வெகு நேரம் இருவரிடமும் பேச்சே இல்லை…. கனவுலகில் மிதந்து கொண்டிருந்தனர்….
அதில் இருந்து முதலில் பத்மினிதான் விழித்தாள்…”ஏண்டி வரூ… உங்க அக்ரஹாரத்திலே மைதிலின்னு ஏதாவது ஒரு பெண்ணுக்கு சமீபத்தில் குழந்தை பிறந்திருக்கா?….”
“ஆமாம்… எங்க மன்னிக்குத்தான் பிறந்திருக்கு…. எங்க மன்னிபேரும் மைதிலிதான்…”
“உங்க அண்ணியை விடுடி…. வேற யாராவது மைதிலிங்கிற பேர்லே இருக்காங்களா?….”
“இல்லையே?……”
“உறுதியாய் தெரியுமாடி?….” பத்மினி அழுத்தமாய் கேட்டாள்…
“உறுதியாய் தெரியும்ங்கக்கா!… ஏன் எதுக்கு கேக்கறீங்கா?…” வர்ஷினி அடங்காத ஆவலுடன் கேட்டாள்…
பத்மினி தடுமாறினாள்…. சொல்வதா வேண்டாமா என்று….
“என் அண்ணா உங்க அண்ணியோட வளைகாப்புக்கு வரலையில்லே?… அதுதான் கூட்டிட்டு போய் அறிமுகப்படுத்தி வைக்கலாம்னு சொன்னேன்….”
“ஏண்டீ வரூ!… உங்க விச்சு அண்ணன் டி-பார்ம் முடிச்சிருக்கிறார்னு சொல்றே?… இந்த கிராமத்திலே இருந்துட்டு என்னடி பண்ணறார்?…. பேசாம சென்னைக்கு வந்துடவேண்டியதுதானே?….”
“சென்னைக்கு வந்து?….”
“அங்கே வந்து ஒரு மெடிக்கல் ஷாப் வைக்கவேண்டியதுதானே?…”
“அதுக்கெல்லாம் பணம் நிறைய வேண்டுமக்கா!… அதையெல்லாம் நினைச்சுத்தான் விச்சு அண்ணன் இங்கேயே இருந்துட்டார்…. எங்க அண்ணன் கைராசிக்காரர் தெரியுமாக்கா?….”
“தெரியாதே?….நான் இதுவரை உங்க அண்ணன் கிட்டே மருந்து வாங்கியது இல்லை?…” மெல்ல”க்ளுக்” என நகைத்தவள்.. “என் நோய்க்கு மருந்து எங்க அண்ணன் கிட்டேயே இருக்கு!…. அந்த தடியாலே அடிவாங்கினாத்தான் தண்ணியா வந்துட்டு இருக்கிற ஒரு இடத்திலே தண்ணி நிக்கும்…..” பத்மினிக்கு சிரிப்பு தாங்கமுடியவில்லை… வர்ஷினிக்கும்தான்…
“வர வர நீங்க ரொம்ப கெட்டுப்போயிட்டீங்க!….” வர்ஷினி சிணுங்கினாள்..
“ஆமாண்டி!…. எங்க அண்ணனை நினைச்சு நினைச்சே கெட்டுப்போயிட்டேன்…. அவரை நினைச்சாலே அவரோட தம்பிப்பயல்தான் கண்ணுக்கு முன்னாடி வந்து பயமுறுத்தறான்….” பத்மினி கண்களை அகல விரித்து பயம் காட்டினாள்…
“தம்பிப்பயல்னா?….ஓ…..அ..து…வா…” வர்ஷினிக்கு புரிந்தது…. உதட்டை கடித்துக்கொண்டாள்….”ச்ச்ச்சீசீசீசீசீய்ய்ய்ய்ய்”
“என்னடி ச்சீய்…. அது என்ன என்ன வேலை எல்லாம் பண்ணும் தெரியுமா?…. ஒரு பெண்ணோட உடம்பிலே எங்கே எல்லாம் ஓட்டை இருக்கோ… அங்கே எல்லாம் புகுந்து விளையாடும்…….அப்பப்பா!…. அது போடும் ஆட்டம் இருக்கே??..
எனக்கு இப்பவே அது வேணும்போல இருக்கேடி!….” பத்மினி உடம்பை முறுக்கினாள்….
“பெண்ணோட உடம்பிலே இருக்கிற எல்லா ஓட்டையும்னா?…. பெருமாளே!…. அங்கேயுமா?….”’ வர்ஷினி பயத்தில் விக்கித்துப்போனாள்…..
“அங்கேயுமான்னா?….” பத்மினிக்கு லேட்டாய்த்தான் புரிந்தது…”அடிப்பயங்கரி!…. கற்பூரமா இருக்கியே?… நான் கூட இவ்வளவு சீக்கிரம் புரிஞ்சுக்கலே?…. சொன்ன உடனேயே “கப்”ன்னு புடிச்சுட்டியே?…. பரவாயில்லை… எங்க அண்ணனுக்கு ஏத்தவதான்…” பத்மினி சர்டிபிகேட் தந்தாள்..
“ச்சீ…ச்சீ…. அங்கேயெல்லாம் பண்ணினா வாசம் அடிக்காது?….” வர்ஷினி சந்தேகமாய் கேட்டாள்….
“எனக்குத்தெரியலையே?… உனக்கு பண்ணும்போதுதான் கிட்டே நின்னு பார்க்கனும்…..வாசம் வருதா? .. இல்லையான்னு…” பத்மினி பரிகாசம் பண்ணினாள்…
“எனக்கு பண்ணும்போதா?…. நான் செத்தேன்……” வர்ஷினி சிரித்தாள்…” எங்க ஆத்துக்காரருக்கு அது ரொம்ப பெரிசா இருக்கும்னு சொல்லி பயமுறுத்துறீங்க?…. அதுவே எனக்கு பயமா இருக்கு!… அத்தாம் பெரிசா இருக்கிறதே எப்படி எனக்குள்ளே வாங்கறதுன்னு!!!!… இதிலே அதை என் பின்வாயிலியே விட்டா!…. அவ்வளவுதான்… நேக்கு ஆசனவாய் கிழிஞ்சுரும்….நான் காலி….” வர்ஷினி உடம்பை குலுக்கிக்கொண்டாள்…திடீரென கேட்டாள்…”ஏங்க அக்கா உங்களுக்கு வலிக்கலையா?……. அது செய்யறப்போ வாசம் வரலியா?…”
three-day audechi innum story podama irukkenga