சொர்க்கம் கண்முன் தெரிந்தது 375

இந்திராக்கா பார்த்து வாசல் தெளிக்கறது ..” மல்லி ” சாரி மன்னிச்சுகோங்க.. அவசரத்துல.. தெரியாம.. கவனிக்கல…”. மெல்லிய கின் கினி குரலில் கலவரமாய்…. ” பரவாயில்லங்க ” நான்.. “நான் வேணுமின்னா சோப் போட்டு தந்திடுறேன்…” சோப்பா எதுக்கு…தண்ணி தானே..” நான் முடிக்குமுன்னே அவள் க்ளுக் என்று மெல்லிய சிரிப்புடன் ” அது… வந்து.. வந்து..” “என்னக்கா சாணி தண்ணியவா தெளிச்சீங்க..” மல்லி சூடான குரலில்..அவளை பார்த்து முறைத்தாள். நான் அப்போதான் அந்த… ஸ்மெல்…. நாத்தம்… “சட்டை மேல பட்டத தொவைச்சு தந்துருவீங்க.. கை கால்ல பட்டத..?. குளிப்பாட்டி விடுவீங்களா…” மல்லி… “ம்க்கும்..” வலிச்ச்ம் காட்டினாள் மஞ்சள் தாவணி. ” சரிம்மா விடு ஏதோ தெரியாம.. நடந்திருச்சு..” அவளை பார்த்து கொண்டே ” மெல்ல வாய் சுழுக்கிக போகுது” .. சொல்லிகிட்டே மல்லியுடன்.. நடந்தேன். “இது தான் இவ வீடா..” மல்லிய பார்த்து கேட்டேன்…” ஆமாண்ணே.. இது தான் இவங்க வீடு, வாடகைகு தான் இருக்கிறாங்க.. இதுல ரெண்டு வீடு இருக்கு இந்த மாடியுடன் இருக்க வீடு காயதிரி அக்கா வீடு அவங்க தான் வீட்டுக்கு சொந்தகாரங்க .. பின்னல .. இருக்கிர வீட்டிலே இந்திராக்கா இருக்காங்க. ..” ம்ம் அப்புறம்… நான் இன்னும் தூண்ட.. “காயத்திரிக்கா வீட்டுகாரருக்கு துபாயில் வேலை… வருசத்துக்கு இரண்டு தடவை வந்துட்டு ஒரு பத்து நாள் இருந்திட்டு திரும்ப போய்டுவாங்க” எனக்கு பக்கென்றது. .. அப்போ.. நேத்து ஓல் போட்டது யார்…. “காயத்ரியக்கா வீட்டில வேற யாரெல்லாம் இருக்காங்க மல்லி…” “அவங்க அவங்க கொழந்த 2 வயசு பாப்பா ஒன்னு ஏன் கேக்குற…” “இல்ல பக்கதில இருக்கங்க தெரிஞ்சுகலாமுன்னு தான்….” இதற்குள் வீடு வந்து விட்டது. இன்னைக்கு என்ன பிளான் வச்சுருக்க… சித்தி கேட்டாள் (கயத்திரிய ஓல் போட்டது யாருனு கண்டு புடிக்கணும் )மனதில் ஓடியது. “காலேஜுக்கு போய் நான் எப்ப வரணும்னு கேக்கணும்… அப்புறம் .. இரண்டாம் ஆண்டு புத்தகம் யாரிடமாவது இருக்கானு பார்கணும்…”. வாயில் வந்தது. ஆம் நான் இங்கு சேருவது பி.காம் இரண்டாம் ஆண்டு..காமர்ஸ் குரூப்..அப்பா ஊர் மாற்றம் உருதியானதால்.. இந்த ஏற்பாடு… ஒரு வாரம் எனது கல்லூரி வேலகளில் கவனம் போய் விட்டது. அப்புரம் ஒருவாரம் பக்கது வீட்டில ஏதும் நடக்கலை, இல்ல நான் நல்லா தூங்கியிருப்பேன்… ஒரு ஞாயிற்றுகிழ்மை காலை ..வீட்டின் மாடியில் இருந்து நாவல் படித்து கொண்டிருந்தேன்.. பக்கத்து வீட்டு மாடியில் “ஹம் தும் ஏக்னே” பாபி பட பாடல் கேட்டு நிமிர்ந்தேன். “பாப்பு.. அங்க ஓடாத வந்து அம்மா கிட்ட நில்லுடா செல்லம் ” துணிகளை காய போட்டு கொண்டு இருந்த காயத்ரிய பார்துகொண்டே அறைய விட்டு வெளிய வந்தேன்…. காயத்ரி பெயருக்கு ஏற்ற மாதிரி லட்சணமாக இருந்தாள்…. 23 வயசு இருக்கும்.. களையான முகம் நெற்றியில் குங்குமம்.. குளித்து முடித்து கூந்தலை அள்ளி முடிந்திருந்தாள். பூப்போட்ட சேலை மேட்சாக பிளவுஸ்..சிவந்த ….சிக்கென்ற உடம்பு..லோ கட் ஜாக்கெட்டை மீறி வெளிய வெள்ளை பிரா பட்டை தெரிய…. அவசரத்தில் சுற்றிய சேலை அவளை சரியாக மறைக்காமல் இடுப்பை வெளிச்சம் போட்டு காட்டியது .. இடுப்பில் அள்ளி சொருகிருந்த சேலையால் அவளது முட்டி பளிச்சினு தெரிய.. முட்டியில் ஓடும் பச்சை நரம்பு என்னை ஒரு மாதிரி பார்த்து சிரித்தது….சேலை சொருகிய இடுப்பின் பக்கம் குழிவிழுந்த தொப்புள் அதிலிருந்து கீழே மெல்லிய பூனை மயிர் கோடு நான் அன்று இரவு பார்த்த அவளது தொடை இடுக்கில் இறங்கி சேலைக்குள் மறைந்து வா வா என என்னை அழைப்பது போல் இருந்தது.. என் நெஞ்சு குழி ஏரி இறங்கியது… இதற்குள் காயத்ரி என்னை பார்த்துவிட்டாள்.. “ஹலோ நீங்க தான் இங்க புதுசா வந்திருகீங்களா” “யெஸ்..” ” தனியாவா இருக்கீங்க..” ” ஆமாம்.. இன்னும் இரெண்டு மாசத்துல எல்லாரும் வந்துடுவாங்க’ ..” என் பெயர் குமார் “. ” நான் காயத்ரி.. இது சாலி… குழந்தய காட்டி சொன்னாள். ” நல்லா பாடுறிங்க … இது செம பாட்டுல்ல…படம் பார்தீங்களா.. ” இன்னும் பார்க்கல … சுமார பாடுவேன்.. இந்தி பாட்டு ரெம்ப ரெம்ப புடிக்கும்…” ” நீங்க என்ன பண்ணுரிங்க ” ” பி.காம் செகன்ட் யியர் ..” “கைல என்ன புக் பாட புஸ்தகமா தெரியல..” “ஹெரால்டு ராபின்சன் ” ” இந்த் வயசுல..? தேவை தான்…” நக்கலாய் சிரித்தாள்.. ” இல்ல ஜேம்ஸ் ஹாட்லியும் இருக்குது இத கொஞ்சம் சீக்கிரமா திருப்பி தரணும்….” ” யூ மீன் சேஸ்… எனக்கு ரெம்ப புடிக்கும் கொஞ்சம் தரிங்களா.. நாளைக்கு திருப்பி தந்துடுரேன்…ப்ளீஸ்..” ஒரு சேஸ் நாவலை எடுத்து பேப்பரில் சுற்றி அவள் இருந்த மாடி பக்கம் எறிந்தேன்..நேராக அவள் மார்பில் பட்டு புத்தகம் கீழே விழுந்தது. பட்ட வேகத்தில் அவள் மார்பு இரண்டும் குழுங்கியது. அவள் மெள்ள குனிந்து புக்கை எடுக்க இரண்டு முலைகளும் பிராவை மீறிக்கொண்டு திமிற..இரண்டும் குதித்து கொண்டு வெளியே வர முயற்சி செய்தன..கண்கள் அகல பர்ர்த்த என் பார்வைய பார்த்து மெல்ல முந்தானைய சரி செய்த படி… என்ன பார்ர்து புன்னகையுடன்.. ” தேங்க்ஸ்…நாளை திருப்பி தந்துட்ரேன்..சரியா…” ” சரிங்க நானே வந்து வாங்கிக்ரேன்..” ” அப்புறம் பார்க்கலாம் ” …என்றபடி மெல்ல திரும்பி அள்ளி முடிதிருந்த கூந்தலை அவிழ்த்து விட்டு, சாலிய இடுப்பில் தூக்கி கொண்டே நடந்தாள்.. இப்ப அவளின் பின்புறம்.. என்னை பித்தாக்கியது…கரு கரு கூந்தல் அவள் இடுப்பை தாண்டி மலை அருவியாய் கொட்டியது..கூந்தலின் முனைய அவளது எடுப்பான இரண்டு பந்து கோளங்கள் தாங்கி கொண்டு இருந்தன் .. ஈர கூந்தலில் சொட்டிய நீர் அவளது சேலையில் பட்டு குண்டியை நனைத்து அதன் பரிமண்த்தை அப்பட்டமாக காட்டியது.. மேல் முதுதுகில் இருந்து தொடங்கிய நீரோடை பள்ளம் குண்டியின் இரண்டு கோளங்களுக்கு நடுவே இறங்கி மீண்டும் கோளங்களாய் பிளந்து … ஒன்றை ஒன்று உரசி என்னை பார்த்து கேலி செய்தன.. ச்ச..அவன் யாருன்னு கேட்காம விட்டுட்டோமே… மனதிற்குள் என்னை நானே திட்டினேன்.. இங்க தானே இருப்போம் சீக்கிரம் கண்டு புடிச்சிடுவோம்…. கல்லூரி திறந்து .. படிப்பை பார்த்து கொண்டேன் …இடையிடயே மஞ்சள் தாவணி வேறு அப்பப்ப பார்வையை வீசி கொண்டே என்னை உசுப்பேத்தினாள்.. அன்று சனிக்கிழமை கல்லூரி அரை நாள்.. புதிய ‘ பாபி’..படம். போஸ்டரில் டிம்பிள் கபாடியா டூ பீஸில் உக்காந்து போஸ் கொடுத்து உசுப்பினார். மதியம் வரும் போதே மாலை காட்சி சினிமா போக பிளான் பண்ணி கிளம்பினேன். செம கூட்டம் டிக்கெட் எடுக்க முடியவில்லை… “என்ன குமார் டிக்கெட் எடுத்திட்டியா” புன்னகையுடன் காயத்ரி.. ” எங்க கிடைக்க போகுது” சலிப்புடன் சொன்னேன்.. ” இரு வரேன் இந்த சாலுவ பாத்துக்க” சாலுவை என்னிடம் கொடுத்து விட்டு கவுண்டர் அருகே சென்றாள் அப்ப தான் தெரிஞ்சது இங்கே பெண்களுக்கு தனியாக வரிசை இருந்தது… கொஞ்ச நேரத்தில் கையில் டிக்கெட்டுடன் “வா.. உள்ள போகலாம் …” முதல் வகுப்பு டிக்கெட் …இரண்டு பேர் உக்காரும் வகையில் சோபா செட் சில இடங்களில் மூன்று பேர் உக்கர்ரும் படி இருந்தது. கடைசி வரிசையில் இரண்டு பேர் உக்காரும் படி மூலையில் இருந்த இருக்கைய பார்த்து போய் இடம் பிடித்தாள். :இப்ப சாலுக்கும் இடம் கிடச்சாச்சு..” என்ற படி சோபாவில் உக்காந்தபடி..” ம்ம் குமார் உக்காரு” என்றாள் நான் தயக்கமாக நிற்க ” இங்க பாரு நீ உக்காரலேன்னா வேறு எவனாவது வந்து உக்காருவான் .. எனக்கு சங்கடமா இருக்கும்..சும்மா உக்காரு உன்னைய யாரும் கடிச்சு தின்ற மாட்டங்க…” சிரிப்புடன் சொன்னாள். மெல்ல அவள் அருகில் உக்கார்ந்தேன். இன்னுனும் படம் ஆரம்பிக்கலை.. 15 நிமிடம் ஆகும் போல் தெரிந்தது.. “ம்ம் .. படிப்பு எப்புடி போகுது…”