எல்லாம், அவனது அண்ணியின் விதவிதமான பேண்டீஸ். ப்ராக்களைவிட பேண்டீஸில் மிகவும் வெரைட்டி இருந்தது. குறிப்பாக ஒரு சிவப்பு பேண்டீ, தாங் போல டிசைன் செய்யப்பட்டிருந்தது. மற்ற ஜட்டிகளை மடித்து வைத்துவிட்டு, அந்த சிவப்பு பேண்டீயை மட்டும் மெய் மறந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான், ரவி. அதன் முன்பாகத்தில், பாதி உள்ளங்கை அளவில் ஒரு முக்கோணம்… அதிலிருந்து அடியே செல்லும் ஒரு நாடா நேராக இடுப்பு நாடாவுடன் சேர்ந்திருந்தது. இதை அணிபவரின் பின்புறம் முழு அம்மணமாக தெரியும். தன் அண்ணி இதை போடுவாரா என்று ஆச்சரியத்துடன் அதை பார்த்து ரசித்தான் ரவி. திடீரென்று அங்கு வந்த அனிதா, “டேய், கழுதை. அதை எல்லாமா மடிச்சு வெக்கறே? ச்சீய். அதெல்லாம் என்னோட அண்டர்கார்மெண்ட்ஸ்-டா. சொல்லவே வெட்கம் பிடுங்கி தின்னுது.
ஏண்டா, என்னோட அதை எல்லாம் போய் தொட்டு.. மடிச்சு… ச்சீய்” என்று அவன் கையிலிருந்ததை பிடிங்கினாள். “ஸாரி அண்ணி, நீங்கதான் எல்லாத்தையும் மடிச்சு வைக்க சொன்னீங்க. அதனாலதான்… அப்புறம் அந்த சிவப்பு பேண்டீ வெறும் கயிறு மாதிரி இருந்ததால், எப்படி இருக்குனு பிடிச்சி பார்த்தேன். அவ்வளவுதான்” “வாயை மூடுடா… அதை எல்லாம் விவரமா கேட்டேன் உங்கிட்ட? சரி சரி.. போய் வேலையை பாரு” அனிதாவின் முகம் மிகவும் சிவந்திருந்தது. ரவியும் அதை கவனித்தான். அவன் மாடிக்கு போகும் போது, “அண்ணி, அப்புறம், சுதுவுக்கு ஒரு ஜட்டி பிங்க் கலர்ல இருந்தது. அதையும் மடிச்சு வைச்சிருக்கேன்… ஆனால், மத்ததை பார்த்தப்புறம், ஸைஸை பார்த்தா அது உங்க ஜட்டின்னு நினைக்கிறேன். நீங்களே எடுத்து பார்த்துக்குங்க.” என்றவாறு மாடு ஏறினான். அனிதாவுக்கு வெட்கம் பிடுங்கி தின்றது. உடலெல்லாம் கூசி தலை குனிந்து நின்றாள். ஆனால்,
அதே நேரத்தில், அவளுடைய உதட்டில் ஏதொ ஒரு வித புன்னகையும் தோன்றியது. மாடிப்படியிலிருந்து திரும்பி பார்த்த ரவி அந்த சிரிப்பை கவனிக்க தவறவில்லை.
மறுநாள் முதல் அவர்களது நட்பு பழையபடி தொடர்ந்தது. இதற்கிடையில், துணிகளை மடித்து வைப்பது, ரவியின் தின வேலை ஆகிவிட்டது. “துணியை மடிச்சு தரேன்னு, அப்படியே ஒவ்வொண்ணையும் பார்த்து நேரம் வேஸ்ட் பண்ணாதேடா” என்றாள், சிரிப்பை விழுங்கிக் கொண்டே. ரவியும், புரிந்தவனாக, ஒன்றும் பேசாமல், துணிகளை மடித்து கொடுப்பான். அவன் விரும்பும் சிவப்பு தாங் ஜட்டி அதற்கப்புறம் வரவே இல்லை. அவர்களிடையே துணிமணிகளை பொறுத்த வரையில், வெட்கம் துறந்து இருவரும் எல்லாவற்றையும் பற்றி பேசினர்.
ஒரு நாள், ராஜு அவசரமாக காலையிலேயே சுதுவை பள்ளிக்கு கூட்டி சென்று விட்டான்.அங்கிருந்து அவனுக்கு நேரடியாக ப்ளைட் பிடிக்க வேண்டியிருந்தது. ஒரு வாரம் டூர் போகவேண்டி இருந்தது. எல்லோரும் சென்றபின், ரவி படிக்க உட்கார்ந்தான். அப்போது கீழிருந்து, தடாலென்று ஒரு சத்தம். பாத்ரூமில், துணி துவைத்து கொண்டிருக்கும் போது, சோப்பு தண்ணியில் அண்ணி வழுக்கி விழுந்திருந்தாள். ரவி அந்த சத்தம் கேட்டு ஓடிவந்தான். வெறும் பாவாடை, ப்ளவுஸ் போட்டுக்கொண்டு, இடுப்பை பிடித்தவாறு அனிதா மிகுந்த வேதனையில் தரையில் கிடந்தாள். “அண்ணி, என்னாச்சு?” “பார்த்தா தெரியலை? துவைக்கறப்ப வழுக்கி விழுந்திட்டேண்டா.” ரவி அவள் கையை பற்றி இழுத்து பார்த்தான். வலியில் கத்தினாள். “ஹ்ம்ம்ம்.. அண்ணி, உங்களை அப்படியே அசைக்காமல் தூக்கிப் போய் உங்க படுக்கையில் போடணும்… அப்புறம்தான் கொஞ்சம் கொஞ்சமா உங்க வலியை போக்கலாம்.. கொஞ்சம் பொறுத்துக்கங்க.” என்று அவளுடைய தோளுக்கு அடியிலும், தொடைக்கு அடியிலும் கை நுழைத்து, தன் அண்ணியை அலாக்காக தூக்கினான். அந்த வலியிலும், அனிதா, ரவியின் பலத்தை கண்டு வியந்தாள். அப்படியே தூக்கிக் கொண்டு போய் படுக்கையில் கிடத்தினான். “அம்மா… வலிக்குதே… யப்பா…..” என்று குப்புற புரண்டு படுத்தாள் அனிதா. ரவிக்கு இது . எதுவுமே மனதுக்கு எந்த சஞ்சலத்தையும் உண்டுபண்ணவில்லை. தன் அண்ணிக்கு என்ன தேவையோ, அதை மட்டும் செய்வதில் கவனமாக இருந்தான். அடுப்பில், தண்ணீரை கொதிக்க வைத்தான். பாத்ரூம் சென்று சோப் தண்ணீரை துடைத்து சுத்தம் பண்ணி, அவளது நனைந்த புடவையையும் எடுத்து வந்தான். ஒரு டவலால், அனிதாவின் மீதிருந்த சோப்பையும் துடைத்து விட்டான். அதற்குள், அடுப்பில் வைத்திருந்த தண்ணீர் கொதித்து விட்டது. அதில் சிறிது ஐயோடெக்ஸ் கலந்து, “அண்ணி, எங்க வலிக்குதுன்னு சொல்லுங்க?” என்று கனிவுடன் கேட்டான். அனிதா விழுந்தது அவளது தொடையில். அவளது புட்டத்திலும் தொடையிலும்தான் முழு வலியும். அதனால், சற்று இடுப்பும் வலித்தது. ஆனால், ரவியிடம், தன் குண்டியில் வலி என்றா சொல்ல முடியும். “இடுப்பிலதாண்டா… ரொம்ப வலிக்குதுடா.” “நான் நீவி விடறேன், அண்ணி. வலி போயிடும்” ஒரு துண்டை எடுத்து அவளது பெருத்த பிருஷ்டங்களுக்கு மேல் வளைந்து நெளிந்த இடையை தடவிக் கொடுத்தான். துண்டை, வென்னீரில் தோய்த்து மெதுவாக ஒத்தடம் கொடுத்தான். அவனது விரல்கள் அவ்வப்போது அவளது இடையை தொடும்போது அனிதா நெளிந்தாள்.
Next please 2