“அடியே கடங்காரி…நானே இதுவரைக்கும் அதுக்கு பிடி கொடுக்காம நழுவிட்டு இருக்கேன்…. நீ பேசுவதை எங்க அண்ணன் கேட்டால் அவ்வளவுதான்… என்னை இங்கேயே குனியவச்சு ஆசனவாயிலே சொருகிடுவார்…. முன்னாடி சொருகினப்போ.. பரவாயில்லை…. வஜினா கிழிந்து ரத்தம் வந்தாலும் அது சீக்கிரம் பழகிருச்சு!…. பின்னாடின்னா…. அய்யோ அம்மா… “பத்மினியும் புலம்பினாள்..
“அப்போ… உங்களுக்கு இன்னும் பின்வாசல் திறக்கப்படலையா?…..” பத்மினி ஆச்சர்யமாய் கேட்டாள்…..
“ஏண்டி உனக்கு வருத்தமா இருக்கா?… எங்க அண்ணனோட உலக்கையை பார்த்தா இப்படி பேசமாட்டே?… அது முன்னாடி போடற ஆட்டத்தையே தாங்க முடியலே?… ஏதோ வாய் இருக்கிறதாலே சமாளிக்கிறோம்… இதுலே பின்னாடியும் போடறதுக்கு ஒத்துட்டா…. அவ்வளவுதான்…. காலையிலே எழுந்திருக்க முடியாது…. “
“நானா சொன்னேன்?…. நீங்க தானேக்கா பெண்களுக்கு மூணு ஓட்டை இருக்குன்னு சொன்னீங்க?…. அதனாலேதான் நான் கேட்டேன்….உங்களுக்கு எத்தனை வாசல்லே திறப்பு விழா நடந்திருக்கு?…” வர்ஷினி கண்ணைச் சிமிட்டினாள்….
“ரெண்டு வாசல்தான் திறந்திருக்கு!…. பின்னாடி வாசல்லே இன்னும் திறப்புவிழா நடக்கலே… அதனாலே நான் இன்னும் நடமாடிட்டு இருக்கேன்… அண்ணன் அடுத்தநாளே கேட்டார்…. எனக்குத்தான் பயமா இருக்குன்னு சொல்லிட்டு வாயை வச்சு சமாளிச்சேன்….”
“சும்மா சொல்லக்கூடாதுங்க அக்கா!…. நீங்க வாய்வேலையிலே அசத்தறீங்க!….”
“எப்படிடீ சொல்றே?…”
“நாம விளையாடறப்போ எல்லாம் முத்தம் தந்தாலும் இவ்வளவு டீப்பா இருக்காது…. முத்தம் நீண்டநேரம் தருவீங்க… ஆனாலும் இன்றைக்கு தந்தமாதிரி என் உயிரையே உருவுறமாதிரியெல்லாம் தரமாட்டீங்க…அப்பப்பா!…. நான் கிறுகிறுத்துப்போயிட்டேன்….. எப்படிங்கக்கா!…. இப்படி அசத்தறீங்க?….” வர்ஷினி ஆசையாய் பத்மினியின் கன்னங்களை வருடி… அவளின் இதழை குவித்துப்பிடித்து…. நீவினாள்…
“எல்லாப்பெருமையும் எங்க அண்ணனைத்தான் சேரும்…. அவருதான்டி இதையெல்லாம் கத்துக்கொடுத்தார்… நான் கத்துட்டேன்…. அவ்வளவுதான்….” என்றாள் அடக்கத்துடன்…
“நல்லாவே கத்துருக்கீங்கக்கா!…..”
“தேங்ஸ்டி….”
“இது எல்லாம் எனக்கும் கிடைக்கும்னு நினைச்சாலே புல்லரிக்குதுங்கக்கா!….” வர்ஷினி சிலிர்த்தாள்….”நான் உண்மையிலேயே அதிர்ஷ்டசாலிங்கக்கா!…”
“எப்படிடீ சொல்றே?…” பத்மினி வியப்புடன்..
“என் மனசுக்கு பிடிச்ச ரவி அத்தானையே கல்யாணம் பண்ணப்போறேன்…. கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி இருந்தே கிடைச்ச சுகத்துக்கும் தடை இல்லை…. நடக்கவே நடக்காது…. அதுக்கெல்லாம் வாய்ப்பே இல்லைன்னு நினைச்சுட்டு இருந்த புதுசுகம் கிடைக்கப்போதுது….”
“அது என்னடி புதுசுகம்?…” பத்மினி புரியாமல் கேட்டாள்…
“மஞ்சுளா ஆட்டியோட ஆடப்போற ஆட்டம்…..” வர்ஷினி குறும்பாய் சிரித்தாள்…
“அடிப்பாவி!…. உனக்கும் எங்க அம்மா மேலே நோட்டமா?……”
“பின்னே இருக்காதா?…. எப்பப்பார்த்தாலும் செடியிலே பூத்த பூ மாதிரியே இருந்தா?…. பறிக்கனும்னுதான் ஆசை வரும்… ரவி அத்தானை கல்யாணம் பண்ணின பின்னாடி…. ஆன்ட்டியை நிதானமா அனுபவிக்கனும்…. துளித்துளியாய்… அவர்கள் உடம்பை முழுதும் ஆராய வேண்டும்….” வர்ஷினியின் உடல் முறுக்கேறியது…
three-day audechi innum story podama irukkenga