நான் அந்த மாதிரி ஒரு நிதானமாக பேசியதும், அம்மாவின் முகம் மலர்ந்தது. அழகாக புன்னகைத்தாள். தன் வலது கையால் என் தலைமுடியை கலைத்து விட்டாள். சற்றே கேலி கலந்த குரலில் சொன்னாள்.
“சரிடா பெரிய மனுஷா.. அம்மா யோசிக்கிறேன்.. போதுமா.. ?”
“ம்ம்..”
“சரி.. டைமாச்சு.. காலேஜுக்கு கிளம்பு..!!”
“இதோ.. கெளம்புறேன்மா.. இன்னைக்கு கொஞ்சம் லேட்டா போனா போதும்..!!”
“அப்டியா..? சரி.. அம்மாவுக்கு கொஞ்சம் வேலை இருக்கு.. நான் போய் பாக்குறேன்..!!”
சொல்லிவிட்டு அம்மா எழுந்து, உள்ளே கிச்சனை நோக்கி நடந்தாள். அவள் நடக்கையில் அதிர்ந்த அவளுடைய குண்டி கோளங்கலையே நான் புன்னகையுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.
அடுத்த நாள் மாலை. நான் அப்போதுதான் வீட்டுக்குள் நுழைந்தேன். அண்ணனும் அண்ணியும் இன்னும் ஆபீசில் இருந்து வந்திருக்கவில்லை. உள்ளே நுழைந்ததும், எதிரே வந்த அம்மாவிடம் அந்த காய்கறிப் பையை நீட்டினேன்.
“வாங்கிட்டு வர சொன்னதுலாம் சரியா இருக்கான்னு செக் பண்ணிக்கொம்மா..?”
சொல்லிவிட்டு நான் நடந்து சென்று சோபாவில் அமர்ந்தேன். காலில் இருந்த ஷூவை கழட்டி, ஷூ ஸ்டேண்டில் வைத்தேன். அம்மா எனக்கு அருகில் அமர்ந்தவாறு, காய்கறிப் பைக்குள் கையை விட்டு கிளறி கிளறிப் பார்த்தாள். பார்த்தவள் சற்றே எரிச்சலுடன் என்னிடம் கேட்டாள்.
“என்னடா இது.. பீட்ரூட் வாங்கிட்டு வர சொன்னா.. கேரட் வாங்கிட்டு வந்திருக்க.. ? பீட்ரூட் இல்லையா..?”
“ஓ.. அதுவா.. ? பீட்ரூட் இருந்தது.. நான்தான் வேணும்னே கேரட் வாங்கிட்டு வந்தேன்..”
“ஏன்..?”
“உனக்கு யூஸ் ஆகுமேன்னுதான்..!!” நான் அம்மாவை பார்த்து கண்ணடித்தபடி சொல்ல, அவளுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை.
Mannichidunga ram namma kulanthaikaha ithai pannuren story next part eppo
ஆரம்பமே அட்டகாசமாஇருக்கு ஸ்டார் டாப் கியர்ல வண்டி போகுது அடுத்த பாட் சீக்கிரம் போடுங்க
Tharamana story next part sekaram poduga
Nalla slow ah anubavachu yeludhura…..
Yes