எதுவும் சொல்லாமல் எழுந்து சென்றவளைப் பார்த்து, “எல்லாத்தையும் கேட்டுட்டு, எனக்கு ஆறுதல் சொல்லி அமைதிப் படுத்தாமே எங்கே போறா இந்த ராட்சசி?’ என என் மனம் பொறுமை தாளாமல் வெதும்ப, அறையின் கதவுகளை மெதுவாக சாத்தி, தாழிட்டு, கப்போர்டில் இருந்த ஒரு CD யை எடுத்து வந்து கம்யூட்டரில் ட்ரைவில் போட்டு ஓடவிட்டாள்.
“என்னடி நான் எனக்குள்ளே எரி மலையா தகிச்சிட்டு இருக்கிற உணர்வுப் போராட்டத்தை எதாவது விடிவு கிடைக்குமான்னு உன் கிட்டே கொட்டி குமுறிகிட்டு இருக்கேன் நீ என்னடான்னா உம்பாட்டுக்கு எதுவும் பேசாம கம்யூட்டரை நோன்டிகிட்டு இருக்கியேடி. எனக்கு வர்ற ஆத்திரத்துக்கு கம்யூட்டரை தூக்கி உன் தலையிலே போட்டு உடைச்சிடாலாமான்னு இருக்கு.”
“எதுக்குடி உனக்கு அவ்வளவு கோவம் வருது?”
“இதெல்லாம் நான் உங்கிட்டே சொன்னதுக்கப்புறம். இதைப் பத்தி எதுவும் உனக்குத் சொல்லத் தோணலையா?”
“என்ன சொல்லச் சொல்ற?”
“இதெல்லாம் தப்பு. அப்படி,.. இப்படின்னு ஏதாவது உனக்கு சொல்லத் தோணலையா?”
“அப்படியெல்லாம் சொல்லத் தோணலை. ஆனா, ஒன்னே ஒன்னு கேக்கணும்னு தோணுது. கேக்கவா?”
“ம்!!,…”
மானிட்டரில் ஓடிக் கொண்டிருந்த படத்தை பாஸ் செய்து நிறுத்தியவள், என் கண்களை ஆழமாகப் பார்த்து, “பாத்து பாத்து ரசிக்கத் தோணுது. பாத்ததுமே புண்டை பாகாய் உறுகுதுன்னெல்லாம் சொன்னியே. உங்கண்ணன் பூளு அவ்வளவு அழகா, பெருசா இருக்குமா?” என கிண்டலுடன் கேட்ட மாலினியை நோக்கி அடிப்பது மாதிரி கையை ஓங்கிய நான்,…
”யேய்,… அடி வாங்கப் போற” என எச்சரிக்கை செய்ய,
”ம்,… கோவத்தைப் பாரு. அண்ணன் பூளை பாத்து ரசிச்சு, புண்டைக்குள்ளே நடு விரலை அண்ணன் சுன்னியா நினைச்சு சொருகி விளையாடிட்டு, இப்ப ஒன்னும் தெரியாத பாப்பா மாதிரி என் கிட்டே வந்து என்ன பண்றதுன்னு கேக்குறா”என்று சொல்லி என்னை மேலும் கிண்டல் செய்தாள். மாலினியின் இந்தப்பேச்சால் குற்ற உணர்ச்சி என்னை மேலும் குறுக வைக்க, என்னை கவனித்தவள்,…
Next please 9