லாக்டவுனில் என் நண்பனின் அம்மாவுடன் மாட்டி கொண்டேன். என் நண்பன் வெளிநாட்டில் வேலை செய்கிறான். அவன் பெயர் ஆகாஷ். அவன் இப்போது அங்கே மாட்டி கொண்டான். என் பெயர் வினோத். நான் ஒரு அனாதை நான் சென்னையில் ஒரு பிரைவேட் கம்பெனியில் அசிஸ்டன்ட் மேனேஜர் ஆக உள்ளேன் நானும் ஆகாஷ் உம் காலேஜ் முதல் நல்ல நண்பர்களாக இருக்கிறோம் நான் காலேஜ்ல தங்கி படிச்சேன். அவன் வீட்டிலிருந்து வந்து படிப்பான். அவன் வீடு தாம்பரத்தில் உள்ளது. அவன் அப்பா போலிஸ் அதிகாரி. பணியில் இருக்கும் போது விபத்து ஏற்பட்டது இறந்து விட்டார். அப்போது அவருக்கு வந்த செட்டில்மென்ட்டில் தாம்பரம் அருகே வீடு கட்டி தனியாக வந்து விட்டார்கள். இப்போது நண்பனும் அவன் அம்மாவும் மட்டுமே தான் அங்கு உள்ளார்கள்.
இக்கதையின் நாயகி என் நண்பனின் அம்மா லிலதா வயது 43 சும்மா தள தளனு தக்காளி பழம் மாதிரி. வெள்ளை தோலுடன் இருப்பாள். அவளை பார்க்கும் ஆம்பளைங்க. சுண்ணி அப்படியே பெருசு ஆயிடும். அவள் முலைகள் ரெண்டும் கேரளா இளநீர் மாதிரி தொங்கும் அவள் ஜாக்கெட்டை அயன் செய்துதான் போடுவாள் போல. அவள் நிமிர்ந்து நடக்கும் போது இடது பக்கம் ஜாக்கெட்டை பார்த்தால். அப்படியே சும்மா கும்முன்னு நிக்கும். அவ சூத்து சும்மா ” குட்டி யானை பின்னந்தொடை அளவுக்கு” அப்படி சும்மா வெறி ஏத்தி நிற்கும். கணவன் இறந்த பிறகு வீட்டில் தனியாக வாழ்ந்து வந்தாள்.
ஆகாஷுடன் கல்லூரி மில் படிக்கும் போது சனி ஞாயிறு டைமில் அவன் வீட்டுக்கு வருவேன்.
முதன் முதலில் கல்லூரியில் படிக்கும் போது என் நண்பன் அவன் வீட்டுக்கு அழைத்து சென்று அவன் அம்மாவிடம் அழைத்து சென்றான் வீட்டின் கதவு திறக்கும் போது. அவளை பார்த்தேன் ஒரு ஸ்லீவ்லெஸ் ப்ரவுன் நிற நைட்டியில் அப்படியே தங்க சிலை போல் சரியான பப்பாளி பழம் மாதிரி தளுக் மொழக்கென்று வந்து நின்றாள். அவன் மகனிடம்
எப்படி டா இருக்க…?
நல்லா இருக்கேன் மா…!
இது யாரு உன் frienda ..?
ஆமா…….
பின் அவள் என்னிடம்
வாடா….. கண்ணு உள்ள.. வா என்று என்னை அழைக்க நானும் உள்ளே சென்றேன்.
உன் பேரு என்ன பா….?
வினோத் ஆண்டி.
நல்லாருக்கியா..? உன் ஊர் என்ன? அம்மா அப்பா என்ன பன்றாங்க?
எனக்கு யாரும் இல்ல ஆண்டி. நா ஒரு அனாதை சின்ன வயசுல இருந்தே ஆசிரமத்தில் வளர்ந்தேன். அப்புறம் காலேஜில் நல்ல மார்க் வாங்குனதால சீட்டு கிடைச்சது. ஹாஸ்டல்ல தான் தங்கி இருக்கேன். என்று சொல்ல
நண்பனின் அம்மா என் மீது பரிதாபம் பட்டால். கண் கலங்கினாள் பின் என்னிடம்
கவல படாத வினோத்…. !
நான் இருக்கிறேன்… என் பையன் இருக்கான்….
நீ எதுக்கும் கவல படாத. உனக்கு என்ன உதவினாலும் கேளு…. சரியா ?
சரி ஆண்டி…..
நான் ஆசிரமத்தில் வளர்ந்ததால் பெண்கள் மீது எந்த உணர்ச்சியும் இல்லாமல் இருந்தேன். எனக்கு பூளு விரைப்பு தன்மை அடையும் ஆனால் என்ன செய்யலாம் என்று தெரியவில்லை. அப்படி ஒரு அப்பாவியாய் இருந்ததேன்
இதற்கிடையில் எங்களது கல்லூரி இறுதி ஆண்டு நெருங்கி விட்டது நான் சோகமாக இருந்தேன் என் நண்பன் ஆகாஷ் என்னிடம் வந்து பேசினான்
டேய் ஏண்டா சோகமா இருக்க…?
நான் :. கல்லூரி முடிய போது அடுத்து என்ன பன்றது தெரியல எங்க தங்க போறேன்னு தெரியல டா …. அதான்.
இதுக்கேன்டா சோகமா இருக்க…. எங்கம்மா கிட்ட பேசி எதாவது பண்றைன்டா நீ ஒன்னும் கவல படாத…
Sema feeling good
சுண்ணிய ஆட்ட ஆள் தேவைபட்டால் அழைக்கவும் ரெடி நான்