ரஞ்சிதாவும் கால்களை அகட்டி விரித்து கொடுத்து அரவிந்தின் பேன்ட்டின் பின் பகுதியை கீழிறக்கி அவனுடைய புட்டங்களை பற்றி பிடித்து தன்னுடன் இழுக்கிறாள். அரவிந்த் அவளுடைய முலைகளை தேங்காய் மூடிகள் போல் பிடித்து பிசைந்தபடி இடுப்பை ஓங்கி ஓங்கி அடிக்கிறான்.
அதுவரை படபபடப்புடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்த பிரபுராஜ் கோபத்துடன்..’ரஞ்சி..’ என்று கத்துகிறான். திடுக்கிட்ட இருவரும் வாரிச்சுருட்டி எழுந்து கொள்ள அரவிந்த் திகைத்து நிற்க பிரபுராஜ் அவன் மீது பாய்கிறான். குறுக்கே வந்த ரஞ்சிதா..
‘ஏங்க… விடுங்க அவரை.. நான் சொல்றத கேளுங்க…’
‘சீ தேவடியா நாயே.. பேசாதே..’
‘அவசரப்பட்டு கண்டபடி பேசாதீங்க.. அப்புறமா வருத்தப்படுவீங்க..’
‘ஏன்டீ.. நீ எவனோ ஒருத்தன வீட்டுக்கே வரவழைச்சு கொட்டமடிப்பே.. நான் அத பாத்துகிட்டிருக்கனுமோ…’ என்றபடி அவளை தள்ளிவிட்டு அரவிந்த்தை நோக்கி போகிறான்.
மீண்டும் அவனுக்கு குறுக்கே வந்த ரஞ்சிதா கைகளை அகல விரித்து ‘தயவு செய்து கொஞ்சம் நிதானமா நான் சொல்றத கேளுங்க.. அவரை அடிக்காதீங்க.. ஏங்க நீங்க இப்ப போய்டுங்க.. நான் அப்புறமா உங்களை கான்டாக்ட் பண்றேன்..’
‘அடி ஓழுக்கு அலையிற நாயே.. என்ன திமிர்டி உனக்கு. என் முன்னாலேயே அவனை அப்புறமா வரச் சொல்றியா.. அவ்ளோவ் பூழ் சுகம் கேக்குதாடி உனக்கு..’
ரஞ்சிதா அரவிந்தை போய்விடுமாறு சைகை செய்ய அரவிந்த் அங்கிருந்து வெயியேறிவிடுகிறான். பிரபுராஜ் பக்கம் திரும்பிய ரஞ்சிதா ‘கொஞ்சம் இப்படி வாங்க.. நான் ஏன் அந்தாளை வீட்டுக்கு வரச்சொன்னேன் தெரியுமா?’
பிரபுராஜ் கேள்வியுடன் அவளை பார்க்க..
அவள் ‘மெயின் ரோட்டில் நீங்க கேரேஜ் வைக்கிறதுக்கு இடம்பாத்தீங்கள்ள..’
பிரபுராஜ் ‘ஆமா விக்க முடியாதுன்னுட்டாங்க.. அதுக்கென்ன இப்போ..’
‘இப்ப வந்துட்டு போனாரே அவர்தான் இடத்து சொந்தக்காரார். உங்களுக்கு தெரியாமல் அந்த இடத்தை உங்க பேர்ல வாங்கி உங்க பிறந்தநாள் பரிசா தரலாம்னு நெனச்சேன்… பணம் அதிகம் கொடுத்தாவது முடிச்சிடலாம்னு அவரை பாத்து பேசப்போனேன். மனுஷன் பயங்கர ஜொள்ளு பார்ட்டி. ஒரு நாள் எனக்கு பொண்டாட்டியா இருங்க மறுநாளே தந்துடறேன்னு நேரடியாவே கேட்டார். அட சிம்பிளா முடியிற வேளைக்கு எதுக்கு கூடுதல் பணம் செலவழிக்கனும்னு வரச்சொன்னேன். நீங்க ஏற்கெனவே பேங்க் லோனுக்காக மேனேஜரிடம் என்னை ஒருநாள் அடமானம் வச்சவருதானே.. நீங்க ஒன்னும் சொல்லமாட்டீங்கன்னு நெனச்சா இப்படி குதிக்குறீங்க…’
பாஸ்.இன்றுதான் இந்த கதை படித்தேன் மிகவும் அருமை இது போன்ற கதைகளை தொடர்ந்து எழுதுங்கள்…. நன்றி
மிக்க நன்றி!