“ஏன் மா”.
“நீ இனிமே என்னை அக்கானே கூப்பிடு, அம்மா அம்மானு சொல்லிற, அம்மாவை இப்படித்தான் பாக்க ஆசை படுவியா”.
“அதுவும் சரிதான், அப்போ இனிமே உங்கள அக்கானே கூப்பிடுறேன்”.
அப்புறம் சீதா சேலைய மட்டும் மேல சுத்திகிட்டு கொஞ்ச நேரம் டீவி பாத்தா, பாண்டி அவ முலையவே பாத்துட்டு இருந்தான்.
“அக்கா உங்ககிட்ட ஒன்னு கேக்கலாமா”.
“கேளுடா”.
“நீங்க எப்போ வயசுக்கு வந்தீங்க”.
“13 வயசுல”.
“அப்பவே உங்க மார்பு பெருசா இருக்குமா”.
“அப்போ ரொம்ப சின்னதாதான் இருந்துச்சி, நா பெரிய பொண்ணா வளர வளர அதுவும் பெருசா வளந்துடிச்சி”.
“அப்போவே உங்களுக்கு பால் வருமா”
“அப்போ எப்படிடா பால் வரும், குழந்தை பொறந்துச்சுல அதுக்கு அப்புறம்தான் பால் வந்துச்சி”.
“உங்க புருஷன் பால் குடிப்பாரா”.
“இல்ல டா அவருக்கு பால் பிடிக்காது”.
“உங்க தொப்புள் ரோமவ அழகா இருக்கு”.
“அப்படியா, எனக்கு பாத்தா அப்படி தெரியலயே, எல்லோருக்கும் இருக்குற மாதிரிதானே எனக்கும் இருக்கு”.
“தெரியல, நா வேற யாரு தொப்புளையும் பாத்தது இல்ல, ஒருவேள அதனால எனக்கு அழகா தெரியுதோ”.
“இருக்கலாம் டா”.
“சரி தூங்கலாமா, எனக்கு தூக்கம் வருது”.
“சரி டா வா தூங்கலாம்”.
அப்புறம் 2 பேரும் தூங்க ஆரம்பிச்சாங்க. சீதா ஜாக்கெட் எடுத்து மாட்டிக்கிட்டா.
அடுத்த நாள் காலைல எப்போதும் போல சீதா 5.30 மணிக்கு எழுந்து வீட்டை பெருக்கி, வாசலை பெருக்கி கோலம் போட்டு முடிச்சா. பாண்டியும் எழுந்துட்டான்.
“Good Morning”.
“Good Morning டா”.
“அக்கா கையில சொம்போட எங்க போறீங்க”.
“பால் வாங்கடா, டீ போட வேண்டாமா”.
“”பால் வாங்க வேண்டாம்”.
“அப்புறம் எப்படி டீ போடறது”.
“பால்தான் இங்கயே இருக்கே”, அவ முலைய பாத்து சொன்னான்.
“சீ போடா, நா என்ன மாடா”.
“ஏன் பால் கொடுத்தா மாடா, மாடு மட்டும்தான் பால் கொடுக்குதா, கழுதை, பூனை, நாய் இது எல்லாம்தான் பால் கொடுக்குது, எல்லோரும் ஏன் இதே வசனத்தை சொல்றீங்க”.
“நம்ம மாட்டு பால்லதானே, டீ, தயிர், மோர் சாப்பிடறோம், அதனால அப்படி சொல்றாங்க”.
“சரி யாரு எப்படி சொன்னால் என்ன, நா இப்போ உங்க பாலை கறக்க போறேன்”.
“டேய் வேணாம்டா எனக்கு கூச்சமா இருக்குடா”.
சூப்பர்
சூப்பர் ப்ரோ