சுரேஷ் அவ சொல்வது எதையும் காதில் வாங்கி கொள்ளாமல் பால் குடிப்பதிலேயே கவனமா இருந்தான்.சீதா வலி பொருக்க முடியாமல் பல்லை கட்டிச்சா. (ஒருத்தன் மெதுவா குடிக்கிறான், இன்னொருத்தன் வேகமா குடிக்கிறான், 2 பேரும் சீதாவை ஒருவழி பண்ணிட்டானுங்க, இதுல இன்னொருத்தன் இருக்கான் அவன் என்ன பண்ண போறானோ). 15 நிமிசத்துல ஒரு முலையை காலி பன்னிட்டான்.அப்புறம் அந்த பக்கம் போய் படுத்து அடுத்த முலையையும் 15 நிமிசத்துல காலி பண்ணிட்டான். அப்புறம் எழுத்து உக்காந்தான். சீதா அவனை முறைச்சிட்டு.
“ஏன்டா மெதுவா குடிக்க மாட்டியா, எரும மாடு, என் மாரு வலிக்குதுடா”.
“அப்படியா அப்போவே சொல்ல வேண்டியதுதானே”.
“டேய் நா அப்போவே சொன்னேன், நீதான் காதுலையே வாங்கலையே, பால் குடிகரத்துலையே கவனமா இருந்த ராஸ்கல்”.
“சாரி மா, உங்க பாலா முதலில் மெதுவாத்தான் குடிக்கலாம்னு இருந்தேன், பசி அதிகமா எடுத்துகிச்சி, அது இல்லாம உங்க பால் ரொம்ப டேஸ்டா இருந்துச்சா, அதான் கேக்காம குடிச்சிட்டேன்”.
“இனிமே இப்படி பண்ணுன அப்புறம் பால் தர மாட்டேன்”.
“அய்யோ அம்மா, அப்படி எதும் பண்ணிடாதீங்க, இனிமே நா மெதுவாதான் பால் குடிப்பேன் போதுமா”.
“சரி, தூங்கலாமா நேரம் ஆச்சி”.
“சரி மா தூங்கலாம் காலைல 6 மணிக்கு எழுப்பி விடுங்க, வேலைக்கு போகணும்”.
“சரி டா”. அப்புறம் 2 பேரும் தூங்க ஆரம்பிச்சாங்க.
காலை மணி 5.30 சீதா எப்போதும் போல எழுந்து வழக்கமான வேலைகளை பாக்க கொஞ்ச நேரம் கழிச்சி சுரேஷ் தானாவே எழுந்து உக்காந்தான். இவன் எழுந்ததை சீதா இன்னும் பாக்கல, நைட் ஜாக்கெட் போடாமல் இருந்தா, ஆனா இப்போ ஜாக்கெட் போட்டு இருந்தா. வெளிய வாசலில் கூட்டி கோலம் போட்டு விட்டு வீட்டுக்குள் வரும் போது சுரேஷ் தூங்கி எழுந்து உக்காந்து இருப்பதை பாத்தா.
“என்னடா சுரேஷ் நா எழுப்புரத்துக்கு முன்னாடி நீயே எழுந்துட்ட போல”.
“என்னமோ தெரியல மா, எனக்கு சரியா தூக்கமே வரல, நா இவ்ளோ நேரத்துல எழுந்துந்ததே இல்ல, இதுதான் முதல் தடவ”.
“சாருக்கு ஏன் தூக்கம் வரல”.
“அதுதான் தெரியலையே, ஒருவேள உங்க பாலா குடிச்ச மகிமையா இருக்குமோ”.
“ஆரம்பிச்சிட்டியா, எழுந்து போய் வேலைக்கு போற வழிய பாருடா”.
சீதா 2 பேருக்கும் டீ போட கிச்சன் போனா, இவனும் பின்னாடியே போனான்.
“இங்க என்ன பண்ற, நீ போ நா டீ போட்டு கொண்டு வரேன்”.
“சும்மா உங்ககிட்ட பேசிட்டு இருக்கலாம்னுதான் வந்தேன்”.
“என்ன பேச போற”.
“சும்மா எதாவது பேசலாம்”.
“ஒன்னும் வேணாம், நீ போ நா டீ கொண்டு வரேன், அத குடிச்சிட்டு வேலைக்கு போற வழிய பாரு”.
இப்படி பேசிட்டு இருக்கும் போதுதான் சுரேஷ் கவனிச்சான் சீதா இடுப்புக்கு கீழ சேலைய கட்டி இருந்தா, அப்போ அவ அழகு தொப்புள் எட்டி பாத்துச்சி. அத அவன் மெய்மறந்து ரசிச்சி பாத்துட்டு இருந்தான். முதன் முதலாக ஒரு பொண்ணு தொப்புள பாக்குறான். பழைய 1 காயின் மாதிரி பெருசா அதே சமயம் நல்லா குழியா இருந்துச்சி அவ தொப்புள். அத மெய் மறந்து பாத்தான்.
“என்னடா எதாவது பேசலாம்னு சொல்லிட்டு எதுமே பேசாம சும்மா நிக்குற” சொல்லிட்டு அவன பாக்க, அவன் அவ தொப்புளையே விழுங்குற மாதிரி பாக்குறத பாத்து லேசா சிரிச்சிட்டு.
“டேய் உன்னதாண்டா” அவன் தோளில் கைய வச்சி லேசா தள்ள அவன் இவள பாத்தான்.
“என்னமா சொன்னீங்க”. என்ன சொல்றதுன்னு தெரியாம தடுமாறினான்.
“ஏன்டா எவ்ளோ நேரமா கத்துக்கிட்டு இருக்கேன், என்னமோ பேசணும்னு சொன்ன, இப்போ எதையோ பாத்து பயந்த மாதிரி நிக்குற”.
“ஒன்னும் இல்ல மா, சும்மா எதாவது பேசலாம்னு சொன்னேன்”.
“அதுதாண்டா நானும் கேக்குறேன், எதாவது பேசு”.
“அது வந்து, வந்து”.
“என்னடா வந்து போயி”.
“அம்மா உங்க தொப்புள் ரொம்ப அழகா இருக்கு”.
“டேய் நீ அங்க எல்லாம் ஏன்டா பாக்குற” சொல்லிட்டு சேலையால தொப்புள மூடுனா”.
“நான் வேணும்னே பாக்குல மா, அதுவா தெரிஞ்சிது”.
“தெரிஞ்சா நீ பாப்பியா, அம்மாகிட்ட சொல்லணும், என் அனுமதி இல்லாம பாக்க கூடாது”.
சூப்பர்
சூப்பர் ப்ரோ