“ஹை மோஹன குட் மோர்னிங், அஸ் யூஷுவல் யு லுக் பியுடீபுள் “என்ன இருந்தாலும் அவளை புகழு முடியாமல் இருக்க முடியவில்லை.
இதை கேட்டு அவள் வெட்கத்தில் சிவந்தாள். ” நீங்களும் தான் எனிவே தங் யு.”
“எனக்கு இப்போது ஒரு காபி தேய்வை படுது, நீ வாரிய மொஹான?”
“இல்லை சுகுணா நான் வரும்போதே அருந்திவிட்டேன், யு கேரி ஒன்.”
சரி இவள் போகட்டும். நான் சீக்கிரமாக ரௌண்ட்ஸ் முடித்துவிட்டு ராஜாவை எங்கேயாவது தனியாக தள்ளி கொண்டு பொய் கொஞ்ச வேண்டும். அவனுக்கு மீண்டும் ஒரு சிறிய ஊம்புதல் செய்தால் சந்தோஷ படுவான்.
டாக்டர் மோஹன பார்வையில்
சுகுணாவுடன் சேர்ந்து காபி அருந்த எனக்கு இப்போது மூட் இல்லை. என் உள்ளத்தில் நான் பல முரண்பாடான உணர்வுகளை கொண்டிருந்தேன். ஆயினும் எல்லா உணர்வுகளிலும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த உணர்ச்சி குற்றமாக இருந்தது. இது கூட சரியானது ஒன்று என்று என் மனதில் தோன்றவில்லை. ஒரு குற்ற உணர்வுக்காட்டிலும் என் செயலுக்கு நான் மிகவும் வருந்தி இருக்க வேண்டும். உண்மையைச் சொல்ல போனால் நான் வருத்தப்படவில்லை. இதுவே எனக்கு மிகவும் கவலையாக இருந்தது. நீங்கள் ஆழமாக ஒன்றிற்காக வருத்தப்பட்டால் அதைத் தவிர்க்க வாய்ப்புகள் அதிகம். ஆனால் குற்ற உணர்வு ஒரு காலப்போக்கில் மறைவதற்கு வாய்ப்பு உண்டு. நான் தான் மனஉறுதியுடன் இருக்க வேண்டும். இது சாத்தியம்மா என்று என் மனதில் உருவான சந்தேகம் நான் வலுக்கட்டாயமாக ஒதுக்கி தள்ளினேன்.
சுகுணா கான்டீன் பக்கம் போவதை பார்த்தேன். இவளுக்கும் ராஜாவுக்கும் எதோ ஒன்று இருப்பதாக அரசால் புரசலாக கேள்விப்பட்டேன். அடிக்கடி இவர்கள் தனியாக நின்று சிரித்து பேசுவதை பல பேர் பார்த்து இருக்கிறார்கள். ஏன் ஒரு முறை வார்டு சுத்தம் செய்யும் பெண் ஊழியர் இருவரும் ஒரு பூட்டிய அறையிலிருந்து வெளியே வருவதை கவனித்து இருக்கிறாள். ராஜாவின் பொதுவான நடத்தை அறிந்தால் நிச்சயமாக அவனுக்கு சுகுணாவோடு கள்ள தொடர்பு இருக்க வேண்டும். அவள் கணவர் அங்கேயே இருக்கும் போது வேறொருவனுடன் திருட்டுத்தனமாக தொடர்பு வைத்து கொள்ள எவ்வளவு தைரியம் அவளுக்கு இருக்க வேண்டும். ஆனால் ராமன் எதுவும் அறியாதவனாக இருந்ததுபோல் தெரிந்தது. இந்த விஷயத்தில் என்ன வேடிக்கை என்றால் பாதிக்கப்பட்ட கணவனுக்கு தான் வழக்கம்போல் கடைசியாக விஷயம் தெரியம்.
சரி, எல்லாவற்றையும் ஒதுக்கி வைத்து வேலைக்கு கவனம் செலுத்த வேண்டிய நேரம் இப்போது. நான் வேலையில் மூழ்கிப் போனால் மட்டுமே என்னை பாதிக்கும் மற்ற எண்ணங்களை நினைப்பதைத் தவிர்ப்பேன். நான் என் வார்டு சுற்றுகளை செய்துகொண்டு இருக்கும் போது ஒரு நோயாளி கமெண்ட் செய்தார்.
(“Hello doctor, how are you today)
“ஹலோ டாக்டர் நீங்கள் எப்படி இருக்கிங்க?”
(“I should be asking that not you.”)
“நான் உங்களை கேட்க வேண்டும் நீங்கள் என்னை இல்லை.”
(“Well it’s just that you look a little tense today doctor.”)
“அது வேறு ஒன்னும் இல்லை டாக்டர் இன்றைக்கு நீங்கள் ஒரு கலக்கத்தில் இருப்பதுபோல் தோன்றுகிறது.”
என் முகத்தில் என் நிலைமை அப்படி தெளிவாகவே தெரிகிறது என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.
(“I’m fine, you are just imagining it.”)
“நான் நல்ல தான் இருக்கிறேன். உங்களுக்கு எதோ அப்படி தோன்றுகிறது.”
அவர் சிறிது நேரம் என்னை மெளனமாக பார்த்தார்.
(“I always look forward to seeing your cheerful lovely face. The face is still lovely but doesn’t seem cheerful today.”)
“உங்கள் அழகான, செழித்த முகத்தை பார்க்க நான் எப்போதும் எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருப்பேன்.” “முகம் இன்னும் அழகாக இருக்கிறது ஆனால் செழிப்பு இல்லை.”
இதற்கு என்ன சொல்வது என்று எனக்கு தெரியவில்லை. நான் விரைவாக எனது வார்டு சுற்றுகளை நிறைவு செய்தேன். எனக்கு ஒரு அசௌகர்யமான உணர்வு இருந்தது. உடனடியாக என் கணவருடன் பேச வேண்டிய தேவை போல் எனக்கு இருந்தது. நான் வெளியே உள்ள நடைபாதைக்கு வந்தேன். நான் என் கணவரை தொலைபேசியில் அழைத்தேன். அவர் முதல் தடவையில் அதை எடுக்கவில்லை. நான் அவரை மீண்டும் அழைத்தேன், இந்த முறை அவர் அதை எடுத்தார்.
“ஹாய் செல்லம் ஏதும் விஷயம் இருக்கா? நான் இப்போது பிஸியாக இருக்கிறேன், சில உடனடி கவனிப்பு தேவைப்படும் கேஸஸ் வந்துவிட்டன. நான் உன்னை இரவில் அழைக்கிறேன்”
அவரிடம் இருந்து எனக்கு உடனடி ஆறுதல் தேவை பட்டது. அனால் அவர் இப்படி சொன்னபின் எப்படி தொடர்ந்து பேசுவது. அழைப்பை துண்டித்தேன். நானும் ஒரு டாக்டர் என்பதால் அவர் நிலைமை எனக்கு விளங்கியது அனால் சிறிது எரிச்சல் ஏற்பட்டது. அந்த பொழுது முடிந்தது.
This is 50./. real of gulf hospital life .I read this story again and again many times.becuse I am a x Ray technician I was worked at Abu Dhabi big government hospital . the same atmosphere of story location . there is 1000.s above like this real stories. I seen my life.