“ரவி…ரவி..ரவி..”விடாமல் …என்னை முத்தத்தில் நனைக்க…
“ஏன் பத்மினி”..என் குரலா…இது..எனக்கு ஆச்சர்யமாய் இருந்துது…காரணம் அது அவ்வளவு குழைத்து..வந்தது..
“சீக்கிரம் ரூமிற்கு போங்க…என்னால் தாங்கமுடியலே…”..பத்மின பரபரத்தாள்…
“என்னை ஏதாவது பண்ணுங்க…..அப்பிடியே..கடிச்சு தின்னுங்க…இல்லையின்னா…கீழே போட்டு நசுக்கி..தேய்ங்க…”…காம வெறியில் பயங்கரமாய்…புலம்பினாள்…….
என்னிடம் இருந்து பிய்த்துக்கொண்டு இறங்கியவள்….என்னை இழுத்துக்கொண்டு…நடந்தாள்…இல்லை..இல்லை…
ஓடினாள்..என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்…ஒரு ரூமிற்கு கூட்டிட்டு போனவள்…என்னை உள்ளே இழுத்து.. வெறித்தனமாய்..முத்தமிட்டு…இழைந்தாள்…நான் லைட் சுவிட்ச்சை தேட…”என்ன தேடறீங்க?”..மூச்சு வாங்கியது அவளுக்கு…”ரூம் லைட் சுவிட்ச் எங்கே?”
“எதுக்கு கேக்கறீங்க…கண்டிப்பாய் லைட் வேணுமா?”….கிசுகிசுத்தாள்…
பின்னே..என்ன பத்து…இவ்வளவு பேரழகை…இருட்டிலா..ரசிக்க முடியும்?..உன்னை அணுஅணுவா..ரசிச்சு…
பட்டென டியூப்லைட்..எரிய…வெட்கத்தில்…பத்மினி..ஓடிப்போய்..படுக்கையில் குப்புற விழுந்தாள்…
அவளின் மதர்த்த பின்புறங்கள்…என்னை பார்த்து..குலுங்கியது…பாவாடைக்குள்…இருடி வர்றேன்…அவளை..நெருங்கி.
அவளின் பின்புறங்களில்..இரண்டு கைகளையும் வைத்தேன்…
ம்ம்…பத்மினி சிலிர்த்தாள்….இதற்கு மேலும் விட்டு வைக்க எனக்கு என்ன பைத்தியமா பிடித்திருக்கிறது…
பத்மினியை..அப்படியே மல்லாத்தி…அவள் மீது பரவினேன்….அவள் பொன்னுடல் என்னை எதிர்க்க வில்லை…அதற்கு மாறாக…என்னை….இருகரம் நீட்டி வரவேற்றது…ஆம்…பத்மினி..விரித்த தன் இரு கரங்களுக்குள்..என்னை ..அப்படியே கட்டிக்கொண்டாள்…
உலகத்திலேயே…மிக மிக மிருதுவான படுக்கை…எது என்றால்….சந்தேகமே இல்லை..அது ஒரு பெண்ணின் பட்டுடல்தான்…..ஆகா…என்ன ஒரு மென்மை…என்ன ஒரு மிருதுத்தன்மை….வெல்வெட் போல….அவ்வளவு மிருதுவாய் இருந்தாள்….
பத்மினி..என்னை இரு கரங்களால் வரவேற்று…முத்தம்மழையில்..நனைத்துக்கொண்டு இருக்க…நான் அவளை அம்மணமாக்குவதில்…முனைந்தேன்…முதலில்..லூசான பாவாடை..நாடாவை..இன்னும் லூசாக்கி…இரண்டு கைகளால்.
கீழிறக்க…பத்மினி..புரிந்து கொண்டவளாய்…அழகாய்…இடுப்பை தூக்கித்தர…பாவாடை…நொடியில் காணாமல் போனது…என் சுன்னி எங்கே என் ஓட்டை…ஓட்டை..என தேட..ஏமாந்தான்…மீண்டும் ஒரு தடை…ஜட்டி வடிவில்…
அதற்குள்..அவளின் மதர்த்த..முலைகளை காணும் ஆசையில்…ஜாக்கெட்டில் கை வைத்தேன்…..டைட்டாய்தான் இருந்தன…அதற்காக விட முடியுமா?….இரண்டு கைகளால்..அவைகளை….கழட்ட…முயற்சித்தேன்…..அவசரத்தில் கழட்ட முடியாமல் தவித்தேன்….என் நிலமையை புரிந்து கொண்டவள் “க்ளுக்” என சிரித்தவள்…என்னை சற்றே..எழ சொன்னாள்..நான் முதுகை மட்டும் தூக்க..பரபரவென்று…முன்புறம் இருந்த ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை கழட்டினாள்….. என்னால் தாளமுடியாமல்..ப்ராவுடனேயே..கப்புகளை கப்பென கவ்வினேன்…
“ரொம்ப அவசரமா…ரவி…”..கிசுகிசுத்தாள்
“ஆமாம் பத்மினி…எத்தனையோ நாள் பார்த்து பார்த்து ஏங்கிய பொருளாச்சே..கிடைச்சா விடமுடியுமா?…”நான் ஆத்திர ஆத்திரமாய்…ப்ராவுடனேயே…சுவைத்தேன்…
“இரு ரவி…அதையும் கழட்டிடறேன்…உனக்கு சவுகரியமாய் இருக்கும்”…முதுகை தூக்கியவள்..கையை அப்படியே பின்புறமாக விட்டு…ப்ராவை லூஸ் பண்ணினாள்….
சிறைபட்ட முயல்குட்டிகள்..இரண்டும் சுதந்திர காற்றை சுவாசித்தன…எனக்கு பத்மினி..இப்படி அரைகுறையாய் இருப்பது பிடிக்கவில்லை…