“இல்ல…அத்த…அது…அது வந்து…எப்டி கேக்கறதுன்னு புரியல…அதான்…” என்று மேலும் திணறினேன்.
“அம்மாடி…நீ திணர்றத பார்த்தா, ஏதோ எடக்கு மடக்கா கேக்க போறன்னு மட்டும் தெரியுது…ஆனா என்ன கேக்கப்போறன்னு புரியலயே…” என்று அத்தை புரியாதவாறு குழம்பி நின்றாள்.
“என்னடா சுதா…என்ன கேக்கப்போற? ” என்று இப்போது தன் வலக்கையால் என் தோளைப் பற்றி உலுக்கினாள்.
பிறகு அத்தை என் பதிலுக்குக் காத்திருக்காமல் குனிந்து தன் அருகில் தரையிலிருந்த தன் ப்ராவை எடுத்துபோட்டுக்கொள்ள ஆரம்பித்தாள். ப்ராவின் இரு கப்புகளையும் தன் செழித்த, மதர்த்த மார்பகங்களின் மீது வைத்தாள். பின் தன் மு துகுப்புறம் தன் இரு கைகளையும் கொடுத்து அந்த ப்ராவின் கொக்கிகளைப் போட்டுக்கொண்டாள். பின்பு ஜாக்கெட்டால் ப்ரா கப்புகள் மூடியிருந்த தன் இரு மார்பகங்களயும் மூடினாள். பின் தன் மாராப்பை சரிசெய்து, தோளின் மேல் போட்டுக்கொண்டாள்.
“அத்த…என்னதிது…அதுக்குள்ள…நான் இன்னும் பாதி கூட உன் மார்பகங்களோட விள்ளாடி முடிக்கலயே…” என்று ஏமாந்த குழந்தைபோல குழைந்தேன்.
“அட திருட்டு படவா…இதுக்கே என்ன ஒரு வழிப்பண்ணிட்ட…அது உனக்கு உன் விளையாட்ல பாதி கூட இல்லையா? சரிதான்…” என்று குறும்பாய் ஒரு பார்வை பார்த்துக்கொண்டே தொடர்ந்தாள்.
“சுதா…இப்ப இங்க நீயும் நானும் மட்டுந்தான் இருக்கோம்…புரிஞ்சிதா…யாரும் வரப்போறதுமில்ல…அதனால எப்ப வேணும்னாலும் நீ என் மார்பகங்களோட உன்னிஷ்டம் போல விளையாடலாம்…சரியா?” என்று தன் வலக்கை விரல்களால் என் தலைமுடியை ஒருமுறை சிலுப்பினாள்.
அவள் கூறியதும் எனக்கு சரியாய்ப்பட்டது. ஆனாலும் என் சந்தேகம் தீரவில்லை. என் முகம் சிந்தனையில் ஆட்கொண்டதை அத்தை கண்டுபிடித்துவிட்டாள்.
“என்னடா…என்ன பலமா யோசிக்கற?” என்று அடுப்பிலிருந்த பால் பாத்திரத்தை அப்போதுதான் பார்த்தாள்.
“அச்சச்சோ…பால் வீணாயிடுச்சே…” என்று சலனப்பட்டாள்.
“டேய் சுதா…இப்பதான் எனக்கு ஞாபகம் வருது…பால் கேட்டல்ல நீ?” என்று அக்கறையாய் என்னைக்கேட்டாள்.
“ஹ்ம்ம்ம்…ஆமாமாம்…ஆனா நான் கேட்டதுதான் கெடைக்கலியே…” என்று ஏக்கப்பெருமூச்செறிந்தேன்.
“அட…அதுக்கு நான் என்னடா பண்றது…எல்லாம் நீ செஞ்ச காரியம்தான்…என்ன என்னென்னவெல்லாம் பண்ணிட்ட…ஹ்ம்ம்…பொறுக்கி…பொறுக்கி…எல்லாம் இண்டெர்நெட்ல பார்த்ததா?” என்றாள் ஒரு அர்த்தம் பொதிந்த சிரிப்பொன்றை தன் உதடுகளில் தவழவிட்டுக்கொண்டே…
“ப்ச்…ஆமா அத்த…” என்று மட்டும் பதில் அளித்தேன்.
“என்னடா…ஒரு பிடிப்பே இல்ல உன் பதில்ல…” என்று என்னை ஆழம் பார்த்தாள் அத்தை.
“அது ஒன்னுமில்ல அத்த…உன் வலது மார்பகத்துல இருந்த முலைக்காம்ப அவ்ளோ உறிஞ்சினேன்…அப்பவும் வரல…அதனால நெறைய வாட்டி முட்டினேன்…அப்பகூட ஒரு சொட்டு முலைப்பாலும் வரலியே…அதான்…” என்று அத்தையிடம் கேட்டேவிட்டேன்.
“அடப்பாவி…என் மார்பகத்த முட்டினியா…என்னடா சொல்ற நீ…எனக்கு ஒன்னுமே தெரியலயே அப்ப…ஓஹ்…இப்பதான் எனக்குப் புரியுது நீ ஏன் பால் கேட்டன்னு…என் மார்பகப்ப்பால மனசுல நெனச்சிகினுதான் கேட்டியா…பொல்லாத போக்கிரிதான்டா நீ…” என்று என் இரு கன்னங்களையும் ஒரு முறை பிடித்துக்கிள்ளிவிட்டாள்.
“ஆமா…என்ன கேட்ட…ஏன் என் முலைலயிருந்து ஒரு சொட்டு மார்பகப்ப்பால் வரலைன்னா…ஹ்ம்ம்?” என்று கண்களைக் குறும்பாய் சிமிட்டிக்கொண்டே கேட்டாள் அத்தை.
“அ…ஆமா அத்த…” என்றேன் நான்.
“ச்சீ போடா…அது ஒரு கொழந்த பெத்ததுக்கப்புறம்தான்டா ஒரு பெண்ணோட மார்பகங்கள்ல முலைப்பால் சுரக்கும்…” என்று அத்தை வெட்கத்துடன் தன் தலையைக் குனிந்துகொண்டே சொன்னாள்.
அட…என் அத்தையை மீண்டும் ஒரு இளம்பெண்ணைப்போல உணர வைத்ததுமில்லாமல் வெட்கம் வேறு படுமளவிற்கு நான் கேட்டது இருக்கும் என்று நான் நினைக்கவில்லை.
“அப்டின்னா…நான் இண்டெர்நெட்ல பாத்த படங்கள்ல வர்ற பெண்கள்ல பல பேருக்கு அவங்க மார்பகத்திலேர்ந்து முலைப்பால் பீய்ச்சியடிச்சிச்சே…அந்த படங்கள்ல வர்ற ஆம்பளைங்க அதக்குடிப்பாங்களே…அதுவும் இல்லாமா, அவங்க விரலால அந்த மார்பகங்கள அழுத்தும்போது மறுபடியும் முலைப்பால் சொட்டுச் சொட்டா, இல்ல வேகமா பீய்ச்சியடிச்சத நான் பாத்தனே அத்த…” என்று ஏக்கத்துடன் கேட்டேன்.
“அட அர வேக்காடே…அதெல்லாம் படத்துக்காக பண்ண ட்ரிக்கா இருக்கலாம்…இல்ல அந்த பொம்பளைங்க ஒரு கொழந்தய பெத்ததுக்கபுறமா வந்து இந்த மாதிரி நடிச்சிருக்கலாம்டா திருட்டு ராஸ்கல்…” என்று அத்தை கூறிக்கொண்டே அடுப்பிலிருந்த பால் பாத்திரத்தை எடுத்து, அதில் மிச்சமிருந்த பாலை சிங்கில் கொட்டி அந்த பாத்திரத்தையும் அதிலேயே போட்டாள்.
நான் அவள் பின் நின்றுகொண்டே யோசித்தேன்.
“டேய்…டேய்…” என்று அத்தை சற்று குரலை உயர்த்தி என்னை அதட்டுவது போல கூப்பிட்ட பிறகுதான் என் யோசனை கலைந்தது.
“என்ன அத்த…?” என்றேன்.
“இன்னும் முலைப்பால் கெடக்கலியேன்னுதான் யோசன பண்ணிட்டிருக்கியா நீ?” என்று அத்தை செல்லமாக அதட்டினாள்.
“இல்…ஆமா…ஆமா அத்த…எனக்கும் அந்த மாதிரி முலைப்பால் உன் மார்பகக்காம்புகளிலிருந்து பீய்ச்சியடிக்க நான் அதக்குடிக்கனும்னு ஆசப்பட்டேன்…ப்ச்…நீ சொன்னதுக்கு அப்றம் தான், நீ சொல்றதும் சரிதான்னு புரியுது…” என்று கூறிக்கொண்டே அத்தையின் அருகில் சென்று அவள் பின்புறம் அவள் தேகத்தோடு ஒட்டிக்கொண்டு நின்று கொண்டேன். என் இரு கைகளையும் அத்தையின் இடுப்பைச்சுற்றி வளைத்து என் விரல்களை அவள் வயிற்றின் மீது வைத்து பின்னிப்பினைத்துக்கொண்டேன்.
,,,mudiyala,,, eanda eavlo neramta mollya mattum sapuva…..okka yaru varuva….idu eallam story’yada….