எல்லாம் உன் அக்கா பாத்துப்பா..!! 485

இதைப் புடிச்சு பெனஞ்சுக்கிட்டே இருக்க வேண்டியது..!! அப்புறம் வீங்காம..? உடம்புக்கு சம்பந்தம் இல்லாம.. புஸ்ஸுன்னு வெளில தள்ளிருச்சு..!! பாரு.. பலூன் மாதிரி வீங்கிருக்கு..!!” அக்கா என் கையால் தன் கொங்கையை தேய்த்துக்கொண்டே, தன் முலை குலை தள்ளிய ரகசியத்தை சொல்ல, எனக்கோ எப்போது கையை விடுவாள் என்று இருந்தது. “கை..கையை விடுக்கா..!! ப்ளீஸ்…!!” “ஏன்.. நல்லா பெனஞ்சு பாருடா.. உன் அத்தான்லாம் இதை புடிச்சார்னா..

சாமானியமா விட மாட்டாரு..!!” “ப..பரவால்லைக்கா.. போதும்…!!” “ப்ச்.. சொல்றேன்ல.. கையை குடு.. கையை நல்லா ஜாக்கெட்டுக்குள்ள விட்டு பெனஞ்சு பாரு.. அப்போத்தான்.. உண்மையான சாஃப்ட்னஸ் தெரியும்..!!” அக்கா சொல்லிக்கொண்டே என் கையை பிடித்து, அவளுடைய ஜாக்கெட்டுக்குள் சொருகினாள். அந்தக்கையை நான் உருவிவிடாதபடி கெட்டியாகப் பிடித்துக் கொண்டாள். கண்களை லேசாக செருகி, ஒரு மாதிரி கிறக்கமான குரலில் சொன்னாள்.

“ம்ம்ம்… நல்லா அமுக்கி பாருடா அசோக்..!!” நான் இப்போது இரண்டுவிதமான மனநிலையில
இருந்தேன். ஒரு பக்கம் கூடப்பிறந்த அக்காவின் ஜாக்கெட்டுக்குள் கைவிட்டிருக்கிறோம் என்ற பதட்டம். இன்னொரு பக்கம் அக்காவின் பட்டுப் போன்ற மென்மையான உருண்டை, என் கைக்கு அளித்த இதமான மயக்கம். என் கைவிரல்கள் ஒரு நடுக்கத்துடனே அக்காவின் காயை பற்றி இருந்தன.

எனக்கு ‘கையை இழுத்துக் கொள்வதா..? இல்லை.. அந்த கொங்கையை இன்னும் இறுக்கிப் பிடித்து, ஒரு கசக்கு கசக்குவதா..?’ என்று மனதுக்குள் இருவிதமான கேள்விகள். நான் அந்த மாதிரி குழப்பமான மனநிலையில் இருக்கும்போதுதான், அம்மா திடீரென்று ஹாலுக்குள் நுழைந்தாள்.

நாங்கள் அமர்ந்திருந்த கோலத்தை பார்த்தவள், திடுக்கிட்டுப் போனாள். அதிர்ச்சியில் அவளுடைய வாய் ‘ஓ..’ என்று பிளந்து கொள்ள, திகைத்தவாறு நின்றிருந்தாள். நான் பட்டென்று அக்காவின் ஜாக்கெட்டுக்குள் இருந்து கையை உருவிக் கொண்டேன். அக்கா அவசரமே படாமல், தன் முந்தானையை எடுத்து மாரை மறைத்துக் கொண்டாள். எனக்கோ வெட்கம் பிடுங்கித்தின்ன,

எழுந்து உள்ளே ஓடினேன்.ச்சே..!! இந்த அக்கா ரொம்ப மோசம்..!! கொஞ்ச நேரத்தில் என்னை எப்படி தடுமாற வைத்துவிட்டாள்..? அம்மா மட்டும் வரவில்லை என்றால், இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் எல்லாம், அந்த சோபாவிலேயே காலை விரித்து படுத்துக்கொண்டு, என்னை மேலே ஏறு என்றிருப்பாள். நானும் ஏறியிருப்பேன்..!! அந்த அளவுக்கு என்னை வெறியேற்றி விட்டிருந்தாள்.

அக்காவின் அமைதிக்குப் பின்னால் ஆயிரம் அர்த்தங்கள் இருப்பது பட்டென்று எனக்கு புரிந்தது. ஐயோ..!! இந்த அம்மா வேறு அதை பார்த்துவிட்டாள்..!! என்ன நினைத்திருப்பாள் என்னை பற்றி..? ‘நேற்றுதான் பிடிக்காத மாதிரி நடித்தான்.. இன்று தைரியமாக ஹாலிலேயே உக்காந்து, காயை பிடித்து கசக்கிக் கொண்டிருக்கிறானே..?’ என்று நினைக்க மாட்டாள்..? கொஞ்சம் கூட வெக்கமில்லா ஜென்மம் என்று நினைத்திருப்பாள்.

ஆனால் அக்கா அதற்கெல்லாம் கவலைப்பட்டவள் மாதிரி தெரியவில்லையே..? ரொம்ப கேஷுவலாக இருந்தாளே..? அக்காவின் வேகம் எனக்குள் இப்போது ஒரு கலக்கத்தை உண்டு பண்ணியிருந்தது. அன்று இரவும் அதே மாதிரிதான். ஆனால் இன்று, நான் முதலில் எங்கள் ரூமுக்குள் புகுந்து கொண்டேன்.

அக்கா வந்து இம்சை செய்வதற்குள் தூங்கிவிட வேண்டும் என்று நினைத்தேன். போர்வையை இழுத்து மூடிய ரெண்டே நிமிடத்தில் அக்கா வந்து நின்றாள். கதவை லாக் செய்துவிட்டு திரும்பியவள், புன்னகையுடன் கேட்டாள். “என்ன அசோக்.. இன்னைக்கு உண்டா..? இல்லை. நேத்து மாதிரிதானா..?” “எ..எனக்கு இன்னும் கொஞ்சம் டைம் வேணும்க்கா..!!”

“ஓ.. சரி.. படுத்துக்கோ..!!” அக்கா அமைதியாக சொல்லிவிட்டு என் முகத்தையே கொஞ்ச நேரம் புன்னகையுடன் பார்த்தாள். அப்புறம் பட்டென்று தன் முந்தானையை நழுவ விட்டாள். குனிந்து கொசுவத்தை பிடித்து இழுத்தாள். பொறுமையாக தன் புடவையை அவிழ்த்தெடுக்க ஆரம்பித்தாள். நான் அவள் செய்வதை அதிர்ச்சியாய், விரிந்த விழிகளுடன் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, அவளோ கேஷுவலாக தன் புடவையை உருவி தூக்கி எறிந்தாள்.

அந்த புன்னகை முகத்துடனே என்னிடம் சொன்னாள். “ரொம்ப கசகசன்னு இருக்கு அசோக்.. அக்கா நைட்டி மாத்திக்குறேன்..!!” சொல்லிக்கொண்டே தன் ஜாக்கெட் கொக்கிக்களை ஒவ்வொன்றாக கழட்டினாள். ஜாக்கெட்டையும் உருவி எறிந்துவிட்டு, பெட்டிக்கோட் நாடாவை பிடித்து ஒரு இழு இழுத்தாள். வெறும் ஜட்டி, ப்ராவோடு என் சகோதரி என் முன் நின்றாள். ப்ராவுக்குள் விம்மிக்கொண்டு நிற்கும் பால் சொம்புகள்.. ஜட்டிக்குள் அடங்காமல் பிதுங்கும் குண்டிக் கோளங்கள்..

உளுந்து வடை மாதிரி, ஓட்டையுடன் கூடிய உப்பிப்போன தொப்புள் சதைகள்.. ஐயோ..!!!! என் ஆண்மை படக்கென்று விழித்தெழுந்தது. நான்தான் அப்படி பதறிப் போய் இருந்தேன். அக்கா ரொம்ப ரொம்ப இயல்பாக எல்லாம் செய்தாள். பொறுமையாக, குண்டியை குலுக்கி குலுக்கி நடந்து சென்று, அந்த நைட்டியை எடுத்து அணிந்து கொண்டாள். அதை அணிவதற்கு.. அவள் அணியாமலே இருக்கலாம்..!!

அந்த அளவுக்கு கண்ணாடி மாதிரி ட்ரான்ஸ்பரன்ட் நைட்டி..!! உள்ளே உள்ள அத்தனையும் பளிச்சென்று காட்டியது. அக்கா மீண்டும் குண்டியை ஆட்டி நடந்து வந்து, மெத்தையில் படுத்துக் கொண்டாள். “அந்த தண்ணியை கொஞ்சம் எடு அசோக்..” நான் எடுத்துக்கொடுக்க, அக்கா தொண்டைக்குள் சரித்துக் கொண்டாள். அவள் நீர் அருந்தும்போது, அவளுடைய பந்துகள் ரெண்டும், நைட்டிக்குள் ஏறி இறங்குவது பளிச்சென்று தெரிந்தது.

என்னுடைய ஆயுதம் இப்போது கைலிக்குள் கூடாரம் அடித்தது. அதை அக்காவிடம் இருந்து மறைக்க, நான் ரொம்ப சிரமப் பட்டேன். “உனக்கு தூக்கம் வந்தா தூங்கு அசோக்.. அக்காவுக்கு தூக்கம் வரலை.. நான் கொஞ்ச நேரம் படிச்சுட்டு.. அப்புறமா தூங்குறேன்..!!” சொன்ன அக்கா, ஒரு புத்தகத்தை விரித்து வைத்து உட்கார்ந்து கொண்டாள். நான் அவளை ஓரக்கண்ணால் பார்த்தேன்.

இன்றும் அந்த லிப்ஸ்டிக்.. இன்றும் அந்த கண்மை.. இன்றும் அதே சரம்சரமாய் மல்லிகைப்பூ..!! நேற்று புடவையில் இருந்தாள். இன்று நைட்டியில் இருக்கிறாள். அவ்வளவுதான்..!! நான் போர்வையை இழுத்து மூடிக்கொண்டேன். அக்காவின் கூந்தலில் இருந்து வந்த மல்லிகை மணம் கிறக்கமாய் என் மூக்கில் ஏறிக் கொண்டிருந்தது. தூக்கம் வருகிறதோ, இல்லையோ கண்களை மூடிக்கொண்டு கிடந்தேன். கொஞ்ச நேரத்தில் தூங்கிப் போனேன்.

எவ்வளவு நேரம் தூங்கினேன் என்று தெரியவில்லை. என் ஆண்மை அடங்காமல் துடிப்பது மாதிரி உணர்வு வர, பட்டென்று விழித்துக் கொண்டேன்.இருட்டாக இருந்தது. ஊரே அடங்கிப் போய், சத்தம் செத்துப் போயிருந்தது. நள்ளிரவு என்று புரிந்தது. அக்காவின் கை என் இடுப்புக்கு அடியில் ஊர்வதும் புரிந்தது. எனக்கு திக்கென்று இருந்தது. என்ன செய்கிறாள் இவள்..? ‘படுத்துக்கோ.. பரவால்லை..’ என்று சொல்லிவிட்டு,