மகனின் காமன் லீலைகள் 223

வணக்கம் நண்பர்களே…

இது வழக்கமில்லாத தாய்-மகன் கதை. அதனால் பிடிக்காதவர்கள், தாயை தெய்வமாக வணங்குபவர்கள், கோயில் கட்டி மனதிற்குள் கும்பிடுகிறவர்கள் தள்ளியே நிற்கவும். நன்றி,.

அந்த சாலையில் இதுவரை ஐம்பதற்கும் மேற்பட்ட கார்களும், லாரிகளும், பேருந்துகளும் போயிருக்க வேண்டியது. ஆனால் இது கொரோனா கால ஊரடங்கு என்பதால் வெகுவாக சில அவசரத் தேவைகளுக்காக மட்டுமே வாகனங்கள் இயங்கின. அரசு பொது போக்குவரத்தை முடக்கியதால் அரசு பேருந்துகள் ஓடவில்லை. ஆங்காங்கு சில தனியார் பேருந்துகள் மாவட்ட எல்லைக்குள் மட்டும் ஓட்டி செலவுக்கு கட்டுபடியாக வில்லை என புலம்பிக் கொண்டிருந்தன. அந்த வழக்கமில்லாத நாளில்தான் நம்முடைய கதை நடக்க தொடங்குகிறது. அது அப்பல்லோ கரூர் மருத்துவனை. எமர்ஜென்சி பிரிவின் தலைமை டாக்டர் நெல்சனின் அறையில் தேவிகா அமர்ந்திருந்தாள். சிவாலயத்தின் கருவறைக்கு முன்பே கைகளில் விளக்குகளை வைத்துக்கொண்டு இருக்கும் பாவை விளக்கு மங்கையை போல அத்தனை அழகாய் இருந்தாள் தேவிகா. “மேடம்.. உங்க பையனை நாங்க காப்பாத்துனதே பெரிய விசயமா போயிடுச்சு.”
“தெரியும் டாக்டர் அது என்னோட தவறில்லை. ஆனா எல்லாத்துக்கும் காரணம் நான் என்பது போலவே ஒரு குற்ற உணர்வு”
“சொல்லறதை முழுசா கேளுங்க மேடம். உங்களுக்கு குற்றவுணர்வு வர தேவையில்லை. உங்க பையனுக்கு வந்திருக்கிறது வெரி ரேர் டிசீஸ். நீங்கள் சிங்கில் பேரண்ட்டா போயிட்டிங்க. இல்லைனா உங்க ஹஸ்பென்ட்கிட்ட இதை பத்தி நாங்க பேசியிருக்கலாம். ஆனா இப்ப வேற வழியில்லை. உங்ககிட்டதான் அதைப் பத்தி பேசியாகனும்..” ம்ம்.. என்றாள் தேவிகா.

டாக்டர் தொடர்ந்தார்… “பொதுவாக ஆண்களோட விந்தணு கொள்பையில விந்தணுக்கள் 3 டூ 4 டேஸ் மட்டும்தான் தங்கும். பிறகு தானாவே ஆண்கள் தூங்கும் போது வெளியேறிடும். சில ஆண்கள் தாங்களாவே கைகளால் வெளியேத்திடுவாங்க. ஆனா.. உங்க சன் மிஸ்டர். ஜேக்கப்பிற்கு அந்த சிஸ்டம் ஒர்க் ஆகல. அவருக்கும் விந்தை வெளியேத்திற வழக்கம் இல்லை. “
மூச்சை விட்டுக் கொண்டு டாக்டர் தொடர்ந்தார். “அதனால இந்த பாதிப்பு அவருக்கு வந்திருக்கு. இதுக்கு நாங்க சில மருந்துகள் தந்திருக்கோம். அதை தொடர்ந்து தாருங்கள். அப்படியே அவருக்கு மெஸ்டோபாலிட் செய்கிற வழக்கத்தையும் நாங்க கற்றுதர வேண்டியிருக்கு. அதை அவர் தெளிவா கத்துக்கிட்டு செஞ்ச இனி பியூச்சரில் இந்த பாதிப்பு வராது. இல்லைனா. இதோட விளைவுகள் பெரிய அளவுக்கு டிப்ரசன், பெயின் தரும். சில சமயம் பயங்கிறமான ரூடா மாறிடவும் வாய்ப்பிருக்கு.”

“டாக்டர்.. அதை தடுக்க முடியாதா”
“தொடர்ந்து மருந்து சாப்பிடறாரா. சரியான இடைவெளியில் சுயஇன்பம் செஞ்சு விந்தை வெளியேத்திறா அப்படினு நீங்க கண்காணிக்க வேண்டியிருக்கும். இதுக்காக நர்ஸ் ஒரு காலெண்டர் தருவாங்க. அதுல புளூ கலரில் இருக்கும் டேவில் கண்டிப்பா அவர் விந்தை வெளியேற்றியே ஆக வேண்டும்”

“டாக்டர் ஒரு அம்மா நான் எப்படி”
“பாருங்க மேடம். இப்ப அவன் ஒரு பேசன்ட். நீங்க பேசன்ட்டோ இருக்கிற ஒரே ஒரு ஆள். இந்த செயல உங்களா மட்டும் தான் செய்ய இயலும், உங்களுக்கு ஹெல்ப்புக்கு ஆள் வேணுமுனா நான் மெஸ்ட்டோபாலிட் செய்கிற டேயில் மட்டும் ஒரு ஹெல்ப்பரை அரேஞ்ச் பண்ணறேன். அதுக்கான கட்டணம் கொஞ்சம் கூடுதலாக இருக்கும். இப்ப நாங்க மைனர் ஆப்பரேசன் செஞ்சுதான் உங்க பையனோட அவுட்டேட்டட் விந்துகளை வெளியேத்தியிருக்கோம். நீங்க ரொம்ப கவனமாக இருக்கனும். “
“சரிங்க டாக்டர். மீண்டும் எப்ப வரனும்”
“பதினைந்து நாள் கழிச்சு வாங்க மேடம். ஏதேனும் எமர்ஜென்சி என்றால் ஹாஸ்பிட்டலுக்கு கால் பண்ணுங்க. அந்த ரிப்போர்ட் நம்பரை சொன்னாலே போதும். எங்க ஸ்டாப்ஸ் பார்த்துக்குவாங்க.” என்றார்.
“தயங்க்ஸ் டாக்டர்” என்று தேவிகா எழுந்தாள். அவளுடைய அழகான மார்புகள் குதித்து அமைதியானதை டாக்டர் நெல்சன் கவனித்து.. பெருமூச்சு விட்டார்.

தேவிகா ஒரு இளம் அம்மா. தேவிகாவின் வாழ்க்கையில் எல்லாமே சிக்கிரமாக நடந்தேரின. அவளுடைய குழந்தை பருவத்திலேயே அவளுடைய தாயையும், தந்தையும் இழந்து அநாதையாக ஆனாள். ஆதரவு இல்லாமல் பாட்டியின் வீட்டில் காலத்தை கழித்தவளுக்கு. பள்ளிக் காலத்திலேயே காதலென்றால் என்னவென புரியாது ஒரு இளமை பசிக்கு ஆளாகி குழந்தைக்கும் தாயானாள். கரு ஒன்று வயிற்றில் இருப்பது தெரிந்து காரணமானவன் ஓடிப்போக.. அதன் பின் அந்த பருவத்தில் பாட்டியின் வீட்டிலேயே குழந்தையைப் பெற்று. அதற்காகவே தன் வாழ்க்கையை அற்பணித்து வாழ்ந்து வந்தாள். கடுமையாக உழைத்து ஓரளவு நடுத்தவர்க்க எல்லையை எட்டிவிட்டாள்.