அதன்பின் அவள் கம்ப்யூட்டரில் உள்ள ஃபைல்களை ஒழுங்காக வரிசைப் படுத்தி ஃபோல்டர்கள் உண்டாக்கி அதில் பேஸ்ட் செய்தாள். இதற்கு முன்னால் ஒரு கம்பெணியில் 2 வருடம் வேலை செய்த அனுபவம் இருந்ததால் சுலபமாகக் கையான்டாள். மிக விரைவில் என்னுடைய சுமைகளாஇக் குறைத்து விடுவாள் என்ற நம்பிக்கை வந்தது.
முதல் நாள் வேலை முடிந்ததும் அவளது செயல்பாட்டுக்கு என் பாராட்டுக்களைத் தெரிவித்தேன். அடுத்த நாள் அட்மின் டிபார்ட்மெண்டில் வேலை செய்யும் நபரைக் கூப்பிட்டு ஸ்வேதாவை எல்லோருக்கும் அறிமுகப் படுத்தி வைக்கச் சொன்னேன். நான் எப்போதும் என் மேல் இருக்கும் மதிப்பை மற்ற ஸ்டாஃப்களிடம் காப்பாத்தி வந்துள்ளேன். எல்லோருமே என்னை உயர்த்தியே பேசியதால் என்னைப் பற்றி புதுவித மரியாதைக் கலந்த எண்ணத்தோடு ஸ்வேதா திரும்பினாள்.
பின் ஒரு நாள் ஒரு லோக்கல் கஸ்டமரைப் பார்த்துவிட்டு நானும் அவளும் திரும்பிய போது, அன்று எங்கள் ஆபீஸில் இருந்த இரு லிப்டில் ஒன்றுதான் வேலை செய்தது. எனவே வழக்கத்தை விட லிப்டில் அதிகக் கும்பல். நாங்கள் 11 வது மாடி செல்ல இருந்ததால் லிப்ட்டின் கடைசியில் நின்றுக் கொண்டேன். எனக்கு முன்னால் ஸ்வேதா நின்றிருந்தாள். 3 வது மாடியில் 4 பேர் ஏறவும் ஸ்வேதா என்னை ஒட்டிக்கொண்டு நிற்க வேண்டிய சூழ்நிலை வந்தது. அவளது மேனியில் இருந்து செண்ட் வாசமும் தலயிலிருந்து க்ஷாம்பு வாசமும் வந்தது. என்னை அறியாமலேயே என் தடி விரைத்து பெருசாகியது. அதுநாள் வரையிலும் நான் ஸ்வேதாவிடம் தப்பான எண்ணத்தில் பழகியதில்லை. ஆபீஸைப் பொருத்த வரை நான் ஒரு டைரக்டர் என்ற ஸ்தானத்தை ஒழுங்காகக் கடைப்பிடித்து வந்திருக்கிறேன். அன்றுதான் முதல் முதலாக இப்படி ஆயிற்று. 5 வது ஃப்ளோரில் 2 பேர் இறங்கவும் சற்று இடைவெளி விட்டு நின்றாள்.ஆனால் 6 வது ஃப்ளோரில் இன்னும் 4 பேர் ஏறவும் முன்பைவிட நெருக்கி நிற்கவேண்டிய நிலை வந்தது. அப்போது என் தடியின் விரைப்பை அவள் நன்றாக உணர முடிந்தது. எனக்கு ரொம்ப தர்ம சங்கடமான நிலமை. 9 ஆவது மாடியில் ஒரு கால் செண்டர். அதில் அநேகப் பேர் வெளியேறவும் சற்று ஆசுவாசப் படுத்திக் கொண்டேன். இதுப் பற்றி ஸ்வேதாவும் என்னிடம் எதுவும் தெரிந்துக் கொண்டதாக வெளிப்படுத்தவில்லை. ஆனால் அன்று ஸ்வேதாவிற்கு என்னுள் ஏற்பட்ட மாற்றம் தெரிந்ததும் கொஞ்சம் சந்தோசமாக இருந்ததாம் (பின் ஒரு நாள் என்னிடம் சொன்னாள்)