அப்படி என்றால் அநாவசியமாக அவன் தன மனைவி மீது சந்தேக பட்டிருக்கான் என்று நான் செல்வத்திடம் கேட்டதற்கு. அதெல்லாம் கிடையாது. அவளும் என் மனைவியும் எப்போதாவது ஒரு முறை தான் சந்திப்பார்கள். அவள் வேறு யாரோ ஒருவனுடன் ஊரை சுற்றி இருக்காள். வெறும் ஊரை சுற்றினாளா அல்லது அதற்கு மேல் என்ன செய்தாலோ யாருக்கு தெரியும். அனால் ஒன்று இப்படி பெண்டாட்டியை தனியாக விட்டு சென்றால் இப்படி நடப்பதில் ஆச்சிரியம் இல்லை என்று பதில் அளித்தான். அவன் எதோ என்னை குத்தி சொல்வது போல இருந்தது. நான் இந்த குழப்பத்துடன் வீடு சென்ற சற்று நேரத்தில் வழக்கம் போல் என் அம்மா அவங்க ராமாயணத்தை தொடங்கி விட்டார்கள்.
சுந்தரசோன் அம்மா: நீ எப்போ டா அவளை மறுபடியும் இங்கே வர சொல்ல போறா. இளம் வயது பெண்ணை அப்படி தனியாக அங்கே விடுவது எனக்கு சரி படவில்லை.
டாக்டர் சுந்தரசோன்: மறுபடியும் துயங்காதிங்க மா அவளுக்கு இன்னும் இரண்டு வருடம் காண்ட்ராக்ட் இருக்கு.
சுந்தரசோன் அம்மா: பொல்லாத காண்ட்ராக்ட், அதை கிழிச்சி போட்டுட்டு அவளை இங்கே வர சொல்லு.
சுந்தரசோன்: அது முடியாது. அது மட்டும் இல்லை எங்க ஹாஸ்பிடல் பில்டிங் முடிக்க இன்னும் பணம் தேவை படுது.
சுந்தரசோன் அம்மா: என்னடா காசு காசு என்று அலையுற. இந்த வயசுல என்னடா பெண்டாட்டியை விட பணம் முக்கியம்.
சுந்தரசோன் அப்பா; அவனை சும்மா நொய் நொய் என்று தொந்தரவு பண்ணாதே. ஹாஸ்பிடல் கட்ட வேண்டும் என்பது அவன் கனவு.
சுந்தரசோன் அம்மா: என்ன பேசுறீங்க, இந்நேரம் நமக்கு பெற பிள்ளை இருக்கணும். இவன் குடும்பம் நடத்துவது கொஞ்சம் கூட நல்ல இல்லை.
எப்படியோ ஒரு வழியாக அன்றைக்கு அந்த வாதம் முடிந்தது. வாரத்தில் இரண்டு முறையாவது வழக்கமா இந்த வாதம் நடப்பது உண்டு. நான் மோஹனவை தொலைபேசியில் அழைத்தேன். இந்த ஐந்து நாளாக பிசியாக இருந்து விட்டேன். அப்போது கூப்பிட்ட போது இன்று என் பிரியட்ஸ் துவங்கியது என்று கூறி இருந்தாள்.
“ஹலோ, சொல்லுங்கங்க எப்படி இருக்கீங்க?” அவள் சற்று மூச்சு வாங்கி பேசுவது போல் இருந்தது.
“நான் நல்ல இருக்கிறேன், நீ எதோ ஓடி மூச்சு வாங்குவது போல் இருக்கே?’ என்றேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஹ்,” அவளிடம் இருந்து சத்தம்.
“ஒன்னும் இல்லை, கால் வழுக்கி கொஞ்சம் சுளிக்கி விட்டது, ஆஅஹ்ஹ்ஹ.. ,” நகர்த்தினால் கொஞ்சம் வல.
அதுவென்னவோ வேதனையின் முனகல் போல எனக்கு தோன்றவில்லை. இந்த எண்ணம் தோன்றிய உடனே என்னை திட்டி கொண்டேன். இன்றைக்கு நான் கேட்ட விஷயம் என்னை இப்படி கேவலமாக நிலைக்கு தூண்டாது. பாவம் அவள் வழியில் துடிக்கிறாள்.
“பெயின் கில்லர் டப்ளேட் எடுத்தியா?
“அம்மங்கா, ஆல்சோ இப்போது அனல்ஜெஸிக் கிரீம் போடுறேன், ஹ்ம்ம்.. ஆஹ்..,”
வலியில் இருப்பவளை ரொம்ப நேரம் போனில் பேச வேண்டாம் என்று அழைப்பை சற்று நேரத்தில் துண்டித்தேன். அனால் எனக்கு அன்றைக்கு தூக்கம் வாராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்தேன்.
மோஹனாவின் பார்வையில்
“நான் போடுகிற அனல்ஜெஸிக் கிரீம் நல்ல இருக்க?” என்று புன்னைகையுடன் ராஜா என்னை கேட்டான்.
அவள் இரு விரல்கள் என் யோனி இதழ்கள் உள்ளே புகுந்து தேய்த்து கொண்டு இருந்தது. நாம் இருவரும் முழு நிர்வாணமாக இருந்தோம். என் பிரியட்ஸ் முடிந்த உடனே அவன் பெரிய பூலை தூக்கி கொண்டு வந்துவிட்டான். அவனுக்கு மட்டும் அந்த ஆவல் கிடையாது எனக்கும் தான்.
“ஸ்ஸ்ஸ்…அப்படி தான் ஆஆ…. நல்ல இருக்கு அனால் அவர் பேசும் போது நிறுத்தத்தால் செய்து என்னை பிரச்சனையில் மாட்டி விட்டு இருப்ப பொருக்கி.”
அவன் குறும்பாக சிரித்தான். நான் அவன் தடித்த ஆயுதத்தை என் கையில் பிடித்தேன். அதை மெல்ல குலுக்கினேன். இந்த ஐந்து நாள் இதை ரொம்ப மிஸ் பண்ணிவிட்டேன். என் வெப்பத்தை தணிக்க வந்த வெப்பத்தை என் உள்ளங்கையில் உணர்ந்தேன்.