அவிழ்த்துக் காமி மாமி 1 211

மணிகண்டனும் லக்ஷ்மியும் புறப்பட்டு சென்ற பிறகு காயத்ரி காய் கறி வாங்க மார்க்கெட்டுக்கு சென்றாள்.காயத்ரி காய் கறி வாங்க்கிக்கொண்டிருக்கும்போது..ஹலோ மேடம் எப்படி இருக்கீங்க என்ற குரல் கேட்ட திசையில் திரும்பிப்பார்த்தாள்.அங்கே ஒரு வாட்ட சாட்டமான இளைஞன் முகத்தில்தாடியுடன் நின்று கொண்டிருந்தான்.எனக்கு நீங்க யாருன்னு தெரியலியே என்று பேசினாள் காயத்ரி.அதற்க்கு அவன்..என்னங்க மேடம் நேற்று தான் தியேட்டர்லநான் உங்களுக்கு நல்லா ஊம்பக் குடுத்தேன்..இன்னைக்கு என்னை யாருன்னே தெரியாதுன்னு சொல்லி எனக்கு ஊம்பக் குடுக்குறிங்க.
ஹே மிஸ்டர் பப்ளிக்ல எப்படி பேசணும்னு உனக்கு தெரியாதா?ஒழுங்கா ஓடிப்போயிரு இல்லேன்னா போலீஸ்ல கம்ப்ளைன்ட் பண்ணிருவேன் என்று அவனைகாயத்ரி மிரட்ட..
அதற்க்கு அவன் கொஞ்சமும் பயப்படாமல்..காயத்ரியிடம் என்னைக்கு இருந்தாலும் நீ முதன் முதலாக என்கூடத்தான் படுத்தாகனும்.. நான் உன்னோடகன்னித்திரயைக் கிழித்து உன்னோட புண்டைக்கு கும்பாபிஷேகம் செய்யத்தாண்டி போறேன்.நான் அப்படி செயிலன்னா என் பேரு விமல் இல்லடின்னு சபதம்விடாத குறையாக சொல்லிச்சென்றான்.இதைக்கேட்டதும் காயத்ரிக்கு பகீர் என்றது மனதுக்குள்.என்னடா இது இருட்டுக்குள் ஒரு சுன்னிய ஊம்புனது ஒரு தப்பா?அப்படிப்பார்த்தாலும் அதில் அவனுக்கும் தானே சுகமா இருந்திருக்கும்..இருவருமே ஒரு நாள் சுகம் கண்டாச்சு..அதோட விட்டுற வேண்டியது தானே..அதை விட்டுட்டு அடுத்தவன் பொண்டாட்டிய பார்த்து கன்னித்திரையை கிழிக்காம விடமாட்டேன்னு இவன் சொல்லிட்டு போறதுல என்ன நியாயம் இருக்குனு எனக்கு தெரியலியே..என்று வாயில் முணுமுணுத்தபடியே மார்க்கெட்டிலிருந்து வீடு நோக்கி நடந்து சென்று கொண்டிருந்தாள்.காயத்ரி வீட்டுக்கு சென்றதும் ஷங்கர் கோவிலுக்கு செல்ல தயாராகிகொண்டிருந்தான்.ஷங்கரிடம் மார்க்கெட்டில் நடந்த விசயத்தை சொல்லலாமா..வேண்டாமா என்று யோசித்துக்கொண்டிருந்தாள்.இவனிடம் சொல்லி என்ன ஆகப்போகிறது என்று முடிவு செய்தவளாய் அந்த விசயத்தை அப்படியே மறைத்து விட்டாள். கோவிலில் இன்று நள்ளிரவு சிறப்புப் பூஜை இருப்பதால் இன்று இரவு தான் வீட்டுக்கு வரமுடியாது என்று சொல்லிவிட்டு காயத்ரியின் பதிலைக்கூட எதிர்பாக்காமல் ரோட்டை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்திருந்தான் ஷங்கர். நீ ராத்திரிக்கி வந்தா மட்டும் என்னத்த பண்ணி கிழிக்கப்போரே..என்று காயத்ரி மனதுக்குள் பேசிக்கொண்டாள்.மீதமிருந்த வேலைகளை முடித்து விட்டு..இரவு உணவும் அருந்திவிட்டு அவள் படுக்கைக்கு சென்று படுக்கும்போது இரவு மணி பதினொன்று.அசதியில் அவள் மெதுவாக கண்ணசர ஆரம்பிக்கும்போது..அவள் வீட்டின் கண்ணாடி ஜன்னலை டமார் என்று பதம் பார்த்து உள்ளே வந்து விழுந்தது ஒரு சிறிய கல்.திடீரென கண் விழித்த காயத்ரி கல் வந்து விழுந்த ஜன்னலின் வழியே பார்த்தாள்.ஒரு கரிய உருவம் ஒன்று ரோட்டை நோக்கி ஓடிக்கொண்டிருந்தது.காயத்ரிக்கு ஒரு வித பயம்தொற்றிக்கொண்டது.அந்த கல்லை கையில் எடுத்த காயத்ரி அதன் மேல் சுற்றியிருந்த பேப்பரை பிரித்து பார்த்தாள்.அதில் விமல் 9840xxxxxx என்று எழுதப்பட்டிருந்தது.காயத்ரிக்கு என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை..இவன் என்னுடைய கற்ப்பை சூறையாடாமல் விட மாட்டான் போல இருக்கே..இப்பொழுது வீட்டில் வேறு யாரும் இல்லை..என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் விடிய விடிய தூங்காமல் யோசித்துக்கொண்டிருந்தாள்.மறுநாள் காலை அவளுக்கு வீட்டை விட்டு வெளியே செல்லவே பயமாய் இருந்தது. சரி இதைப்பற்றி தனது பெற்றோருக்காவது தெரிவிக்கலாம் என எண்ணி மணிகண்டனின் நம்பருக்கு டயல் செய்தாள்.ரிங் போயும் மணிகண்டன் போன் எடுக்கவில்லை.காலை ஆறு மணிக்கு வருவதாக சொன்ன சங்கரையும் ஆளைக் காணோம்.ஷங்கரை தேடி கோவிலுக்கு டூ வீலரில் புறப்பட்டாள் காயத்ரி.டூ வீலரில் ரோட்டில் சென்று கொண்டிருந்த காயத்ரி..பின்னால் வந்த ஜீப்பை கவனிக்காமல் அந்த வளைவில் திரும்பியதால்..அந்த ஜீப் கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் காயத்ரியின் வண்டியை அடித்து தூக்கியது.காயத்ரி தூக்கியெறியப்பட்ட பிறகும் அந்த ஜீப் நிற்காமல் சென்று மறைந்தது.விபத்து நடந்து சுமார் மூன்று மணி நேரம் கழித்து காயத்ரி கண்முழிக்கும் போது தான் அப்போல்லோ ஆஸ்பத்திரியில் இருப்பதை உணர்ந்தாள்.