சின்ன வயசுலே என்ன ஒரு திறமை.
வள வளவென்று பேச மாட்டா.
சுருக்கமா பேசினாலும் அர்த்தமா பேசுவா.
பாதி அவள் வாய் பேசும், பாதி அவள் கண்கள் பேசும்.
அழகானவள்.
அமைதியானவன்.
தனக்கு ஒரு மகள் இருந்தா இப்படி தான் இருப்பா.
ஆனா இந்த அளவுக்கு அறிவா அழகா இருக்க வாய்ப்பு இல்லை.
நாட்கள் செல்ல செல்ல அவருடைய எண்ணம் பவித்ராவை
சுத்தி சுத்தி வந்தது.
அவர் மிக நல்லவர் என்பதால் அவருடைய நிலைமை
மோசமானது.
பவித்ரா தன்னை கவர்ந்து விட்டானு அவருக்கு தெரிந்தது.
ஆனா எந்த விதமா என்று அவராலே கண்டு பிடிக்க முடியலே.
அவளை பார்த்தா மனசுக்கு ஒரு சந்தோசம் வருது.
உடம்பு சரியில்லாத போது, பவித்ரா பதறியது பிடிச்சிருந்தது.
அவருடைய மூளை குழம்ப ஆரம்பித்தது.
அமீருக்கும் பவித்ராவுக்கு டிரஸ் எடுக்க அவரே கடைக்கு
சென்று ஸ்பெஷல் ஆ எடுத்தார்.
அமீர் பங்க்சனில் ப்ரெசன்ட்டேஷன் பண்ணுவதால், கோட் சூட்
எடுத்தார்.
பவிக்கு சேலை எடுக்கலாம் னு யோசிக்க, ரொம்ப சின்ன
பொண்ணு, எதுக்கு சேலை.
நல்ல மார்டனா எடுக்கலாம் னு, காக்ரா சோளி மாடல் டிரஸ்
எடுத்தார்.
லைட் பிங்க் நல்ல வேலை பாடுகளுடன். விலை கொஞ்சம்
அதிகம் தான்.
பவித்ராவுக்கு தானே என்று எடுத்தார்.
ஆபிசுக்கு சென்று அமீரை அழைத்து அவனுடைய டிரஸ்
கொடுத்தார்.
பின்னர், பவித்தாராவை அழைத்து அவளுடைய டிரஸ் கொடுக்க,
பவி, விலையை பார்த்து,
எதுக்கு சார். இவ்வளவு காஸ்ட்லியா வாங்குறது.
ஹசன், எனக்கு ஒரு மகள் இருந்தா நான் செய்யமாட்டேனா.
அவர் சொல்ல, பவி கண்களில் கண்ணீர். இருந்தாலும் ரொம்ப
அதிகம்.
ஹசன், சிரிக்க
பவி, ட்ரெஸ்ஸை பிரிச்சி பார்க்க, சார் இந்த டிரஸ் எப்படி
போடறது சார், னு சினுங்க
ஹசன் சிரித்தார். ஏன்டா இதுக்கு என்னனு கேட்க,
பவி, நான் இது மாதிரி போட்டு பழக்கமில்லை னு சொல்ல,
Add more pages bro.
very interesting