“உம்ம்ம்ம்! உன்னை மாதிரி முலைங்களை நான் இதுவரைக்கும் பார்த்ததில்லை!”
கிரிஜாவுக்கு மீண்டும் மீண்டும் சுப்பையா பிள்ளையப் பற்றி எண்ணுவது பிடிக்கவில்லை. அவரது சுண்ணிக்கு அவள் எப்படி அடிமையாகைப் போய் விட்டிருந்தாள் என்பதைப் பற்றியும் நினைத்துப்பார்க்க விரும்பவில்லை. அவர்களது முதல் ’சந்திப்பு’ நடந்து முடிந்த பிறகு, அவள் மந்திரத்தால் கட்டுண்டவளைப் போல, வாரத்துக்கு ஒரு தடவையேனும் ஏதாவது காரணம் சொல்லிக்கொண்டு சுப்பையாவின் வீட்டுக்குப் போய் வரத் தொடங்கியிருந்தாள். அந்த ஆண்டு முழுவதும் அவரும் அவளைத் தனது ஆசைக்கு இணங்கச் செய்திருந்தார். ஆனால், ஒரு நாள் அவர் ஊரைக் காலி செய்து விட்டுப்போயிருந்தார். அவளிடம் சொல்லக் கூட இல்லை. அவருக்கு வேறு எங்கோ பெரிய பள்ளிக்கூடத்தில் வேலை கிடைத்து விட்டதாகப் பேசிக்கொண்டார்கள். சில நாட்கள் கழித்து அவருக்குத் திருமணம் நடந்து முடிந்து விட்டதாகவும் அவளுக்குத் தெரிந்த ஒரு சில மாணவ மாணவிகள் தகவல் தெரிவித்தனர். திருமணம் நிச்சயமாகியிருந்ததை அவளிடம் கூறாமலே அவர், அவளைத் தொடர்ந்து அனுபவித்து வந்திருக்கிறார் என்று கிரிஜாவுக்குப் பிறகு தான் புரிந்திருந்தது.
அவர் மீது வந்த ஆத்திரத்தைக் காட்டிலும் கிரிஜாவுக்கு தன் மீதே அதிகமான கோபம் வந்தது. இப்படி அவளை நட்டாற்றில் விட்டு விட்டு அந்த ஆசிரியர் போனபிறகும் கூட, அவளது உடல் அவரது உறுப்புக்காக ஏங்கியது. தனக்கு உடலுறவின் சுகத்தை அறிமுகம் செய்து விட்டு, அதை தொடரவிடாமல் ஓடியவரை மனதுக்குள்ளே சபித்தாள்.
தனது இளம்புழைக்குள்ளே ஏற்படத்தொடங்கியிருந்த உறுத்தல்களோடு அவள் போராடினாள். பட்டது போதும், இனியும் அந்தத் தவறைச் செய்து விடக்கூடாது என்று எண்ணிக்கொண்டாள். அதன் பிறகு, அவள் எவனையும் அவளருகில் அண்ட விடவில்லை. இனிமேல், இவனை நம்பலாம் என்று உறுதி ஏற்படுகிற வரைக்கும் எவனுக்கும் தன் உடலைக் கொடுப்பதில்லை என்று உறுதி பூண்டாள். கன்னி கழிந்திருந்தபோதும், தன் இளம்புழையை இனிமேலாவது காப்பாற்றி வைத்துக்கொள்ள விரும்பினாள். தன் உறுப்பைத் தனது கட்டுப்பாட்டில் வைத்துக்கொள்ள விரும்பினாள். இப்போது…!
அவளது இளம்புழை இன்பத்தில் திளைத்துக்கொண்திருந்தது. சோனாலியின் விரல் அவளுக்குள்ளே விளையாடிக்கொண்டிருந்தது. தனது புழைக்குள்ளே மென்மையாக அழுந்தி இன்பமளித்துக்கொண்டிருந்த தோழியின் விரல் தந்த சுகத்தில் கிரிஜா விக்கித்துப் போய்க்கொண்டிருந்தாள். தனது விரலையும் அவள் சோனாலியின் புழைக்குள்ளே ஆழமாக இறக்கி விட்டு மெல்ல மெல்ல மேலும் கீழுமாகக் குடையத் தொடங்கினாள்.
சோனாலியின் படுக்கையில் தான் அவளோடு இப்படிக் கிடப்பதற்கான உண்மையான காரணம் கிரிஜாவுக்குப் புரியவில்லை. ஒரு வேளை, அந்த சந்திரசேகரைப் பார்த்ததால் ஏற்பட்ட விளைவா? ஆம் என்று தான் அவளுக்குத் தோன்றியது. அவன் சுப்பையா பிள்ளையை நினைவுபடுத்தி, அவள் பல வருடங்களாக முயன்று முயன்று மறக்க முடியாத பள்ளிக்கூட நினைவுகளை ஞாபகப்படுத்தி விட்டிருந்தான். அதன் காரணமாக கிரிஜாவுக்கு உள்ளுக்குள்ளே உறங்கிக்கொண்டிருந்த உடல் வேட்கையானது உசுப்பேற்றிவிடப்பட்டிருந்தது.