நண்பர்களே, இந்தக் கதை சில வருடங்களுக்கு முன் எனக்கு மின்னஞ்சலில் வந்தது. ஆங்கிலத்தில் இருந்தக் கதையை தமிழில் மாற்றித் தருவது மட்டுமே என் வேலை. இந்த ஆசிரியர் நான் அல்ல. இதை நினைவில் வைத்துக் கொண்டு படிக்கவும்.
____________________________
வேக வேகமாய் நடந்துக் கொண்டிருந்தாள் வாணி. அவளுடைய உடையும் மேக்கப்பும் அவளை மேல்தட்டு வர்க்கமாய் பார்க்க சொல்லும். ஆனால் அது உண்மை அல்ல. அவள் செய்யும் வேலைக்கு இத்தகைய உடை மிக அவசியமானது. பி.ஏ வாக இருப்பதால் அலங்காரம் செய்து கொள்வதும் நல்ல புடவை உடுத்துவதும் மிக அவசியம். அவள் அணிந்திருக்கும் இந்தப் புடவை கூட மாதத் தவணையில் வாங்கியதே,
சரவணனை திருமணம் செய்து ஒன்பது வருடங்கள் கழிந்து விட்டன. இத்தனை வருடங்களில் மினி என்ற பெண்ணைக் கொடுத்தது மட்டுமே சரவணனின் சாதனை. பள்ளிக் கூடம் முடித்தவுடன் சரவணனுக்கு கல்யாணம் செய்து வைத்தார் அவளது அப்பா . முதலில் மறுத்த வாணி, பின் சரவணனை பார்த்த உடன் அவனது அழகில் மயங்கி திருமணத்திற்கு ஒப்புக் கொண்டாள். ஆனால் மோகம் முப்பது நாள் ஆசை அறுபது நாள் என்பது போல் சரவணனின் உண்மை முகம் அதற்குப் பின் தான் தெரிய வந்தது.தினமும் குடித்து விட்டு வர ஆரம்பித்தான் சரவணன். அவளது மாமியாரும் மாமனாரும் இதைத் தெரிந்தே கல்யாணம் செய்து வைத்திருந்தனர்.
இன்னும் சில மாதங்களில் நிலமை அதை விட மோசமாகியது. வேலை செய்துக் கொண்டிருந்த கம்பெனியில் சரவணன் காசைக் கையாடல் செய்துவிட, தன் நகைகளை விற்று அவன் சிறைக்கு செல்லாமல் காப்பாற்றினாள். இதற்கு மேலும் தன மாமியார் வீட்டோடு இருந்தால் அவனை திருத்த இயலாது என முடிவு செய்து சரவணனை கூட்டிக் கொண்டு நகரத்தில் இருந்து வெளியே இந்த இடத்தில குடியேறினாள்.
என்னதான் மறைத்தாலும் அழகு மறையாது என்பது போல் என்னதான் ஏழையாக இருந்தாலும், வாணி அழகி. அவள் வயதிற்கு அவளைப் பார்ப்பவர்கள் ஒரு குழந்தையின் தாய் என சொல்ல மாட்டார்கள். ஐந்தரை அடி உயரம் , மாசு மருவற்ற நிலவைப் போன்ற முகம். பால் போன்ற மேனி. கல்யாணம் ஆகி ஒன்பது வருடம் ஆனாலும் கொஞ்சம் கூட தொங்காமல் இன்னும் விறைப்பாய் இருக்கும் முலைகள் , லேசாய் மடிப்பு விழுந்த இடுப்பு என பார்ப்பவர்களை சுண்டி இழுக்கும் விதமாய்தான் இருந்தாள். ஆனாலும் யார் தவறான எண்ணத்துடன் நெருங்கினாலும் விலகி சென்றுக் கொண்டிருந்தாள் வாணி.
அவள் வாங்கும் சம்பளம் குடும்பம் நடத்த எதுவாய் இருந்தாலும் , அவள் மகள் கேட்கும் பொருட்களை வாங்கி தர இயலுவதில்லை. மகளின் தேவையை நிறைவேற்ற முடியாத சமயங்களில் அதை நினைத்து மருகுவாள் வாணி. சில சமயங்களில் ஆபீசில் உடன் வேலை செய்யும் சரோஜாவிடம் வட்டிக்கு காசு வாங்கி அதில் இருந்து வாங்குவாள்.
இந்த நினைவுகளில் மூழ்கி ஆபிஸ் வந்தாள் வாணி. அன்று ஆபிசில் சரோஜா எதோ பைல் வாங்க இவள் மேஜைக்கு வந்து செல்ல. அவளைப் பற்றி யோசித்தால் வாணி. சாதாரண ஆபிஸ் அசிஸ்டென்ட் ஆன சரோஜா எப்படி இவ்வளவு சம்பாதிகின்றாள்? எப்படி இவ்வளவு நகைகளுடன் வலம் வருகிறாள் என்று ஆச்சர்யம் அடைந்தாள் வாணி .
அன்று மாலை இருவரும் ஓவர் டைம் செய்ய நேரிட வாணி , சரோஜாவிடம்
” அக்கா உங்ககிட்ட ஒன்னு கேட்கவா?”
“கேளேன் … ”
“இல்லை நீங்க எப்படி இந்த சம்பளத்தில் இவ்வளவு நகை,விலை உயர்ந்த புடவை …”
“இன்னிக்கு வேண்டாம். நாளைக்கு சாயங்காலம் என் கூட வா அப்ப சொல்றேன் ..”
வாணியுடன் சேர்ந்து நாமும் காத்திருப்போம்… வாணியின் வாழ்க்கையை திருப்பிய அந்த மாலைக்காக .
மாலை எப்பொழுது வரும் என்றுக் காத்திருந்த வாணி, அனைவரும் அலுவலகத்தில் இருந்துக் கிளம்பியப் பின் கடைசியாக சரோஜாவுடன் கிளம்பினாள் வாணி. இருவரும் ஒரு ஆட்டோப் பிடித்து அருகில் இருந்த பார்க்கிற்கு சென்று ஆட்கள் யாருமில்லாமல் இருந்த மரத்தடியில் அமர்ந்தனர்.
“வாணி , நீ இங்கக் கிடைக்கிற சம்பளத்தை வைத்து வாழ்க்கையை ஓட்டி விட முடியுமா? இல்லை உன் பொண்ணு கேக்கறதை எல்லாம் வாங்கித் தர முடியுமா? நம்ம புருசனுங்க ஒழுங்கா இருந்தா நமக்கு இந்தப் பிரச்சனையே இல்லை . நாமெல்லாம் வரம் வாங்கலை டி. சாபம் வாங்கிட்டு வந்திருகோம். நான் உன்னை விட ஆறு வயசு பெரியவ. நானும் உன்னை மாதிரி இப்படி தடுமாறிகிட்டுதான் இருந்தேன். இதே மாதிரி கஷ்டப்பட்டுக்கிட்டு, கடன் வாங்கிகிட்டு இப்படிதான் இருந்தேன். இந்த உலகத்தில் எல்லா ஆம்பளைகளும் ஒரே மாதிரிதான்… எந்தப் பொம்பளை காலை விரிப்பானு அலையறவனுங்க…
வாணி நான் இப்ப பார்க்க எப்படி இருக்கேன்…?
கொஞ்சம் சதை போட்டு கருப்பா இருந்தாலும், பார்க்க அழகாத்தான் இருந்தாள் சரோஜா. வாணி எதுவும் பதில் சொல்லாமல் போக , ” ஆறு வருஷம் முன்ன நான் எப்படி இருந்திருப்பேன். யோசிச்சு பாரு. எனக்கும் ஒரு வழிகாட்டி கிடைச்சாங்க.இந்த உலகத்தில் ஆண்களை எப்படி நம்ம காலுக்குக் கீழ விழுந்து கிடைக்க வைக்கறதுன்னு சொல்லி கொடுத்தாங்க. இன்னிக்கு நான் நல்லா சம்பாதிக்கிறேன். அவங்க இதை சொன்னப்ப நானும் முதல்ல அதிர்ச்சி அடைஞ்சேன். அப்புறம் உக்காந்து யோசிச்சதில் இதுல தப்பு எதுவும் இல்லைன்னு புரிஞ்சது. இப்ப என் பொண்ணு எஞ்சினியரிங் காலேஜே படிக்கறா, அவ கல்யாணத்துக்கு நகை சேர்த்துட்டேன்,. இதெல்லாம் ஆண்களை அடக்கினதால கிடைச்சது .
வாணி “அக்கா எனக்குப் புரியலை ”
“வாணி , நம்ம இளமையும் அழகும்தான் நம்ம ஆயுதம்”
இப்ப வாணிக்கு புரிஞ்சது , சரோஜா என்ன சொல்ல வராங்கன்னு
வாணி எதோ சொல்ல முற்பட, சரோஜா “வாணி, நான் குடும்பப் பெண். புருஷனுக்குத் துரோகம் பண்ண மாட்டேன்னுதான சொல்ல வர. அவன் என்ன பண்ணான் உனக்கு, குடும்பத்தை பத்தி கவலை பட்டானா? குடிக்க காசு இருந்த போதும்னுதான இருக்கான். நீ படுக்கையில் யார் கூட இருந்தாலும் அவனுக்கு என்ன அதை பத்தி, உன் பொண்ணோட எதிர்காலத்தை நினைச்சு பாரு “