“இந்த சுகம் தடையில்லாமல் கிடைக்க என்ன செய்யலாம் என்றுதான் யோசித்துக்கொண்டு இருக்கிறேன்…”
“இதுலே யோசிக்கறதுக்கு என்னடி இருக்கு?.. நைட்டுலே நான் உன் பெட்ரூமுக்கு வந்துடறேன்… நீ பெட்டில் இருந்து கீழே வந்துடு…. விடிய விடிய.. சந்தோஷமாய் இருக்கலாம்….”
“அதிலே ரெண்டு சிக்கல் இருக்குடா… முதல்லே மாமா எப்போவாவது எழுந்து பாத்ரூம் போனா.. நாம சிக்கிக்குவோம்…. இல்லையின்னா நீ ரூமுக்குள்ளே வருகிற போதோ இல்லை போகிற போதோ பத்மினி பாத்துட்டா வம்பு…. நான்தான் உன் ரூமுக்கு வந்துட்டு திரும்பறப்பவும் இதே நிலைதான்……”
“சரி அதுக்கு என்ன செய்யலாம்? … பத்மினியை ஹாஸ்டலில் சேத்துடலாமா?…”
“அது முடியாதுடா… உள்ளூரிலே வீட்டை வச்சுட்டு ஹாஸ்டலில் பத்மினியை விட்டால்… ஊகூம் .. அது சரிப்படாது…… இல்லை பத்மினியை உனக்கே கட்டி வச்சுடலாம்னு பாத்தா… நாங்க நடுத்தெருவுக்கு வந்துடுவோம்….”
இதுஎன்ன புதுக்கதை?…. எனக்கு பத்மினியை கட்டி வைத்தால் இவர்கள் எப்படி போண்டியாவார்கள்?..
“எங்க அண்ணனுக்கு மாமாவோட தங்கச்சியைத்தான் கல்யாணம் பண்ணியிருக்கோம்…அது நடந்து ஒரு வடுடம் கழித்து என்னை, மாமாவுக்கு முடிச்சிட்டாங்க… சொல்லி வச்ச மாதிரி என் அண்ணாவுக்கு ஆண் குழந்தையும் எங்களுக்கு பெண் குழந்தையும் பிறக்க… எங்க பெரியவங்க.. இருக்கிற எல்லாச் சொத்தையும் இரண்டா பிரிச்சு மாமா பெயரிலும் , எங்க அண்ணா பெயரிலும் எழுதி வச்சுட்டாங்க… குழத்தைகள் இரண்டு பேரும் பெரியவங்களானதுக்கு பின்னாடி அவர்களுக்கு கல்யாணம் செய்து வைக்கனும்னு கண்டிஷன் போட்டாங்க… அப்போ இருந்த சூழ்நிலையிலே நாங்க யாரும் மறுப்பு சொல்லலே.. இந்த கல்யாணம் நடக்கலையின்னா எல்லா சொத்தும் அனாதை ஆசிரமத்துக்குப் போயிடும்….”
நான் பிரமித்து நின்றேன்… அப்போ எனக்கு பத்மினி இல்லையா? அவளின் பருத்த முலைகளில் பால் குடிக்க முடியாதா?…. அவளின் பூரிப்புண்டையை நினைத்த போது எல்லாம் பிளந்து கட்ட முடியாதா?…என்னை வெறிகொள்ள வைக்கும் பத்மினியின் குண்டியைப் பிசைந்து அவளின் குண்டியில் என் சுன்னியை சொருகி அவளை கதற அடிக்க முடியாதா?…. நான் சோர்ந்து போனேன்…
அதையெல்லாம் ஆன்ட்டி பார்க்கவில்லை…”பத்மினியை வேற பக்கம் கல்யாணம் பண்ணி வச்சா.. எல்லாமுமே கெட்டுப்போயிடும்….” ஆன்ட்டி பெருமூச்செறிந்தார்கள்..
“அப்படின்னா என்ன பண்ணலாம் ஆன்ட்டி?…” நான் அப்பாவியாய் கேட்டேன்..
“அதுதாண்டா நானும் யோசிச்சுட்டு இருக்கேன்…. ம்ம்ம என்ன பண்ணலாம்?…” ஆன்ட்டி தீவிரமாய் யோசித்தார்கள்…
“என்னாலே உன்னை விட்டுட்டு இருக்க முடியாது… இந்த சுகம் இல்லாட்டி செத்துடுவேன்….எனக்கு நீயும் வேணும்… பத்மினியையும் சமாளிக்கனும்….என்ன பண்ணலாம்?…”
“ரவி…. நான் ஒரு சில யோசனை சொல்லறேன்… அதுலே எது சரியா வருதோ அதைச் செய்யலாம்…”
“சரி சொல்லுங்க ஆன்ட்டி…” நான் மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டேன்.. மகள் சொன்னதுக்கும், அம்மா சொல்லப்போறதுக்கும் என்ன வித்தியாசம் என்று பார்க்காலாம் என்று…..
“ச்சீ… ச்சீ அது வேண்டாம்…” என்று அவர்களே சொல்லிக்கொண்டார்கள்..
“எதுங்க ஆன்ட்டி வேண்டாம்?…” நான் ஆன்ட்டியின் தொப்புளை குடைய ஆரம்பித்தேன்..
“ஏய்…. சும்மா இருடா…” என்னை அதட்டியவர்கள்…” என்னையோ இல்லை பத்மினியையோ அம்மணமாக உன் செல்போனில் படம் எடுத்து… அதைக் காட்டி பத்மினியை ப்ளாக்மெயில் செய்து, பத்மினியை படுக்கையிலே செஞ்சுட்டியின்னா, எல்லாம் சரியா போயிடும்னு நினைச்சேன்….அப்புறம் அது சரிப்படாதுன்னு விட்டுட்டேன்…”
“இந்த யோசனை ஏன் சரிப்படாது?…” அம்மாவும், மகளும் ஒரே வேவ் லென்த்தில் யோசிக்கிறார்கள்.
“முதல்லே உன் சைஸ்….”
“என் பாடி சைசுக்கு என்ன? நல்லா ஜிம்முக்கு எல்லாம் போயி பிட்டாத்தானே வச்சிருக்கேன்?…” நான் ஆச்சர்யமாய் கேட்டேன்…
“ச்சீ… உன் பாடி சைசை சொல்லலே… உன் உலக்கை சைசை சொன்னேன்…” வெட்கமாய் சொன்னவர்கள் ஆசையாய் தூக்கிக் கொண்டிருந்த சுன்னியை கொத்தாய் பிடித்தார்கள்..
“ஏங்க ஆன்ட்டி என் சுன்னியோட சைஸ் உங்களுக்கு பிடிக்கலையா?…” நான் வருத்தமாய் கேட்டேன்..