வணக்கம் நண்பர்களே, கதை படித்துவிட்டு உங்களின் கமெண்ட்களை பதிவிடுங்கள். இவை அனைத்தும் கற்பனையே யாருடைய வாழ்க்கையுடன் ஒன்றி இருந்தால் நிர்வாகம் பொறுப்பு அல்ல.
என் பெயர் கார்த்திக், வயது 19 நான் பார்ப்பதற்கு வெள்ளை வெளேர் என்று ஒரு வட இந்தியனை போல எப்போதுமே கிளீன் ஷாவ் செய்து கொண்டு தான் இருப்பேன். சின்ன வயதில் கொழுக் மொழுக் என்று இருந்தாலும் டயட் எல்லாம் இருந்து, ஜிம் எல்லாம் போய் திட்டம் போட்ட படி காலேஜ் வருவதற்குள் உடம்பை கட்டு கோப்பாய் வைத்து இருந்தேன். எனக்கு ஒரு அக்கா பெயர் சந்தியா என்னை விட ஒரு வயது பெரியவள் ஹைராபாத்தில் MBBS படிக்கிறாள் டாக்டர் கோர்ட்டில் பார்க்கும் பொது பார்க்க அர்ஜுன் ரெட்டி படத்தில் ஹீரோயின் ஷாலினி பாண்டே மாதிரியே இருப்பாள்.
10வது வரை நன்றாக படித்து மார்க் எடுத்தாலும் 11,12வது வேற ஸ்கூல் மாற அங்கே போய் பிட்டு படம் பார்ப்பது, சிகரெட் என எல்லா கெட்ட பழக்கமும் ஏற்பட்டு மார்க் குறைய திருச்சியில் உள்ள ஒரு காலேஜில் சீட் கிடைக்க அங்கே மெக்கானிக்கல் இன்ஜினீரிங் சீட் கிடைக்க அங்கே சேர்ந்தேன். படங்கள் எல்லாம் பார்த்து இருக்கிறேனே தவிர யாரையும் நேரில் பண்ணியது இல்லை. முதல் நாள் வகுப்புகள் முடிந்து ஹாஸ்டல் சென்ற போது எனக்கு முன்பே எனது ரூம்மேட் வந்து இருந்தான்.
“ஹாய் என் பெரு கார்த்தி” என்னை அறிமுக படுத்தி கொண்டேன்.
“என் பேரு சிவா”
“நான் மெக்கானிக்கல் பிரான்ச், நீ என்ன பிரான்ச்”
“நான் கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ்”
பேசிக்கொண்டே அவன் போட்டு இருந்த ஷர்டை கழட்டி ஹாங்கரில் மாட்டினான். அவன் என்னை போல கலர் இல்லை என்றாலும் அவனின் உடம்பு முறுக்கேறி பார்க்க நடிகர் ஆர்யா போல இருந்தான்.
கொஞ்சம் நேரம் பேசியதில் அவனின் ஊர் பக்கத்தில் இருக்கும் தஞ்சாவூர் என்றும் அவனின் அம்மா அப்போ இருவருமே அங்கே உள்ளே காலேஜில் வேலை பார்க்கிறார்கள் அவனுக்கு +2 படிக்கும் ஒரு தங்கை இருக்கிறாள் என்பதும் தெரிந்து கொண்டேன். அது மட்டும் இல்லாமல் அவன் ரொம்ப பெரிய பணக்காரன் என்பது அவன் பேச்சு, நடை உடையில் தெரிந்தது. ஐ போன், மேக் புக் என வைத்து இருந்தான்.
ஹாஸ்டல் முழுக்க ராகிங் நடைபெறுவதால் பதுங்கி சாப்பிட்டு விட்டு வந்து இருவரும் கதவை சாத்திக்கொண்டு தூங்கிவிட்டோம். மணி 11 மணி ஆகி இருக்கும் போது கதவை யாரோ தட்டி கொண்டே இருக்க திறந்த உடன் இரண்டாம் ஆண்டு சீனியர்கள் நாலு பேரு தரதரவென்று உள்ளே நுழைந்தனர்.
“டேய் என்ன நீங்க மட்டும் என்ன தப்பிச்சிடலாம்னு நினைச்சியா” எங்கள் இருவரை பார்த்து கேட்க ஒன்றுமே பேசாமல் நின்று கொண்டு இருந்தோம்.
“இவனுங்களை எல்லாம் பூஜைக்கு ரெடி பண்ணி கூட்டி வா, நான் போய் மிச்ச எல்லாரையும் கூட்டி வரேன்” அவன் சொல்லிவிட்டு போனான்.
“டேய் டிரஸ் எல்லாத்தையும் கழட்டுங்க” எங்கள் இருவரை பார்த்தும் உத்தரவு போட்டான்.
“சிவா ஒன்றுமே பேசாமல் கழட்டி ஜட்டியுடன் நின்றான், நான் தயங்கி நிற்க பளார் என்று அரை விட்டான்”
வேறு வழியில்லாமல் கழட்ட எங்கள் இருவரையும் ஜட்டியுடன் ஹாஸ்டல் மொட்டை மாடிக்கு கூட்டி போனான், அங்கே எங்களை போல 7 பேர் வெறும் ஜட்டியுடன் நின்று கொண்டு இருந்தனர்.
“சரி பூஜையை ஸ்டார்ட் பண்ணலாம், எல்லாரும் ஜட்டியை கழட்டுங்க என்றான்”
அங்கே நின்று கொண்டு இருந்த குண்டன் ஒருவன் அழுக அவனுக்கு நான்கு அரை விழுக மிச்சம் உள்ள அனைவரும் ஜட்டியை கழட்டி இருந்தோம்.
sprrr story
இது போல் ஒரு கதை முதல் தடவை வருகிறது என நினைக்கிறேன்