நல்லவனே.. நீ எப்படி இருக்க? 160

மூக்கூடல் தொடங்குகிறது..

நான் எம். பி. ஏ முதல் வருடம் முடித்து இரண்டாவது வருடம் மூன்றாவது செமஸ்டரில் இருந்தேன். அது கடைசி வருடம் என்பதால் வகுப்பு எல்லாம் மிக குறைவாக தான் இருந்தது. நான் போக வேண்டும் என்று நினைத்தால் மட்டுமே காலேஜ்க்கு செல்வேன். இல்லையென்றால் என் அறையிலே தான் இருப்பேன். பிருந்தா என் ஓலுக்கு அடிமையாகி இருந்தாள். நான் சொல்லும் போதெல்லாம் தவறாமல் காலை விரித்துக் காட்டுவாள்.. இந்த ஆறு மாதத்தில் அவளின் கணவனை விட அதிகமாக நான் தான் அவளை அதிகமுறை ஓத்திருப்பேன்.. அவளுடன் உடலுறவு வைத்துக் கொள்ள எந்தவித இடைஞ்சலும், தொந்தரவும் இருந்தது இல்லை. அதனாலே பெரும்பாலும் வழக்கமாக உடலுறவு நடந்துக் கொண்டே இருந்தது. இப்படிப்பட்ட அழகியை நினைத்த நேரம் ஓத்துக் கொண்டிருந்ததில் என் அக்கா இந்துமதியை மறந்தே போயிருந்தேன். அவளை பற்றி எண்ணம் வராமல் இருந்தது என்று தான் சொல்ல வேண்டும்.. அந்த அளவுக்கு பிருந்தா என்னை அவளின் அழகிய புண்டையை காட்டி மயக்கி வைத்திருந்தாள்..

ஒரு நாள் மாலை இந்துவின் கணவர் ராஜ்(மாமா) கால் செய்தார்.. அவராக கால் எதுவும் செய்யமாட்டரே என யோசித்துக் கொண்டே கால்அட்டன் செய்தேன்..

“ஹலோ.”

“ஹா.. மாமா எப்படி இருக்கீங்க.?”

“ஹே.. நல்லவனே.. நீ எப்படி இருக்க?”

“ம்ம். இங்க நா நல்லா தான் இருக்கேன். அங்க அக்கா, வர்ஷா எல்லாரும் நல்லா இருக்காங்களா?”

“ம்ம். ஓகே.. தட்ஸ் குட்.. மாமா.. என்ன விசயம் நீங்களே கால் பண்ணியிருக்கீங்க..”

“அது ஒன்னுமில்லடா.. உன் அக்காவோட ரீலேடிவ் ஹார்ட் ஆப்ரேஷன் பண்ணி உன் ஏரியால இருக்குற ஹாஸ்பிட்டல் அட்மிட் ஆகியிருக்காங்க.. உன் அக்கா அவங்கள பாக்கனும் சொன்னா. ஆனா என்னால அவளை கூட்டிட்டு போக முடியல.. ஒரு லேண்ட் விசயமா அலைஞ்சிட்டு இருக்கேன். சோ உன் அக்கா மட்டும் வருவா.. அவள ஹாஸ்பிடல் மட்டும் கூட்டிட்டு போய்ட்டு மறுநாள் அனுப்பிவிட முடியுமா? உன்னால இது மட்டும் பண்ண முடியுமா?”

“ம்ம்.. முடியும். இருந்தாலும் நீங்களும் கூட வரலாம்ல மாமா” (அவர் வருவதை விரும்பவில்லை என்றாலும் ஒரு பேச்சுக்கு கேட்டேன்)

“என்னால் இப்ப முடியாது.. அதனால உன் அக்கா மட்டும் அனுப்பிவைக்கிறேன். நா அடுத்த மாசம் வரேன்.. கோர்ட்ல ஒரு ஹயரிங் இருக்கு..”

கோர்ட்ல் கோஸ்ஸா.. அது என்னானு தெரியவில்லை. தெரிந்துக் கொள்ள ஆர்வமும் எனக்கு இல்லை.. எப்படியோ என் அக்காவை ஒரு வருடத்திற்கு பின் பார்க்க போகிறேன். அதை நினைத்துப் பார்க்கவே ரொம்ப சந்தோஷமாக இருந்தது.

“சரி மாமா.. அக்கா எப்போ கிளம்புறா? இங்க எத்தினி நாள் இருப்பா?”

“நாளைக்கு அவ அம்மா வீட்டுல இருந்து கிளம்புறா? ஒரு நாள் உன்கூட இருக்கட்டும். மறுநாள் அவ கிளம்பி வீட்டுக்கு வந்திடுவா? அக்கா வரதுக்கு உன் ஹவுஸ் ஓனர் எதுவும் சொல்வாங்களா?”

அவர்கள் எப்படி சொல்வார்கள்.. எல்லாரும் என் கட்டுப்பாட்டில் தானே இருக்கிறார்கள் என நானாக நினைத்துக் கொண்டேன்.

“அதலாம் எதுவும் சொல்லாமாட்டாங்க மாமா.. அவ வரட்டும்.. நா பாத்துக்கிறேன்.”

“சரி.. நீ இந்துக்கு கால் பண்ணி பேசிடு.. நா வெளில இருக்கேன்..”

“சரி மாமா.. நா பேசிடுறேன். பை..” என சொல்ல கால் கட் ஆனது.