மறக்க முடிய பஸ் பயணம் 279

என் கண்ணே பட்டுடும் போல இருக்கே என் செல்லம் ரொம்ப அழகா மாறிட்டாம என் கண்ணு

என் சித்தி அப்படி சொல்ல என் தங்கை புன்னகையுடன் சித்தியை கட்டி கொண்டாள் இப்படியே திருமணத்துக்கு வந்து இருந்த பெரும்பாலான சொந்தங்கள் என் அன்பு தங்கை கயல்விழியை கொஞ்சிவிட்டு சென்றார்கள்.

நான் கதிரவன் எங்கள் வீட்டில் நான் என் தங்கை அப்பா அம்மா நால்வர் மட்டுமே என் அப்பவுடன் பிறந்தவர்கள் நான்கு பேர் யாருக்கும் பெண் குழந்தகள் இல்லை என் தங்கை மட்டும் தான் எங்கள் மொத்த குடும்பத்தில் ஒரு பெண் அதனால் எல்லோருக்கும் அவள் மிகவும் செல்லம்.

இப்போது நடந்துகொண்டு இருப்பது என் இடண்டாம் சித்தப்பாவின் மகன் திருமணம் எல்ல நிகழ்ச்சிகளும் முடிய இரவு பத்து மணி ஆகிவிட்டது என் அப்பாவுக்கு நாளை அலுவலகத்தில் முக்கியமான வேலை இருந்தால் அனைவரும் இரவில் பேருந்தில் கிளம்ப நேர்ந்தது. ஒரு வழியாக விருந்தினர்களிடம் விடைபெற்று பேருந்து நிலையம் வந்தோம். முகுர்த்த நேரம் என்பதால் பேருந்து நிலையத்தில் அதிகமான மக்கள் காத்து இருந்தனர். வரும் எல்லா பேருந்திலும் அதிக கூட்டம் இருந்தது கூட்டம் இல்லாத பேருந்துக்காக காத்து இருந்தோம்.

நான் அருகில் இருந்த இருக்கையில் அமர்ந்தேன் என் தங்கையும் என் அருகில் வந்து உட்கார்ந்தாள் என் தங்கை எல்லோரும் சொன்னது போன்றே அன்று மிகவும் அழகாக இருந்தாள் பாவாடை தாவணியில் மிகவும் கவர்ச்சியாக இருந்தாள். அவளை ஒருமுறை மேல் இருந்து கீழ் வரை பார்த்தேன்.

என்னடா அப்படி பார்க்குற
உன்ன கட்டிக்கப்போறவன் கொடுத்துவைத்தவன்

அவள் என்னை ஒருமாதிரி பார்த்தாள்
ஏண்டி முறைக்கிற இன்னைக்கி மண்டபத்தில் எல்லோரும் உன்னை பத்தி தண்டி பேசினாங்க
அப்படியா! என்ன பேசுங்க சொல்லுடா
நீ நல்ல நிறமா இருக்க, அழகா உடை உடுத்துற எப்பவும் சிரிச்ச மாதிரி இருக்க… அப்படி இப்படினு ஒரே புகழ்ச்சி தான் போ

இதை கேட்டதும் என் தங்கை அப்படியே ஆகாயத்தில் பறந்து கொண்டு இருந்தாள்

பாவாடை தாவணியில் அம்சமா இருக்கன்னு கூட சொன்னாங்க
ஆமா பின்ன பார்த்து பார்த்து வாங்கி அளவெடுத்து தச்சது தெரியுமா
அப்புறம் இதையும் சொன்னாங்க நல்ல சாப்பிட்டு எந்த வேலையும் செய்யாம கொளுக்கு மொலுக்குனு இருக்கானு

அதை கேட்டதும் என்னை முறைத்து பார்த்தவள் கோபத்தில் என் தலையில் அடிக்க தொடங்கினாள் நான் அடி வாங்காமல் கை வைத்து தடுத்தேன் எங்கள் சண்டையை பார்த்து அம்மா ஏண்டி அவனை அடிக்கிற சும்மா இருடின்னு கண்டித்தார்கள்