மாமி இன்னும் முந்தானை சரி செய்யாமல் என் முன்னால் நின்றுஏதோ பேசிக் கொண்டே இருந்தாள். நானும் பதிலுக்கு சிரித்துக் கொண்டேபவித்ராவுக்கு பாலூட்டிய பால்க் கலசங்களை பார்வையிட்டுக் கொண்டே சுண்ணியைஇயக்கினேன்.”மாமி, நீங்க படிப்பு எல்லாம் படிச்சுது இல்ல மாமி, அதுனால ஒங்களபரிமளா மாமி நன்னா ஏமாத்திருக்கா. நேக்குத் தெரியும் மாமி,பவித்ரா ஒங்க வயத்துல எப்பிடி ஜனிச்சுருக்கான்னு. நீங்க எங்கிட்டேர்ந்துகேட்டு தெரிஞ்சுக்க விரும்பறேளா மாமி.” என்று கேட்டேன்.
துளசி மாமியின் முகத்தில் சற்று குழப்பம் நுழைவது தெரிந்தது. என்னைநம்பாமல் இருக்க முடியவில்லை. னால் இது வரை பரிமளா சொன்னதில் இவள்வைத்திருந்த நம்பிக்கையை ஒரேடியாக கை விடவும் இயலவில்லை.”ஒங்களுக்கு இஷ்டம் இல்லன்னா வேண்டாம் மாமி. னா ஒண்ண மட்டும் ஞாபகத்துலவச்சுக்கோங்கோ, பரிமளா மாமி சொன்னத எல்லாம் நம்பாதீங்கோஅவ்ளோதான் நான் சொல்லமுடியும்.” என்று மீண்டும் suggestive கசொன்னேன்.”இல்ல பாலு அம்பி, நீ நல்லா படிச்சவன். ஒங்கிட்ட சொல்ல என்ன இருக்கு.இப்பவே இங்க வரவா செல பேர் எங்கிட்ட சொல்லியிருக்கா – என்ன மாமிஒங்காத்து பொண்ணு பவித்ராவ பாலுவுக்கே குடுக்கப் போறேளான்னு. .
அவ்வளவுதூரத்துக்கு வந்தப்புறம், ஒன்ன நம்பாம இருப்பேனா பாலு. சொல்லு, எனக்கும்தெரிஞ்சிக்கணும்னு சையா இருக்கு. சொல்லு பாலு, பவித்ரா எப்பிடி என்வயித்துல ஜனிச்சா. துணிக்காயப் போடற கொடில பொடவையும் வேஷ்டியும்கலந்ததுனால கொழந்த வந்துதுன்னு சொன்னது தப்பா. சொல்லு பாலு” என்றுகெஞ்சத் தொடனாள் மாமி.”மாமி, ஒங்காத்து மாமா வேஷ்டி போடாமல் இருக்கும் போதுபாத்திருக்கேளோ.””சீச்சீ. புருஷாள அப்பிடியெல்லாம் பாக்கலாமோ. எங்காத்து மாமாஅப்பிடியெல்லாம் இருக்கவே மாட்டார். புருஷாளும் த்துக்காரியும்தொட்டுக்கவே கூடாதுன்றவர் அப்பிடியெல்லாம் நிப்பாளா என்ன.””அப்ப நீங்களும் மாமாவும் ஒர்த்தரை ஒர்த்தர் தொட்டுண்டதே கெடையாதா, .
மாமி.””ஐயய்யோ புருஷாளும் பொம்மனாட்டியும் ஒர்தர ஒர்தர் தொடப்படாதுன்னுஎங்காத்து மாமா சொல்வார் பாலு.””ஒங்களுக்கு மாமாவ வேஷ்டி இல்லாம பாக்கணும்னு தோணல்லயா மாமி.””பாக்கறதுல என்ன இருக்கு பாலு. சின்ன கொழந்தைகள பாத்தது இல்லையா.சின்னதா குஞ்சு, இத்துனூண்ட்டா வெண்டைக்காய நறுக்கி வச்சாப்புல நீட்டிக்கிட்டு இருக்குமே. என்ன பெரியவாளுக்கு கொஞ்சம் பெரிசா இருக்கப்போறது.கொழந்தைகள் கொஞ்சமா மூத்திரம் பெய்வா, பெரியவா கொஞ்சம்ஜாஸ்தியா போவா. வேறென்ன இருக்கப் போறது.”நான் சட்டென்று கை கழுவிவிட்டு மாமியை நோக்கித் திரும்பி “இதுமாதிரி இருக்குமா மாமி” என்று என் இடுப்புக்குக் கீழ் காட்டினேன். .
வேட்டியை ஜிவ்வென்று தூக்கி டெண்ட் போல் நின்று இருந்தது. அப்பொழுதும்வெளியே தெரியவில்லை. வேட்டி மட்டும் தூக்கி நின்றது.”என்னது பாலு, இது என்ன இப்பிடி ஏதோ கொம்பு தூக்கிண்டு நிக்குறாப்லஇருக்கு.” என்று கண்களில் பயம் தெரியக் கேட்டாள் துளசி மாமி.”வாங்கோ மாமி, என் வேஷ்டிய இங்கத் தொட்டுப் பாருங்கோ.” என்றேன்.”இல்ல பாலு, பண்ணப் படாது.””அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்ல மாமி. இங்க வாங்கோளேன்” என்று அவள் கையைப்பிடித்து இழுத்தேன்.”ஐய்யய்யோ, கையப் பிடிக்கறயே பாலு, தப்போல்லியோ.””நான் சொன்னேனே மாமி, .