பவி, சொல்லுங்க
ஹசன், கண்டிப்பா…….
நான் ஊருக்கு போய்ட்டு வந்த பிறகு இதை பத்தி பேசலாம்.
உன் ஆசை படி, சீக்கிரமா சலீமுக்கு கல்யாணம் முடிச்சிருவோம்.
பவித்ரா சிரிச்சிகிட்டே அவரை கட்டி பிடிக்க
அடுத்த அரை மணி நேரம் ஹசன் அவளை அனுபவிச்சு ஒத்து முடிச்சார்.
அந்த நாள் வர,
ஹசன், அமீர் மற்றும் சில மருத்துவர்கள் அனைவரும்
லண்டன் செல்ல விமான நிலையம் சென்றனர்.
அவர்கள் கிளம்பின பிறகு
பவித்ரா அமைதியா உட்கார்ந்து இருந்தா.
அபி குட்டி அழகா தூங்கிட்டு இருந்தா.
ரெண்டு நாள் கழிந்தது.
இந்த ரெண்டு நாளும் சலீம் பவித்ராவை நெருங்கவில்லை.
இது பவித்ராவுக்கு குழப்பமாக இருக்க
குழந்தை தூங்கி கொண்டு இருந்தது.
பவித்ரா சலீமை பற்றி நினைக்க, அவளுக்கு
குறு குருனு இருந்தது.
என்ன பய ரெண்டு நாளா ஆளை காணோம்.
அவன் அப்ப வேற இல்ல, இதுக்குள்ள
பாஞ்சிருப்பானே,
நினைச்ச பவித்ரா சிரிக்க,
அவளுக்கு வெக்கமா இருந்தது.
கொஞ்ச நாளாகவே சலீமின் நினைவு
பவித்ராவை தொடர ஆரம்பித்தது.
இயற்கையான தடுமாற்றம்.
சலீமின் விளையாட்டு தனம்
அவளை கவர ஆரம்பிச்சது.
இடையில் ஹசனின் உடல் நிலை
பாதித்ததால், பவித்ராவின் நினைவு
ஹசனிடம் இருந்தன.
ஹசன் இப்போ மருத்துவ சிகிச்சைக்காக
வெளிநாடு சென்று இருப்பதால்,
தனிமையில் இருந்த பவித்ராவின் நினைவு
சலீமிடம் திரும்பின.
பவித்ரா சிந்தனையில் இருக்க
டிங், டிங்,
ஹால் கடிகாரம் பத்து முறை அடித்து ஓய,
பவித்ரா மெதுவா இறங்கி,
சலீம் இருக்கிற ரூமை நோக்கி போனா.
கதவை தள்ள
அது பூட்டி இருந்தது.
டொக் டொக்……………..கதவை தட்ட
நடந்து வர சத்தம்.
ப்ளக்………
தாள் பாழ் விலக,
சலீம் கதவை திறக்க
உள்ள போனா பவித்ரா.
சலீம் மேல ஒன்னும் போடாம, கீழ வெறும் பாக்ஸருடன் இருந்தான்.
ஏண்டி இங்கே வந்தே.
சலீமின் குரல்.
புரியாம அவனை பார்த்தா பவித்ரா.
ஏண்டா, வந்தா என்ன,
வெளியே போடி, சலீம் அவளை தள்ள
டேய், லூசாடா நீ,
நான் இங்கே தான் இருப்பேன்.
பவித்ரா கட்டிலில் உட்கார
சலீம் அவளை முறைதான்.
என்னடா மச்சி, முறைக்கற,
என்னை தள்ளி விடுற,
என்ன மச்சி ஆச்சி,
பவித்ரா அவன் தொடையை பார்த்துக்கொண்டே சொல்ல
சலீம் கதவை தாளிட்டு வந்து அவ பக்கத்துல உட்கார்ந்தான்.
அவன் போட்டுருந்த பாக்சரில் அவன் சுன்னி புடைத்து கொண்டு தெரிய,
பவித்ரா அதை பார்த்து சிரிச்சா.
சலீமின் அணுகுமுறைக்கு காரணம், அவன் அப்பா தான்.
அவர் உடல் நிலை குறைய,
பயந்து விட்டான் சலீம்.