுவரை சாப்பாட்டுக்கு என் சமையல் அல்லது ஹோட்டிலில் சாப்பிட்டு தான் பொலப்பு ஓட்டனும்.. உடனே துணியை போட்டுக் கொண்டு விறுவிறுவென ஹோட்டலுக்கு சென்றேன்.. அங்கும் வியாபாரம் கடைசி நிலையை எட்டி இருந்தது. நான்கு இட்லி மட்டும் தான் இருந்தது. அதை மட்டும் வாங்கிக் கொண்டு வீடு திரும்பினேன்.

ஹோட்டலில் வாங்கி கொண்டு வந்து இட்லியை எடுத்து சாப்பிட்டு ஹாலில் வெறும் கைலியுடன் பாயை விரித்து மல்லாக்க படுத்து மொபைலில் நெட் ஆன் பண்ணினேன். சில மெசேஜ்கள் வரியாக வந்து விழுந்தன. ஒரு புதிய எண்ணில் இருந்து ஹாய் என வாட்ஸாஆப்ல் மெசேஜ் வந்திருந்தது. யார் என்று தெரியவில்லை. நானும் பதிலுக்கு ஹாய் என பதில் அனுப்பி விட்டு நீங்கள் யார் என கேட்டேன். ஆப்லைனில் இருந்ததால் பதில் எதுவும் அந்த நபரிடம் இருந்து வரவில்லை. நானும் பப்ஜி விளையாட ஆரம்பித்துவிட்டேன்..

சில நிமிடங்கள் கழித்து அந்த எண்ணில் இருந்து பதில் வந்திருந்தது. யார் என கேட்டதற்கு ஃபோட்டாவை அனுப்பி இருந்தாள். அது வேற யாரும் இல்லை. என்னுடன் இன்று வண்டியில் வந்த லாவண்யா தான். என்னை நம்பரை என்னிடம் கேட்பதற்கு கூச்சப்பட்டு இந்த முறையை கையாண்டு இருக்கிறாள். அவள் டயல் செய்த எண்ணை கால் ஹிச்டரியில் போய் பார்த்தேன். அவளுடைய எண்ணுக்கு தான் என் போனில் இருந்து டயல் செய்திருக்கிறாள் கள்ளி..

அவள் என்று தெரிந்ததும் என் மனம் குதூகலம் அடைந்து அவளிடம் பேச ஆரம்பித்தேன்.

“என்ன கேக்காமலே என் நம்பரை என்கிட்ட இருந்து வாங்கிட்டில”

“அய்யோ அண்ணா அப்படி இல்லைங்க.. உங்கிட்ட பேசனும் ரொம்ப நாளா ஆசை அதான் அப்படி பண்ணிட்டேன்.”

“உனக்கு அண்ணனா… இல்ல ‘ங்க’ வா ஏதாவது ஒன்னு சொல்லு.”

“சரி.. ‘ங்க’ சொல்றேன்.”

“இந்த ஊதா கலர் சுடிதார்ல அட்டகாசமா இருக்க..”

“அப்படியா.. நிசமா தான் சொல்றீங்களா.. இல்ல கலாய்க்க சொல்றீங்களா..”

“ச்சே… உன்ன போய் கலாய்ப்பனா.. நெஜமா தான் சொல்றேன். உன் கண்ணுக்கு உன் அழகு தெரியல.. அதான்..”

“ம்ம். காலேஜ்ல போய் படிச்சவங்க.. அதலாம் நல்லா தான் பேசுவீங்க…”

“காலேஜ்ல போய் படிச்சதுக்கும்.. பேசுறதுக்கும் என்ன சம்பந்தம் இருக்கு..”

“அதலாம் இருக்க தான் செய்யுது..”

“என்ன இருக்கு.. ”

“பொண்ணுங்கட்ட எப்படி பேசனும் உங்கள மாதிரி காலேஜ் போய் படிச்ச ஆளுக்கு நல்லாவே தெரியும்ல..”

“அப்படி பாத்த நீ கூட நல்லா தான பேசுற.. நீ என்ன காலேஜ் போய் படிச்சு இருக்கியா.. என்ன..?”

“நாங்கலாம் படிக்காத ஆளுங்க.. எங்க யார்ட்ட எப்படி பேசனும் தெரியாது.. மனசுல பட்டத சட்டுனு பேசிடுவோம்..”

“ஓ… அதான்.. அண்ணானு சொல்லிட்டு இருந்தவ ‘ங்க’ சொன்னியா..”

“அது… வந்து… உங்கள ரொம்ப பிடிக்கும்.. அதனால மரியாதை குடுத்து சொன்னேன்.. அவ்வளவு தான்..”

“ம்ம்.. மரியாதை எல்லாம் பலமா இருக்கே..”

“உங்கள மாதிரி ஆளுக்கு.. மரியாதை என்ன.? எதையும் குடுக்க தயாரா இருக்கேன்..”

“அப்படியா? என்ன குடுப்ப..”

“நீங்க கேக்குறத என்னால் முடிஞ்சுதுனா கண்டிப்பா குடுப்பேன்..”