பச்சை உடம்புக்காரி 487

1.0 பச்சை உடம்புக்காரி

நக்குல் ஆனந்தமாக பெட்டிக் கட்டி முடிக்க பகல் போய் இரவு வந்தது சுகாசினிசாப்பட அளைத்தால் இவன் சாப்பிட வர அங்கே அவனை பெற்ற அம்மா மிகஅழகாக சிலைப் போல் நின்றால். இருக்கா இல்லையா எனத் தெரியாத அளவுக்குகை வைத்த ரவிக்கை, பக்கவாடில் உருண்டு திரண்ட முலைகள் ரவிக்கையில்முட்டி நின்றது சற்று கீலே இடப்பு மடிப்பும் காட்டாமல் கொல்லும் தொப்புலும்சூத்தை புடவை கட்டியனைத்து சூட் எற்றியது அத்துனையும் கண்ணில் பட்டும்தாயின் நல்ல மகானாய் அவள் உடலை ரசிக்காமல் இருந்தான் நக்குல். டூர்சந்தோஷத்தில் இருந்த நக்குல் ஒலுங்காய் கூட சாப்படாமல் கை கழுவி விட்டு“நான் ரெடி கிழம்பலாம்” என்றான்.
அம்மா: என்னடா அவசரம் பொரு எல்லாம் கழுவி வெச்சுட்டு போலாம்
நக்குல்: ஓகே மா
சுகாசினி கிச்சனில் வேலை செய்ய நக்குல் கதவோரம் நின்று பார்த்து கொண்டுஇருந்தான் அப்போது காலை கண்ட தாயின் புட்டம் நினைவில் வந்தது அவன்இதயம் வேகம் ஆனது இரத்தம் சூடேரியது இப்போது மீண்டும் கண்கள் தாயின்புட்டம் தொட்டது லேசாய் தெரிந்த இடயும் குட்டுச் செர்ந்தது ஜட்டியில்அடைபட்ட சான்த்த சருபி ரட்சாசன் ரூபம் எடுத்தான், தவரு என்று மனசட்சிஅபாய மனி அடித்ததும் தலை திரும்பிக்கொண்டான் திசை மாற்றிக் கொண்டான். எல்லாம் முடித்து வீட்டை சாத்தி ஆட்டோ ஏரினார்கள் பெருந்து நிலையம்நோக்கி. சுகாசினி தரை இரங்கியதும் அனைத்து ஆண்கள் கண்ணும் அவள் மேல்தரைதட்டியது அவர்கள் மனம் அவள் உடல் அடைய நினைத்தது அதை கவினித்தநக்குல் மனம் “மகனாய் பிறந்து நமக்கே அம்மா உடம்பு பாத்த ஏதேதோ செய்யுதுமத்தவங்க பாக்காம இருப்பாங்கல?” இருவரும் சிலீப்பர் பஸில் டிக்கேட்வாங்கிக் கொண்டு பெருந்து நோக்கி நடக்க முன்னே ஒரு அழகிய புட்டம் நக்குல்கண்ணில் பட்டது, இப்போது தான் எவனோ குனிய வைத்து சூத்தில் குதிரை சவரிசெய்தார் போல் விரிந்து அகண்ட சூத்து நடக்கயில் குலுங்க நக்குல் அசந்துபோனான் இந்த முரை மனசட்சி தடைப் போடவில்லை கண்கள் தடமாரவில்லைஇடை பால்கோவா கடித்து தின்ன தூண்டும் ரவிகை ஓரங்கல் சதை பிதுங்கிநின்றது இலைத்த உடலில் புஷ்டியான சதை வலர்த்தி மொத்ததில் அகர்வால்கடை ஸ்விடாய் கண்ணில் பாட்டால் பின் அழகை மொய்தி முடித்த நக்குல் மனம்முன் அழகை பார்க்க துடித்தது அப்போது அவள் இடம் இருந்த ஏதோ கீலே விழஅவள் அரியாமல் செல்ல நக்குல் அதை எடுத்தான் அது குழந்தை வாயில்வைக்கும் நிப்பில்
அம்மா: என்னடா அது
நக்குல்: அவங்க கீலே போட்டுடாங்க மா
அம்மா: அப்போ போய் குடுடா
நக்குல் வேகமாய் போயி “ஏங்க! ஏங்க!” கூப்பிட அவள் திரும்பினால் “எஸ்?” அவளை பார்த்து பேச மறந்தான் அழகில் மலைத்தான் முலை ஒரு பக்கம் சேலைவிழகி வெள்ளை பப்பாலி காட்சி தந்தது மரு பக்க பப்பாலிக்கு கண்கள் போககுழந்தை தலை தட்டு பட சுயநினைவுக்கு வந்த நக்குல் “நீங்க இத கீலேபோட்டுடிங்க” அதர்க்குல் சுகாசினியும் அங்கே வந்தால் அந்த பெண் “ஓ.. தெங்க்ஸ் பா” சொன்னால் ஆனால் கையில் குழந்தை ஒரு பக்கம் bag அதையெல்லாம் வைத்துக் கொண்டு அவளால் நிப்பிலை வாங்க முடியவில்லைஇதையெல்லாம் பார்த்த சுகாசினி அந்த நிப்பிலை நக்குல் இடம் பிடிங்கிகுழந்தை வாயில் வைத்தால்
சுகாசினி: உங்க கூட யாரும் வரலிய?
புதுப்பெண்: இல்ல நான் மட்டும் தான்
சுகாசினி: குழந்தைய குடுத்திட்டு சேலை செரி பன்னிக்கோங்க (அந்த பெண்கொஞ்சம் யோசித்தால்) பயபடாதீங்க குடுங்க (குழந்தையை வாங்கீனால்)
புதுப்பெண்: ரொம்போ தேங்க்ஸ்
சுகாசினி: இருக்கடும் பரவால! உங்க பேர் என்ன?
புதுப்பெண்: நிஷா! (இந்த அகர்வால் ஸ்விட் பேரு நிஷா வா நிஷா அகர்வால்ஸ்விட்ஸ்) என்று மனம் ஓட நிஷா மாராப்பை செரி செய்தால் கடை மூடியதால் நக்குல் மனம் விம்பியது
சுகாசினி: வாங்க உங்க பஸ் வரைக்கும் கூட வரோம்
நிஷா: எதுக்குங்க உங்களுக்கு வீன் சிரமம் நான் பாத்துக்கிறேன்
சுகாசினி: இதுல என்னங்க இருக்கு எந்த பஸ்
நிஷா: திருநெல்வெலி போர கே.பி.எம் பஸ்
சுகாசினி: ஓ வசதியா போச்சு நாங்களும் அதே பஸ் தான்
இத்தனையும் நடக்கையில் நடைபாதர்கள் நம் அம்மா சுகாசினியும் பச்சைஉடம்புக்காரி நிஷாவயும் மாரி மாரி ரசித்து போக நம் நக்குலோ நிஷா மேல்வைத்த கண்ணை எடுக்கவில்லை அவன் உருப்பும் அடங்கவில்லை அப்போதுதான் நக்குல் கு புரிந்தது பச்சை உடம்புக்காரி போல் இச்சை மூட்ட ஆள்இல்லை என்று நிங்க என்ன நினைக்குரீங்க நன்பர்களே பச்சை உடல் பற்றி