கண்ணுக்கு மையிட்டு, இமைகளை கூராக்கி வைத்திருந்தாள்.. தலை நிறைய மல்லிகைப்பூ.. ஓரமாய் இருந்த டேபிளில் ஆப்பிள், வாழைப்பழம், அதில் வாசனையாய் ஊதுவத்தி.. ஒரு பர்ஸ்ட்நைட் எஃபக்ட் பார்த்ததுமே கிடைத்தது. அக்கா கையில் எதோ புத்தகம் விரித்து வைத்து படித்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் உள்ளே நுழைந்ததும், புத்தகத்தில் இருந்து பார்வையை எடுத்து, என்னை நிமிர்ந்து பார்த்தாள். மென்மையாக புன்னகைத்தாள். “கதவை லாக் பண்ணிட்டு இப்படி வந்து உக்காரு அசோக்.. இன்னும் ரெண்டு பேஜ்தான்..
அக்கா முடிச்சுட்டு வர்றேன்..!!” நான் கதவை லாக் செய்தேன். மெல்ல நடந்து சென்று மெத்தையில் அமர்ந்தேன். ஓரக்கண்ணால் அக்காவை பார்த்தேன். அவள் எந்த உணர்ச்சியும் காட்டாமல், அமைதியாக ஆனந்த விகடன் வாசித்துக் கொண்டிருந்தாள். எனக்கு ஹார்ட் பீட் ‘பக்.. பக்.. பக்..’ என்று எகிறிக்கொண்டே இருந்தது. ஐயோ..!! என்ன நடக்கிறது இங்கே..? நான் என் கூட பிறந்த சகோதரியுடன், ஒரே கட்டிலில் கணவன் மனைவி மாதிரி அமர்ந்திருக்கிறேன். கட்டிலை அலங்கரித்து வைத்துவிட்டு, என் அம்மா வெளியே காவல் காக்கிறாள்.
புகுந்து விளையாடு.. புள்ளையோடு அனுப்பு.. என்று அத்தான் டாடா காட்டி சென்று விட்டார். இவள் என்னடாவென்றால் இங்கே அலட்டிக்கொள்ளாமல் ஆனந்த விகடன் படிக்கிறாள். ஒரு பெண்ணுடன் இந்தமாதிரி ஒரு தனிமைக்காக எத்தனை நாள் ஏங்கியிருப்பேன்..? காலேஜில் ஏதாவது ஒரு பெண்ணின் கைவிரல் தீண்டினால் கூட எப்படி சிலிர்க்கும்..? பெண்சுகம் எப்படி இருக்கும் என்று எவ்வளவு கனவு எனக்கு..? இதோ.. எனக்கு அருகில் ஒரு பெண் அமர்ந்திருக்கிறாள். சாதாரண பெண் இல்லை..!! அழகான, அம்சமான, ஆண்மையை சீற வைக்கிற பெண்..!!
என் அக்கா..!! நான் நினைத்தால் இப்போது அந்த புத்தகத்தை புடுங்கி எறிந்து விட்டு, அவளை புரட்டி புரட்டி எடுக்கலாம்..!! அவளுடைய சந்தனக்கட்டை மேனியில் ஏறிப் படுத்துக்கொண்டு, எகிறி எகிறி அடிக்கலாம்..!! தேக்கி வைத்திருக்கும் என் ஆண்மை ரசத்தை அவளுடைய அந்தரங்கத்துக்குள் தாராளமாய் தெளிக்கலாம்..!! ஆனால் மனசு வரமாட்டேன் என்கிறதே..? அக்காவாகிப் போனாளே..? இத்தனை நாள் அவளை அக்கா என்ற மரியாதையோடு பார்த்துவிட்டு, இப்போது எப்படி ஆடைகளை அவிழ்த்து, அம்மணமாக பார்ப்பது..?
“ஸாரி அசோக்.. ஸ்டோரி ரொம்ப இன்ட்ரஸ்டிங்கா இருந்தது.. அதான்..!! ரொம்ப வெயிட் பண்ண வச்சிட்டேனா..?” அக்கா புத்தகத்தை ஓரமாக தூக்கிப் போட்டவாறே சொன்னாள். “இ..இல்லைக்கா.. பரவால்லை…!!” நான் திக்கித்திணறி சொல்ல, அக்கா அழகாக புன்னகைத்தாள். என்னுடைய வலது கையை எடுத்து தன் கைகளுக்குள் வைத்துக் கொண்டாள். என் விரல்களை நீவி, சொடுக்கு எடுத்து விட்டாள். “நகத்தை வெட்றது இல்லையா அசோக்.. பாரு.. நீள நீளமா வளர்ந்திருக்கு..?” “வெ..வெட்டனும்க்கா..!!” அக்கா கொஞ்ச நேரம் பொறுமையாக என் விரலுக்கு சொடுக்கு எடுத்து விட்டாள்.
அப்புறம் சற்றே அமைதியான குரலில் கேட்டாள். “அத்தான் எல்லாம் சொன்னாரா அசோக்..?” “ம்ம்.. சொன்னாருக்கா..!!” “ஒரு மாசம் போதுமில்ல..?” “ம்ம்…” “என்னாச்சு அசோக்..? ஏன் ஒரு மாதிரி டல்லா இருக்குற..?” “அ..அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லையே..?” “இல்லை.. பாத்தாலே தெரியுது.. பாரு.. முகமெல்லாம் எப்படி வேர்த்தது வழியுது.. ம்ம்..?” சொல்லிக்கொண்டே அக்கா தன் புடவைத்தலைப்பை எடுத்து என் நெற்றியை துடைத்து விட்டாள்.
நான் சற்று தயங்கினேன். முகத்தை சுளித்தேன். அக்கா விடவில்லை. என் முகத்தை துடைத்து, கழுத்திலும் லேசாக ஒற்றி எடுத்தாள். பிறகு அந்த புடவைத்தலைப்பை தோளில் போட்டுக்கொள்வாள் என்று நினைத்த எனக்கு ஏமாற்றம். அக்கா அதை அப்படியே கீழே போட்டாள்.
லாரிக்கு முன்னால் இருக்கும் ஹெட்லைட்கள் போல, அக்காவின் முலைகள் ரெண்டும், ஜாக்கெட்டுக்குள் பிதுங்கியவாறு, பளிச்சென்று என் கண்ணைத் தாக்கின. அக்கா என்னைப் பார்த்து புன்னகைத்தவாறே, மூச்சை ஆழமாய் உள்ளிழுத்து.. வெளியே விட்டுக் கொண்டிருந்தாள். அவள் அந்தமாதிரி செய்ய, அந்த ஹெட்லைட்கள் ரெண்டும்,
புஸ்.. புஸ்.. என்று விரிந்து விரிந்து சுருங்கின. பால்நிற கலசங்கள்.. இப்போது அந்த பச்சை நிற ஜாக்கெட்டை கிழித்துவிடுவது மாதிரி, புடைத்துக் கொண்டிருந்தன. மார்பு கிளிவேஜ் நீளமாக, மிருதுவாக, செக்ஸியாக காட்சியளித்தது. என் ஆண்மை உடனே சீறுவதை என்னால் கட்டுப் படுத்த முடியவில்லை. “என்ன அசோக்.. அப்படி பாக்குற..? ம்ம்…?” அக்கா ஒருமாதிரி போதையாக கேட்டாள். “அ..அதை.. மூடுக்கா..!!” சொல்லிக்கொண்டே நான் வேறுபக்கம் திரும்பிக் கொண்டேன். “எதை..?” அக்கா குறும்பாக கேட்டாள்.
“அதான்க்கா.. மாராப்பை சரி பண்ணிக்கோ..!!” “ஏன்.. உனக்கு புடிக்கலையா..?” “இல்லைக்கா.. எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு..!! ப்ளீஸ்..!!” நான் பட்டென்று சொல்ல, அக்கா அமைதியானாள். கொஞ்ச நேரம் எதுவும் பேசவில்லை. அப்புறம் என் முகத்தை பிடித்து அவள் பக்கமாய் திருப்பினாள். ஓரிரு வினாடிகள் என் முகத்தையே கூர்மையாக பார்த்தாள். அப்புறம் மெல்லிய குரலில் கேட்டாள்.
“என்னாச்சு அசோக்.. உனக்கு ஓகேதான..? இல்லை.. புடிக்காம ஒத்துக்கிட்டியா..?” “இல்லைக்கா.. ஓகேதான்..!!” “அப்புறம்..? இங்க பாரு அசோக்.. நமக்கு வேற வழியில்லை..!! இவ்வளவு தூரம் வந்தாச்சு.. இப்போ போய்.. அக்கா, தம்பின்னு செண்டிமெண்ட் பாக்க கூடாது..!! நம்ம குடும்ப நல்லதுக்காக இது பண்றோம்..!! புரிஞ்சதா..?”
“புரியுதுக்கா.. ஆனா இது உடனே வேணாம்க்கா..!! எனக்கு கொஞ்சம் டைம் வேணும்..!! திடீர்னு உன்னை அந்த மாதிரி என்னால பாக்க முடியலைக்கா..!!” நான் பரிதாமாக சொல்ல, அக்கா கொஞ்ச நேரம் ஆச்சரியமாய் என் முகத்தையே பார்த்தாள். அப்புறம் மெலிதாக ஒரு புன்னகையை வீசினாள். கீழே கிடந்த மாராப்பை எடுத்து, தன் மார்புகளை மூடிக்கொண்டாள்.