அதிர்ஷ்டக்காரன் பாகம் 13 52

“நானெல்லாம் அதுக்கு ஆசைப்படக்கூடாதுங்க… அப்புறம் முதலுக்கே மோசமாயிடும்….” ஆன்ட்டி ஒருவாறு தன்னை தேற்றிக்கொண்டாள்…பின் மாத்திரையை விழுங்கினாள்….

“ஆனா அந்த கவலையெல்லாம் உங்க பொண்ணுக்கு கிடையாது போலிருக்கு…” நான் பத்மினியை சீண்டினேன்..

“எனக்கு என்னங்க கவலை… நான்தான் அப்பவே சொன்னேனே!… மேரேஜ் பிக்ஸ் ஆகிற வரைக்கும்தான் இந்த மாத்திரை சனியன் எல்லாம்… அதற்கு அப்புறம் இதை எல்லாம் தூக்கி குப்பை கூடையிலே வீசிடுவேன்…”

“குப்பையிலே வீசி எறிஞ்சிட்டு என்னடி பண்ணப்போற?…” நான் ஆச்சர்யமாய் கேட்டேன்…

“உங்க குழந்தையை சுமக்கப்போறேன்…… நான் அம்மாவிடம் சொல்லிட்டேன்… நான் அண்ணன் கிட்டேதான் குழந்தை பெத்துக்குவேன்னு….”அசால்ட்டாய் சொன்னாள் பத்மினி…

“ஆன்ட்டி என்ன சொன்னாங்க?…”

“அம்மா சொல்றதை கேட்கத்தான் கஷ்டமா இருக்கு….”” பத்மினி பீடிகை போட்டாள்..

“அப்படி என்னடி ஆன்ட்டி சொல்றாங்க?…”

“குழந்தை பிறக்கிற வரைக்கும்தான்… நான் சுமந்துட்டு இருக்கலாம்… குழந்தை பிறந்த பின்னாடி பால் தர்றதுக்கு மட்டும்தான் நான் குழந்தையை தூக்கனுமாம்… மத்த எல்லா நேரமும் அம்மாதான் வைத்திருப்பாளாம்…..”

“ஆன்ட்டி… அதிலே ஒரு சின்ன சிக்கல் இருக்கே?…” நான் இழுத்தேன்..

இருவரும் புரியாமல் பார்த்தார்கள்…

“பால் தர்றதுக்கு பத்மினியை நான் விடமாட்டேன்….

“ஏங்க?..குழந்தைக்கு பால் தராட்டி பத்மினிக்கு பால் கட்டிக்குமே?…” ஆன்ட்டி கவலையாய் கேட்டாள்…

“பத்மினியோட பால் எல்லாத்தையும்தான் நான் உறிஞ்சி குடிச்சிடுவேனே?… அப்புறம் எப்படி பால் கட்டும்?… குழந்தைக்குத்தான் பால் எப்படி கிடைக்கும்?…” நான் விஷமமாய் சிரித்தேன்..

ஆன்ட்டியும், பத்மினியும் சிரித்தார்கள்…ஆன்ட்டி பெருமூச்செரிந்தாள்..

“என்னங்க ஆன்ட்டி…..”

“பத்மினி பொறந்தப்ப உங்களை பார்க்காம போயிட்டேனேன்னு ஏக்கமா இருக்குங்க…”

“ஏங்க ஆன்ட்டி?…”

“எனக்கு பால் நிரம்ப சுரக்கும்ங்க.. ஆனா இவ சரியாகவே குடிக்க மாட்டா… எல்லாத்தையும் பீய்ச்சி பீய்ச்சி வாஷ்பேசின்லே கொட்டுவேங்க… அப்போ எல்லாம் எத்தனை நாள் அழுதுருக்கேன் தெரியுமா?..”

“ஏங்க ஆன்ட்டி மாமாவை கூப்பிட்டா ஓடி வந்து எல்லாத்தையும் காலி பண்ணியிருக்கமாட்டாரா?..நீங்க மிஸ் பண்ணிட்டீங்க….”

“நீங்க வேற!… அவருக்கு பத்மின பிறந்ததே அதிசயம்னு நினைச்சுட்டு இருக்கேன்….”

“என்னங்க ஆன்ட்டி குழப்பறீங்க?…” நான் கேட்க..

“என்னம்மா சொல்றீங்க?… அப்போ நான் ….” பத்மினி தயங்கினாள்…

“நீ அவருக்குத்தான்டி பிறந்தே…. அதிலே சந்தேகப்படாதே!.. நான் சொல்ல வந்தது வேற..” இருவருமே சமாதானமானோம்…

“அவருக்கு இந்த கல்யாணத்திலேயே இஷ்டம் இல்லே… காரணம் எனக்கு மார்புகள் ரெண்டும் பெரிசா டெல்லி பசுவாட்டம் இருக்காம்…அப்படி இருந்தா அவருக்கு பிடிக்காதாம்…. அவருக்கு சின்னதா கைக்கு அடக்கமா இருக்கனுமாம்…. அதனாலே என் கிட்டே வர்றதுக்கே ரொம்பவும் தயங்கினார்… ஆனா… வயசு இருக்கே?… தயங்க தயங்கிதான் தொடுவார்…. நான் ஒன்றுமே சொல்லமாட்டேன்… ஒரு நிமிடத்திலேயே முடிச்சிட்டு எழுந்துடுவார்…. நானும் அவ்வளவுதான்னு நினைச்சுட்டு பாவாடையையும் சேலையையும் இழுத்து விட்டுட்டு படுத்துக்குவேன்….”

“ம்” நானும் பத்மினியும் மௌனமாய் கேட்டுக்கொண்டு இருந்தோம்…

“நல்ல வேளை பத்மினி பிறந்தா….. ஆண்டவன் அந்த மட்டுமாவது கருணை காட்டினான்…. உடல் சுகம்னா அவ்வளவுதான்னு நினைச்சுட்டேன்…. பத்மினி பால் குடிக்கிறப்போ எல்லாம் சுகமா இருக்கும்… அவ இன்னும் குடிக்க மாட்டாளான்னு ஏங்குவேன்…. அனா அவ குடிசசாத்தானே?… குழந்தைக்கு அவ்வளவுதான் பசிக்கும்னு நினைச்சுட்டு பால் குறையறதுக்கு மாத்திரை வாங்கப்போனா… டாக்டர் தரமாட்டேன்னு சொல்லிட்டார்…. அப்புறம் இயற்கை வைத்தியம் செஞ்சுதான் பால் சுரப்பு குறைஞ்சுது….ஆனா ஒரு சில சமயங்களில் பெண்கள் கூட்டத்திலே ஒரு சில பொண்ணுகள்..எம் புருஷன் என்னை அரைமணிநேரம் செஞ்சார்ன்னு பெருமையா சொல்றப்ப எல்லாம் பொய் சொல்றாங்கன்னு நினைச்சுக்குவேன்…..அப்படியே வாழ்க்கை போயிட்டு இருந்தப்பத்தான் உங்களைப் பார்த்தேன்…..” ஆன்ட்டி நிறுத்தினாள்…

“உங்களைப் பார்த்ததிலே இருந்து என்னவோ ஒரு இனம்புரியாத பரபரப்பு உடம்பிலே ஓடுச்சு…. நானும் அடக்கி அடக்கி பார்த்தேன்…. அது அடங்கற வழியைக் காணோம்… அப்புறம்தான் உங்களை பாலோ பண்ண ஆரம்பிச்சேன்… உங்க கிட்டே என்னை வெளிப்படுத்த தெரியாமதான்… உங்களிடம் உள்ள குறையை கண்டுபிடிச்சு பேச ஆரம்பிச்சேன்… அப்படியாவது நீங்க என் கிட்டே பேசுவீங்கன்னு எதிர்பார்த்தேன்….. என்னை நீங்க நிமிர்ந்து கூட பார்க்கலே…… ஆனாலும் மனம் தளராம உங்களை சுத்தீட்டேதான் இருந்தேன்…. கடவுள் ஒருநாள் கண்ணை திறந்தார்….. இப்போ திகட்ட திகட்ட அனுபவிக்கிறேன்….”

3 Comments

  1. 14 spr please

  2. The story has been drafted so nicely. Thanks . . Please go ahed

Comments are closed.