குப்தா இன்னும் உடைகளை அணியாமல் கையில் மதுக்கோப்பையுடன் நிற்பதைப் பார்த்தும் அவள் சட்டை செய்யாமல் தன் புடவையை ஜாக்கெட்டை அணிய முற்பட குப்தா அவளை நெறுங்கி அவளுடைய குண்டிகளை தடவ சற்று நகர்ந்து கொண்டவள் ‘தயவு செய்து உங்கள் வாக்கை காப்பாற்றுங்கள்.. இல்லாவிட்டால் நான் தற்கொலை செய்து கொள்வேன்..’ என்றபடி மடங்கி உட்கார்ந்து அழத்தொடங்க அவளருகே உட்கார்ந்த குப்தா ‘ ஃபர்கெட் எவ்ரிதிங்.. யூ ஆர் நவ் சேஃப்…’ என்றபடி அவளை அணைத்துக் கொண்டான்.
பிறகு அவனே ‘மை டியர் கேர்ள்.. ஐ நீட் ஒன் மோர் சான்ஸ் ப்ளீஸ்..’ எனறதும் நிஷா அவனை கெஞ்சலுடன் பார்த்து ‘ப்ளீஸ் ஸார்.. என்னை இத்தோட விட்டுடுங்க.. நான் ஏறக்குறைய செத்து விட்டேன்..’ என்றாள்.
எழுந்து அவளை வைத்தகண் வாங்கமல் பார்த்த குப்தா அவளுக்கு எதிரில் வந்து நின்றபடி அவள் கன்னங்களை பிடித்து தன் சுன்னிக்கு அருகில் கொண்டுவந்து ‘ஓக்கே.. அட்லீஸ்ட் ஓரல்..!?’ என்றான். நிஷாவும் வேறு வழியில்லாமல் தன் தலையெழுத்தை நொந்தவாறு அவன் சுன்னியை தன் வாய்க்குள் விட்டு குதப்பினாள். சற்று நேர சப்பலுக்கு பின் அது மெல்ல விரைப்படைய குப்தா அவள் தலையை பிடித்தவாறு தன் சுன்னியை அவள் வாயில் சொறுகி உறுவி ஓக்கத்தொடங்கினான். நிஷாவும் அவனுடைய இடுப்பை பிடித்துக்கொண்டு அழுத்தி ஊம்ப ஊம்ப நாலைந்து நிமிடத்திலேயே குப்தா மீண்டும் தண்ணி கக்கினான்.
ஒருவழியாய் அவனிடமிருந்து விடுபட்டு போகும்போது குப்தாவின் வாயிலிருந்து ‘கவலைப்படாமல் போ.. அந்த சரக்கு நாளைக்கு ரிலீஸாகிவிடும். இரண்டே வாரத்தில் மாதவனுக்கு ட்ரான்ஸ்பர்..’ என்ற வார்த்தைகளை கேட்டதும் அதுவரை அவளிடமிருந்து விலகிய நிம்மதி மீண்டும் குடிகொண்டதாய் உணர்ந்தாள்.
அதன் பிறகு…
தலைநகருக்கு மாற்றலாகி வந்ததில் மாதவனை விட நிஷாதான் பெரிய நிம்மதியடைந்தாள்..
கேரளாவில் நடந்த சம்பவத்தை கொஞ்சம் கொஞசமாய் மறக்கத் தொடங்கியிருந்தாள். குப்தாவை சந்தித்ததையும் சென்னைக்கு மாற்றலாகியதையும் அவள் தீணாவுக்கு தெரிவிக்கவில்லை. அதோடு மாதவனுக்கு மாற்றலோடு பதவி உயர்வும் சேர்ந்து கிடைத்தது. வாழ்க்கை மீண்டும் சந்தோஷமாய் மாறத்தொடங்கியது. எல்லாம் முடிந்து ஈராண்டு கடந்துவிட்டது.
தற்போது நிஷா பார்ட்டிகளில் தயக்கமின்றி கலந்து கொள்கிறாள். மாதவனின் சக அதிகாரிகளிடம் தைரியமாய் கைகுலுக்குகிறாள். மும்பையிலிருந்து மாற்றலாகி சென்னை வந்திருக்கும் கேரள தம்பதிகள் ஊர்மிளா-விஜயன் தம்பதிகளிடம் நெறுங்கிய நட்பு கொண்டாள். அவர்கள் வீட்டுக்கு அடிக்கடி போய் வந்தாள். ஒரு முறை ஓணம் பண்டிகைக்கு ஊர்மிளா தம்பதியினருடன் அவர்களின் கட்டாய அழைப்பின்பேரில் தவிர்க்க முடியாமல் நிஷாவும் திருவனந்தபுரம் வந்திருந்தாள். மாதவன் வேண்டாமென்று கூறியும் கேட்காமல் அபிஷேக்கையும் அழைத்து வந்துவிட்டாள். மாதவன் வரவில்லை. இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன் இந்த ஊரில் தான் அடைந்த நரக அவஸ்தையை நினைக்கும் போதே உடல் நடுங்கியது.
ஊர்மிளாவின் வீட்டில் மாலையில் மும்பையில் நடந்த ஒரு பார்ட்டியின் வீடியோவை பார்த்துக்கொண்டிருந்தவள் ஒரு குறிப்பிட்ட காட்சியில் சம்மட்டியால் அடி வாங்கியதுபோல் அதிர்ந்தாள். அதில் அவள் பார்த்தது அந்த நாலுபேர். அதே நாலுபேர். அவளை நிர்வாணப்படுத்தி தீணாவை ஓக்க விட்டு அதை வீடியோவில் பதிவு செய்த நாலு பேர். அதனால் அந்தக் கிழட்டு குப்தாவிடம் ஓழ்வாங்கி அவன் சுன்னியையும் ஊம்ப காரணமாயிருந்த அதே நாலுபேர். இவர்கள் மாபியா கும்பலைச் சோந்தவர்களல்லவா. அவர்கள் யாரோ ஒருவரிடம் சிரித்து பேசிக்கொண்டிருக்க அவர்கள் பேசிக்கொண்டிருந்த நபர் திரும்பி காமிராவுக்கு ஹாய் சொல்ல.. அது குப்தாவேதான்.
மாபியாக்கள்… இவர்கள் எப்படி கஸ்டம்ஸ் அதிகாரிகள் பார்ட்டியில்..? அதுவும் குப்தாவோடு..? ஏதோ பொறி தட்டியது. ஒரு வேளை.. அப்படியிருக்குமோ..? ஊர்மிளாவிடம் கணவனிடம் விசாரித்து இப்போதும் குப்தாதான் மேலதிகாரியாயிருக்கிறான் என்பதை உறுதி செய்து கொண்டபின் விசாரித்து அவனை போனில் பிடித்து சந்திக்க முடியுமா என்று கேட்டாள். அதே ஓட்டலுக்கு வரச்சொல்ல ஊர்மிளாவுக்கு தெரியாமல் அந்த வீடியோவையும் எடுத்துக்கொண்டு சென்றாள்.
குப்தா வாயெல்லாம் பல்லாக ஜொள் விட்டபடி வந்து ‘என்னா பொண்ணு..? மறுபடியும் என்னை தேடி வந்துருக்கே..’ என்று இளிக்கவும், அவன் மீது அந்த வீடியோவை எறிந்து ‘வாட்.. ஈஸ் திஸ் ஆல்..’ என்று கத்தினாள். குப்தா கேள்வியுடன் அந்த வீடியோவை பிளேயரில் போட அந்த நாலுபேருடன் அவன் சிரித்துப் பேசிக்கொண்டிருந்த காட்சியைப்பார்த்து..
‘ஓ… இதுவா.. எல்லாம் ஒரு கேம்தான். இவங்கல்லாம் என்னிடம் வேலை பார்ப்பவர்கள்தான்.. இந்த வீடியோவைவிட ஒரு மாஸ்டா பீஸ் வீடியோ ஒன்னும் எங்கிட்ட இருக்கு.. பாக்குறியா..’ என்றபடி டிராவிலிருந்து ஒரு வீடியோவை எடுத்து ஓடவிட நிஷா விக்கித்துப்போனாள்…
ஆம் அது தீணா அவளை ஓத்தெடுத்த வீடியோ. இது எப்படி இவனிடம்.. அப்படியென்றால் எல்லாம் இவன் வேலைதானா… அடப்பாவி.. வந்த ஆத்திரத்தில் அங்கிருந்த ஆஷ்ட்ரேயை எடுத்து அவன் முகத்தில் வீச.. அலட்சியமாய் அதை தவிர்த்தவன்.. ‘டைரக்ட் பண்ணிய எனக்கு ஆஷ்ட்ரே என்றால் கதையெழுதிய உன் கணவனுக்கு எதை வீசப்போறே..?’
நிஷாவின் காலடியில் பூமி நழுவியது..! என்ன சொல்கிறான் இவன். கடவுளே..! இவன் சொல்லது பொய்யாக இருக்க வேண்டும்.. பொய்… பொய்… ஆனால்….
‘நான் நம்ப மாட்டேன்.. நீ பொய் சொல்கிறாய்… இதெல்லாம் அவருக்கு தெரியாமல் நடந்த விஷயங்கள்…’
குப்தா எக்காளத்துடன் ‘அப்படியா.. உன் கணவனுக்கு சும்மா கிடைக்குமா பிரமோஷனும் விரும்பிய ஊருக்கு ட்ரான்ஸபரும்.. அதுக்கு ஒரு விலை வேணாமா… நீ.. நீதான் அந்த விலை…’
அந்த குளிரூட்டப்பட்ட அறையிலும் நிஷாவின் உடல் நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது. அந்த சம்பவம் திரும்பத்திரும்ப ஆக்ஷன் ரீப்ளே போல் அவள் மனத்திரையில் ஓடியது. கடந்த இரண்டு வருடமாய்; தன் நிம்மதியை கெடுத்த அந்த சம்பவம்…
அதற்குமேல் அவளால் அங்கு நிற்க முடியவில்லை. தொட விழைந்த குப்தாவை பிடித்து தள்ளிவிட்டு வேகமாய் வெளியே வந்தாள். விரு விருவென்று ரோட்டில் இறங்கி நடந்து ஒரு போன் பூத்தில் ஏறி தீணாவுக்கு போன் செய்து அவன் இருப்பதை உறுதி செய்து கொண்டு ஆட்டோ பிடித்து ப்ளு டைமண்ட் ஓட்டலுக்கு போகச்சொன்னாள்.
அவளுடைய ஒவ்வொரு அசைவிலும் ஒரு வேகமும் தீர்மானமும் தெரிந்தது. தீணாவின் ரூமுக்கு சென்றதும் அவனிடம் அவள்கேட்ட முதல் கேள்வி..
‘நான் கேட்பதற்கு சரி அல்லது முடியாது என்ற இரண்டில் ஒன்று மட்டும் சொல்… என் மகன் அபிஷேக்கை உன் மகனாகவும் என்னை உன் மனைவியாகவும் ஏற்றுக் கொள்வாயா…’
அவளைக்கூர்ந்து பார்த்த தீணா அவள் கண்களில் தெரிந்த உறுதியை பார்த்து விட்டு ‘சரி..’ என்றான்.
நிஷா அவனிடம் ‘ எனக்காக இன்னொரு காரியமும் செய்வாயா..’ என்றாள்.
தீணா ‘எதுவானாலும் சொல் … செய்கிறேன்…’ என்றான்.
நிஷா தீர்மானமாய் கூறினாள் ‘மாதவனை கொல்ல வேண்டும்…’
the end,,,,,,,,,,