தீரா தாகம் 546

கதை சுருக்கம்

நான் பிரதாப், செல்லமாக பிஸ்தா என எல்லோரும் கூப்பிடுவார்கள். வயசு 18 நிரம்பிய இள மொட்டு எங்கள் குடும்பம் ஒரு கதம்பம் என்றே கூறலாம். எல்லோரும் நன்றாக எல்லொரிடமும் பழகுவார்கள் அப்பாவுக்கு அடுத்தடுத்து இரட்டைக் குழந்தைகள் ஒரு ஜோடியில் அண்ணாவும் அக்காவும் அக்காவுக்கு தோஷம் எனக் கூறி திருமணம் தள்ளிப் போய்க் கொண்டிருக்க, அண்ணாவுக்கு அண்மையில் திருமணம் நடந்தது அண்ணி வித்யா ரொம்ப திமிர் பிடித்த மாதிரு தோற்றம். படத்தை பார்த்தவுடனேயே அண்ணா டபுள் ஓ. கே சொல்லிட்டான் அப்பிடி ஒரு பிஹர் அடுத்தது நானும், தங்கையும் தங்கை ஊரில் உள்ள பெண்கள் பாடசாலையில் படித்து வர, என்னை மட்டும் குழப்படி எனக்கூறி, வெளியே ஹொஸ்டலில் தங்கி படிக்குமாறு கூறி பெற்றோர் அனுப்பி விட்டனர் படிப்பு என்றலும், விளையாட்டு என்றாலும் துணிந்து முன்னுக்கு வந்து விடுவேன். அதனால் பல ஆசிரியர்களிடம் மட்டுமல்ல, சக மாணவிகளிடமும் நிறைய நல்ல பேர் சம்பாதித்துக் கொண்டேன். படிப்பது ஒரு கலவன் பாடசாலை. வீடு ஒரு கிராமப்புறத்தில் இருப்பதனால், ஹொஸ்டலில் தங்கி இருந்து தான் படிப்பது பாடசாலையில் செய்யாத குழப்படியே கிடையாது. படிப்பிக்கும் ஒவ்வொரு ரீச்சருக்கும், குண்டியையும், முலையையும் வைத்து பட்டப்பெயர் இயற்றுவதும், பாட நேரங்களில் இரட்டை வசனத்தில் கதைத்து, ஆசிரியைகளை திக்கு முக்காட செய்து விட்டு, பின்னர் அதிபரினூடாக பிரச்சினை வர, கெஞ்சி கூத்தாடி விடுதலை பெற்று ஒரு மாதிரியாக நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டே நண்பர்களிடம் சென்று வாய் சவாடல் செய்வதும் தான் பிரதான பொழுது போக்கு அவ்வாறான காலப்பகுதியில் கல்லூரியிலும், விடுமுறையில் வீட்டிலும் நடந்த சம்பவங்களின் கோர்வையாக இத்தொடர்கதையினை எழுத தொடங்குகிறேன்.

காலையில் முதல் பாடமே எனது கனவுக்கன்னி பத்மா ரீச்சரின் விஞ்ஞான பாடம் அன்று மனித இனப்பெருக்க தொகுதி சம்பந்தமாக படிப்பதால், வழமையாக வகுப்புக்கு ஒழுங்காக வராதவர்கள் கூட வந்திருந்தார்கள் படம் தொடங்கியது ஒவொருத்தரும் கவனமாக ரீச்சரின் வார்த்தைகளில் திளைத்துக் கொண்டிருக்க, ஆசிரியை தாய்ப்பாலை பற்றி கதைக்க தொடங்கினாள். தாய்ப்பாலினாள் ஏற்படும் நன்மைகள என தொடங்க, நான் சொல்லுறன் ரீச்சர் என கையய தூக்கினேன் இண்டைக்கு என்ன ஏடா கூடமாக கதைக்க போகிறானோ? எனபது போல ரீச்சர் என்னை பார்க்க

1) அது கொதிக்க வைக்க தேவையில்லை.

2) தேவையான நேரம் அதை எடுத்துக்கொள்ளலாம்

3) பூனை வந்து திருட்டுத்தனமாக குடிக்காது என கூற வகுப்பில் எல்லோரும் பலமாக சிரிக்க ரீச்சர் மேசை மீது பிரம்பால் அடிக்க, மீண்டும் அமைதியானது

“சரி நீ சொல்லு” என என்னை பார்க்க,

“அது வந்து அது அழகான, கவர்ச்சியான பாத்திரத்தில அடைச்சு வைச்சிருக்கு” எனக் கூற ரீச்சருக்கு குப்பென முகம் சிவந்தது மாணவர்கள் அனைவுரும் மீண்டும் சிரிக்க, மீண்டும் அவர்களை அதட்டி விட்டு,

“இது பிஞ்சில பழுத்திச்சு ஒண்ணுக்கும் உதவாது” என என்னையும் ஏசி விட்டு பாடத்தை தொடர்ந்தாள் ஆனால் பாடம் முழுக்க ஒரே கல கலப்பாக இருந்தது அடுத்த பாட வேளை வந்தது கணித பாடத்துக்குரிய ஆசிரியர் லீவு எங்கள் வகுப்பறையும் ஒரு ஒதுக்கு புறமாக இருப்பதினால் கவனிப்பார் அற்று ஒரே கூத்தும் கும்மாளமுமாக இருந்தது. கடைசி வரிசையில் ரமணன் உட்கார்ந்து மடியில் ஏதோ புத்தகத்தை விரித்து படித்துக் கொண்டிருந்தான். வழமையாக பரீட்சை நேரமே படிக்காத இவன் இப்பவா படிக்க போறான் இதில ஏதோ சம்திங் இருக்கு என உள் மனது கூறிக் கொண்டது. அவனது திருட்டு முழியை பார்த்தால் இது வித்தியாசமான சமாசாரமாய் தான் இருக்க வேண்டும் என நினைத்துக் கொண்டு மெல்ல எனது சகா அகிலனை அழைத்து காதினுள் விசயத்தை குசு குசுத்தேன். ரமணன் எதையுமே கண்டு கொள்ளாமல் ஆவலாக புத்தகத்தின் பக்கங்களை புரட்டிக் கொண்டிருக்க, வெளியே சென்ற அகிலன் சட்டென்று பாதி கட்டியிருந்த சுவர் மேலாக ஏறி பாய்ந்து புத்தகத்தை தட்டி விட ரமணன் திணறி போனான். நான் பாய்ந்து சென்று புத்தகத்தை எடுத்துக் கொண்டு வகுப்பறையின் முன்னுக்கு வந்து நின்றேன். கடைசி வரிசையில் இருந்து ரமணன் கைகூப்பி கும்பிட்டான் பார்க்க பாவமாக இருந்தாலும், ஏதோ சாதித்துவிட வேணும் போல இருக்க அனைவரின் முன் நின்று புத்தகத்தை புரட்டி, உரத்து வாசிக்க தொடங்கினேன்.