அவள் பெட்ரூமுக்கு அழைத்து சென்ற அவள் திடீரென என் கன்னத்தில்
முத்தமிட்டாள். அதை நான் எதிர்பார்கவே இல்லை. அப்படியே மெய் மறந்து சிலை
போல ஆனேன். என் நிலைமையை பார்த்த ஆனந்தி குலுங்கி குலுங்கி சிரித்தாள்.
மெல்ல சுதாரித்த நான் அவள் விளையாட்டுக்கு செய்தாளா, அல்லது நிஜமாகவே
ஆசையோடுதான் முத்தமிட்டாலா என்று எனக்கு சந்தேகமாக இருந்தது. என்னை
உட்கார சொல்ல நான் கட்டிலின் விளிம்பில் உட்கார்ந்தேன்.
ஆனந்தி ஒரு அலமாரியை திறந்து பெரிய ஒரு போட்டோ ஆல்பம்மை எடுத்து கொண்டு
வந்து என் அருகில் என்னை ஒட்டியவாறு உட்கார்ந்தாள். நான் கூச்சத்தில்
கொஞ்சம் நகர்ந்து உட்கார, அவல எதுவும் சொல்லவில்லை, தானும் நகர்ந்து
என்னை ஒட்டி கொண்டு அமர்ந்து ஆல்பமை திறந்தாள். முதலில் ஒரு கை
குழந்தையின் போட்டோ பெரிதாக ப்லோப் செய்து இருந்தது. “இது யார் சொல்லு
பார்ப்போம்” என்று தொடங்கினாள். அந்த குழந்தை மிகவும் அழகாக சிரித்து
கொண்டு இருந்தது.
நான் சற்று முழிக்க, ஆனந்தி என் தலையில் செல்லமாக கொட்டி விட்டு “இது
நான்தாண்டா” என்றாள். அப்போதுதான் நான் அந்தகுழந்தையின் முகத்தை நன்கு
உன்னிப்பாக பார்த்தேன். லைட்டாக சாயல் இருப்பதுபோலும், இல்லாத போலும்
இருந்தது. நான் நிமிர்ந்து ஆனந்தியின் முகத்தைபார்த்து ஒப்பிட்டேன். அது
அவள்தான். எத்தனை மாற்றம் அந்த குழந்தையின் சிரிப்பிலும், இவளின்
குறும்பு சிரிப்பிலும். அடுத்த பக்கத்தை திறந்தாள். அப்போது அவள் முழங்கை
என் வயிற்றில் இடித்தது.
அது சுகமான அனுபவமாக இருந்தாலும், என் நெஞ்சு வேகமாகஅடித்து கொண்டு
இருந்தது. அடுத்த பக்கத்தில் அவள் முதல் பிறந்த நாள் போட்டோக்கள் நான்கு
இருந்தது. எப்படி இவர்கள் எல்லாமே நினைவாக போட்டோக்களை சேகரித்து வைத்து
இருக்கிறார்கள், எங்கள் கிராமத்தில் அந்த பழக்கமே இருந்தது இல்லை. போட்டோ
பிடித்தால் குழந்தையின் ஆயிசு குறைந்து விடும் என்று காரணம் காட்டி
போட்டோ எடுக்கமாட்டார்கள். எனக்கு விவரம் தெரிந்து முதல் முதலாக எடுத்த
போட்டோ என் பள்ளியில் குரூப் போட்டோதான். அதிலும் நான் தரையில் அமர்ந்து
இருப்பது போல, கையை கட்டி கொண்டு.
அவள் அப்படி ஓவ்வொரு பக்கமாக போட்டோக்களை திருப்பி கொண்டு அதற்க்கு
விளக்கம் அளித்து கொண்டு இருக்க, என் சுண்ணி மெல்ல தன் வேலையை
ஆரம்பித்தான்.அவளின் நெருக்கமான ச்பரிச்ச்சமும், அவளின் வாசமும் என்னை
நிலை குலைய வைத்து கொண்டு இருந்தது. என் சுண்ணி இன்னும் கொஞ்சம்
விறைப்பு அடைத்தால், அவள் கைபட்டு தெரிந்து விடுமே என்று பயம். அந்த
ஆல்பம் என் மடிமீதுதான் இருந்தது. கொஞ்ச நேரத்தில், அவள் ஒரு போட்டோவை
விளக்க அதன் மேல் கையை வைத்து அழுத்த, என் சுண்ணி நேராக அதற்க்கு
கீழ்தான் இருந்தது அது கட்டு பாடின்றி துடிக்க, அவளின் பேச்சு ஒரு நொடி
நின்றுவிட்டு எதுவும் நடக்காததுபோல விளக்க ஆரம்பித்தாள்.
நான் மெல்ல நெளிய ஆரம்பித்தேன்.
முத்தமிட்டாள். அதை நான் எதிர்பார்கவே இல்லை. அப்படியே மெய் மறந்து சிலை
போல ஆனேன். என் நிலைமையை பார்த்த ஆனந்தி குலுங்கி குலுங்கி சிரித்தாள்.
மெல்ல சுதாரித்த நான் அவள் விளையாட்டுக்கு செய்தாளா, அல்லது நிஜமாகவே
ஆசையோடுதான் முத்தமிட்டாலா என்று எனக்கு சந்தேகமாக இருந்தது. என்னை
உட்கார சொல்ல நான் கட்டிலின் விளிம்பில் உட்கார்ந்தேன்.
ஆனந்தி ஒரு அலமாரியை திறந்து பெரிய ஒரு போட்டோ ஆல்பம்மை எடுத்து கொண்டு
வந்து என் அருகில் என்னை ஒட்டியவாறு உட்கார்ந்தாள். நான் கூச்சத்தில்
கொஞ்சம் நகர்ந்து உட்கார, அவல எதுவும் சொல்லவில்லை, தானும் நகர்ந்து
என்னை ஒட்டி கொண்டு அமர்ந்து ஆல்பமை திறந்தாள். முதலில் ஒரு கை
குழந்தையின் போட்டோ பெரிதாக ப்லோப் செய்து இருந்தது. “இது யார் சொல்லு
பார்ப்போம்” என்று தொடங்கினாள். அந்த குழந்தை மிகவும் அழகாக சிரித்து
கொண்டு இருந்தது.
நான் சற்று முழிக்க, ஆனந்தி என் தலையில் செல்லமாக கொட்டி விட்டு “இது
நான்தாண்டா” என்றாள். அப்போதுதான் நான் அந்தகுழந்தையின் முகத்தை நன்கு
உன்னிப்பாக பார்த்தேன். லைட்டாக சாயல் இருப்பதுபோலும், இல்லாத போலும்
இருந்தது. நான் நிமிர்ந்து ஆனந்தியின் முகத்தைபார்த்து ஒப்பிட்டேன். அது
அவள்தான். எத்தனை மாற்றம் அந்த குழந்தையின் சிரிப்பிலும், இவளின்
குறும்பு சிரிப்பிலும். அடுத்த பக்கத்தை திறந்தாள். அப்போது அவள் முழங்கை
என் வயிற்றில் இடித்தது.
அது சுகமான அனுபவமாக இருந்தாலும், என் நெஞ்சு வேகமாகஅடித்து கொண்டு
இருந்தது. அடுத்த பக்கத்தில் அவள் முதல் பிறந்த நாள் போட்டோக்கள் நான்கு
இருந்தது. எப்படி இவர்கள் எல்லாமே நினைவாக போட்டோக்களை சேகரித்து வைத்து
இருக்கிறார்கள், எங்கள் கிராமத்தில் அந்த பழக்கமே இருந்தது இல்லை. போட்டோ
பிடித்தால் குழந்தையின் ஆயிசு குறைந்து விடும் என்று காரணம் காட்டி
போட்டோ எடுக்கமாட்டார்கள். எனக்கு விவரம் தெரிந்து முதல் முதலாக எடுத்த
போட்டோ என் பள்ளியில் குரூப் போட்டோதான். அதிலும் நான் தரையில் அமர்ந்து
இருப்பது போல, கையை கட்டி கொண்டு.
அவள் அப்படி ஓவ்வொரு பக்கமாக போட்டோக்களை திருப்பி கொண்டு அதற்க்கு
விளக்கம் அளித்து கொண்டு இருக்க, என் சுண்ணி மெல்ல தன் வேலையை
ஆரம்பித்தான்.அவளின் நெருக்கமான ச்பரிச்ச்சமும், அவளின் வாசமும் என்னை
நிலை குலைய வைத்து கொண்டு இருந்தது. என் சுண்ணி இன்னும் கொஞ்சம்
விறைப்பு அடைத்தால், அவள் கைபட்டு தெரிந்து விடுமே என்று பயம். அந்த
ஆல்பம் என் மடிமீதுதான் இருந்தது. கொஞ்ச நேரத்தில், அவள் ஒரு போட்டோவை
விளக்க அதன் மேல் கையை வைத்து அழுத்த, என் சுண்ணி நேராக அதற்க்கு
கீழ்தான் இருந்தது அது கட்டு பாடின்றி துடிக்க, அவளின் பேச்சு ஒரு நொடி
நின்றுவிட்டு எதுவும் நடக்காததுபோல விளக்க ஆரம்பித்தாள்.
நான் மெல்ல நெளிய ஆரம்பித்தேன்.