நான்: நெற்றி சுடுதா அத்தை….
அத்தை: சின்னதா சூடு இருக்கும் போலன்னு நினைக்கிறேன் தம்பி..
நான் நடுங்கும் என் கையால் மெல்ல அத்தையோட முகத்தை வருடினேன் சூடு இருக்கா என்று அறியும் பொருட்டு. பிறகு கழுத்தையும் தடவினேன். அப்புறம் அத்தையிடம் சூடு இருக்கா என்று சரியா தெரிய அக்குளில் கைவைத்து பார்த்தா தான் தெரியும் என்று சொல்லி அக்குளில் கையை வைத்து தடவினேன்.பிறகு அத்தையின் கையை கீழே இறக்கி என் கையை அக்குளுக்கு இடையில் இருக்கும்படி செய்தேன். கொஞ்சம்கூட மனமில்லாமல் என் கையை அங்கிருந்து எடுத்தேன். அத்தை உடம்பு சின்னதா நடுங்கியபடி வியர்க்க தொடங்கியது.பிறகு நான் சொன்னேன் இப்ப சூடு ஒன்றும் இல்லை அத்தை. இதை சொல்லியபடி நான் புடவை விலகி திறந்து கிடந்த அத்தையோட வயற்றில் தொப்புளுக்கு மேலாக என் கையை வைத்தேனேன். அத்தை உடம்பு ஷாக் அடித்த மாதிரி ஒரு வெட்டு வெட்டியது. அத்தையின் வயறு ஐஸ் மாதிரி ஜில் என்று இருந்தது. நான் அத்தையின் வயிற்றில் என் கையை வைத்து நல்லா தடவினேன். என்னுடைய எல்லா கண்ரூலும் விட்டு போனது. நான் படபடக்கும் இதயத்துடன் அப்படியே மெதுவாக குனிந்து செவ்விதழ் போல விரிந்து இருக்கும் அத்தையின் உதட்டில் என் உதட்டை பதித்து அழுத்தி முத்தமிட்டேன். ஆனால் அந்தநேரம் பார்த்து யாரோ ரூமின் காலிங்பெல் அடித்தார்கள்……………………….
காலிங்பெல் அடித்தவுடன் மனைவியும் மகனும் வந்துவிட்டார்கள் என நினைத்து பதரிஅடித்துகொண்டு எழுந்து சென்று கதவை திறந்தால் ரூம்பாய் பையன் நின்றிருந்தான். கொஞ்சம் சுடுதண்ணீர் கேட்டிருந்தோம். அதை கொண்டு வந்திருந்தான். நான் அதை சீக்கிரம் வாங்கிவிட்டு கதவை லாக் போட்டுவிட்டு திரும்பி பார்க்கையில், அத்தை பெட்டிலிருந்து இறங்கி நின்று புடவையை சரி செய்து கொண்டிருந்தார்கள்.
அத்தை: நாம எப்ப தண்ணீர் கேட்டோம். இப்ப கொண்டுவந்து குடுக்கிறாங்க பாரு…
நான்: ப்ப்ம்ம்(எல்லாம் பாழான விரக்தியில்)அத்தையோட தலைவலி குறங்சுதா?
அத்தை: நல்லாயிடிச்சு தம்பி கொஞ்சம் தூங்கினப்ப. அவளும் குழந்தையும் கோவிலில் இருந்து இதுவரை வரலியே தம்பி. நான் போய் பார்த்துட்டு வரேன்..
நான்: கொஞ்சம் முகத்தை கழுவி ப்ரஷ் ஆகிட்டு நானும் வரேன்.
அத்தை: சரி தம்பி..
நான் சட்டென்று பாத்ரூமுக்குள் புகுந்து நடந்ததை எல்லாம் நினைத்து நல்லா என் சுண்ணியை பிடித்து கையடித்து விந்தை பீச்சினேன். நல்ல சுகமாக இருந்தது. பிறகு முகத்தை கழுவி பாத்ரூமை விட்டு வெளியில்வர மனைவியும் மகனும் வந்திருந்தனர். ரூமிலிருக்கும் லேன்போனிலிருந்து ரிசப்ஷனிலிருந்து பேசினார்கள். டைம் முடிந்தது ரூம் காலியாக்க சொன்னார்கள். நான் அத்தை கிட்டயும் மனைவி கிட்டயும் சொன்னேன். அவர்கள் கிளம்ப ரெடி ஆனார்கள். அத்தைக்கு பயங்கர வருத்தம். இவ்வளவு தூரம் வந்துட்டு முருகனை பார்த்து கும்பிட முடியாம ஆச்சேன்னு.
நான்: அப்படின்னா நாம ஒரு நாள் கூட இங்க இருக்கலாம். நாளைக்கு போலாம்.
மனைவி: அம்மா!! உங்களுக்கு தலைவலி சரி ஆச்சுல்ல. அப்ப இன்றைக்கு நேரமே படுத்து தூங்கிட்டு காலையில் போய் சாமி தரிசனம் முடிச்சுட்டு ஊருக்கு போலாம்.
என் மனதில் மீண்டும் லட்டு பொட்டியது
அத்தை: காசு அதிகம் செலவாகும்மா. வேண்டாம்டீ யம்மா… கிளம்பலாம்..
நான்: உங்களுக்கு வேண்டி தானே அத்தை. இருங்க நாளைக்கு போலாம்
அப்படி நானும் பையனும் ரிசப்ஷன் போய் பில் அடைத்தோம். அவர்கள் இருவரும் டிறஸ் மாத்திட்டு வந்தார்கள். பிறகு எல்லோரும் டிபன் சாப்பிட்டுவிட்டு அங்குள்ள கடைகளில் ஏறிஇறங்கினோம் அத்தைக்கு ஜாக்கெட் துணி கிடைக்குமா என்று பார்க்க. கிடைக்கவில்லை. பிறகு எல்லோரும் வந்து படுத்தோம். அலைச்சல் காரணமாகவோ என்னமோ படுத்தவுடனே தூங்கிட்டோம். எப்போதோ விழிப்பு வந்தபோது யூரின் போக பாத்ரூம் போகயில் அத்தை வரும்போது போட்டுவந்த ஜாக்கெட்டை துவைத்து போட்டிருந்தார்கள். நான் பார்த்தேன் அந்த ஜாக்கெட் போட்டால் என் பிளான் எல்லாம் வீணாகும். என்ன செய்யலாம் என யோசித்தேன். நான் பார்க்கயில் அதற்குகீழே கழுவிய அழுக்கு தண்ணீர் இருந்தது. சட்டென்று நான் ஜாக்கெட்டை எடுத்து தண்ணீரில் போட்டுவிட்டு வந்து படுத்துவிட்டேன்.
மறுநாள் காலையில் பார்க்கும்போது அத்தை குளிருக்கு போர்த்தி இருப்பதுபோல் இருந்தார்கள். நான் கேட்டேன் என்ன அத்தை ஆச்சு?. உங்களுக்கு குளிருதா என்ன?. அத்தை புடவையோட முந்தியை லேசாக விவக்கி அந்த ரோஸ் நிற ஜாக்கெட்டை காட்டினார்கள்.
நான்: அதென்ன அத்தை.. நேற்று அந்த ஜாக்கெட் கழுவினேன்னு சொன்னீங்க..
அத்தை:காலையில் போய் பார்க்க அது பக்கெட்டில கிடக்கு தம்பி. உலர போட மறந்துவிட்டேன்னு நினைக்கிறேன்.
இதை கேட்டு நான் உள்ளுக்குள் சிரித்தேன்.
நான்: அது பரவாயில்லை அத்தை. நேற்று கோவிலில் கூட வடஇந்திய பெண்கள் இந்தமாதிரியான ஜாக்கெட் போட்டிருந்தார்கள். உங்க ஜாக்கெட் அவ்வளவு மோசம் கிடையாது அத்தை.
அந்த நேரத்தில் மனைவி குளித்துமுடிந்து வெளியில் வந்தாள். பிறகு எல்லோரும் கோவிலுக்கு கிளம்பினோம். அங்கேபோக பயங்கர கூட்டம். ஏதோ விசேஷநாள் போல.
மனைவி சொன்னாள் லேடீஸ் வரிசையில் நிக்கலாம் என்று. நான் வேண்டாம் என்றேன். அப்படி நடந்தால் என் பிளான் பாழாகும். நான் சொன்னேன் நீ லேடீஸ் வரிசையில் நில், நானும் அத்தையும் ஓல்டு சிட்டீசன் வரிசையில் வருகிறோம் என்று.
அப்படி அங்கே போனபோது எங்களுக்கு போகமுடியாம போனது. திரும்ப வந்துபடுத்தால் மனைவி ரொம்ப தூரம் போய்ருந்தாள். பிறகு நான் சொன்னேன் அத்தை இப்ப நாம பொதுவரிசையில் தான் போகவேண்டும் என்று. அத்தை உடனே தம்பீ இரு எதுக்கும் அவளை தேடி பார்க்குறேன். கிடைக்கவில்லைன்னா பொதுவரிசையில் போலாம் என்று சொல்லி போனார்கள். சிறிதுநேரத்தில் திரும்பவந்து போதுவரிசையில் நுழைந்தோம். அத்தை முன்னாலயும் நான் அத்தைக்கு பிறகேயும் நின்றிருந்தேன். கொஞ்சம் நேரம் கழித்து நான் அத்தையிடம்…