“ஆவ்…” துள்ளினார்கள்… ஆனால் என்னை கீழே தள்ளவில்லை… என்னை தன்மேலேயே வைத்துக்கொண்டார்கள்…
”ச்சீ.. உன்னோட இருக்கும்போது எனக்கு கல்யாணம் ஆயிருச்சுங்கிறதே மறந்துடுது… சின்னப்பெண்ணாட்டம் மனம் துள்ளுது…உனக்கு என்னை திகட்ட திகட்ட தரணும் போல வெறியா இருக்கு….” மாமி என்னை பின்புறத்தில்
“நறுக்” கென கிள்ளி விட்டார்கள்..
“ஏய்..
“ நான் துள்ளினேன்..
“எதுக்கடி கிள்ளினே?.. ராட்சஸி…”
“வலிக்குதாடா செல்லம்…. உனக்கும் கிள்ளனும்போல் இருந்துச்சுன்னா கிள்ளிக்கோ…” ஆன்ட்டி போதையாய் என்னை உசுப்பினார்கள்…
நான் ஆன்ட்டியை இறுக்கிக்கொண்டு புரண்டேன்…
நான் கீழே போக ஆன்ட்டி என் மேல் கவிழ்ந்திருந்தார்கள்..”யப்பா.. முரட்டுப்பயல்…
“ மூக்கை திருகியவர்கள் ”நான் வெயிட்டா இல்லையா… ரவி… .. விடு.. நான் உன் கிட்டே ஒட்டி படுத்துக்கறேன்…”விலகப் பார்த்தர்கள்..
“ஏய்.. அப்படியே படுடி.. எனக்கு இப்பத்தான் சுகமா இருக்கு…” ஆன்ட்டியை அப்படியே இறுக்கமாய் தழுவிக்கொண்டேன்…
“அப்பப்பா… இரும்பு மாதிரி என்ன ஒரு உறுதி…
“ என்னை தழுவி சிலிர்த்தார்கள்..
“இரும்பு மாதிரின்னு எதைச் சொல்லறீங்க?…”நான் கிண்டலாய் கேட்டேன்..
“ச்சீ…
“வெட்கமாய் புன்னகைத்தவள்…
“இரும்புன்னு சொன்னது உன் உடம்பைத்தான்… அதைப்போய் இரும்புன்னு சொல்லமுடியுமா?…” புதிர் போட்டார்கள்..
“அப்போ அதை என்னனுன்னு சொல்லுவே?…” நான் ஆன்ட்டியின் புடவையை பாவாடையோடு மேலேற்றி… அவர்களின் பூசணிக்காய் குண்டியை காற்றாட வைத்தேன்…
“ச்சீ… என்ன பண்ணறே…
“திமிறியவர்கள்… என் இறுக்கத்தில் அடங்கினார்கள்…”அதை என்னனுன்னு சொல்லுவே?”..நான் விடாப்பிடியாய் கேட்டேன்..
“அது பழுக்க காய்ச்சிய இரும்புத்துண்டு… அது போற இடமெல்லாம் துளைச்சுட்டு போகுதே?…” குறும்பாய் சிரித்தார்கள்…
யோசித்துப்பார்த்தேன்.. புண்டைக்குள் போகும் போதும் பிளவை பிளந்து கொண்டுதான் போகிறது.. ஆன்ட்டியின் வாய்க்குள் போகும்போதும் வாயை துளைத்துக்கொண்டுதான் போகிறது…
“அட ஆமாம்…” ஆன்ட்டியின் உவமையை பாராட்டினேன்…
செல் அலாரம் அடிக்க… ஆன்ட்டி பதறினார்கள்…
“மணி என்னாச்சு ரவி…”
“ஐந்தரை ஆச்சுங்க ஆன்ட்டி”..
“அய்யோ… விடு ரவி… நான் வீட்டுக்குப்போறேன்…
“
“ஏண்டி?… என்ன அவசரம்… மாமா எழுந்துக்குவாரா…”
“மாமா எழுந்துக்க மணி ஏழாகும்… பத்மினிதான் பாத்ரூம் போக எழுந்தாலும் எழுந்திருப்பா… சமையல் அறையில் நான் இல்லையின்னா சந்தேகப்பட்டாலும் படுவா….”
“ஏய் லூசு… அவ எழுந்துட்டா உனக்கு என்னடி… நீ ஒருவேளை உன் ரூமில் கூட தூங்கிட்டு இருக்கலாம்னு நினைச்சுக்கலாம்மில்லே?… அதுக்கு போய் பயந்துக்கறே?…”
“அவ அப்படி இல்லை… அவ எப்போ எழுந்திருச்சாலும் நேரா கிச்சனுக்குத்தான் வருவா.. வந்து காப்பி ஆச்சான்னு கேட்டுட்டுத்தான் மறுவேலை பார்ப்பா…. விடு ரவி…”மீண்டும் திமிறினார்கள்..